อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 23 วันที่ 15 พ.ย. 56
สุพิชชาถือจานสลัดเดินเต้นรำลอยๆ สวยๆมาตามจังหวะเพลง เอามาวางจัดที่โต๊ะ จัดจานช้อน ไว้รอณัฐเดช
ผีนายลาภปรี่เข้ามาเนตรสิตางศุ์อีกครั้ง คราวนี้บีบคอเนตรสิตางศุ์ได้
"มึงตาย ฮ่ะๆๆ"
เนตรสิตางศุ์หายใจไม่ออก แต่พยายามยื่นมือไปคว้ากระเป๋าตัวเอง ล้วงมือที่สั่นเทาเข้าไปอย่าง ลำบาก ตอนที่ใกล้จะหมดสติ ก็คว้าได้เครื่องช็อตไฟฟ้าอาคมออกมาช็อตไปที่ร่างผีนายลาภ
"อ๊าก"
ผีนายลาภสั่นไปตามกระแสไฟอาคมของเครื่องช็อต เห็นเป็นรัศมีรอบตัว แต่กลับไม่ยอม ปล่อยมือจากเนตรสิตางศุ์ พลางหัวเราะ
"ฮ่ะๆๆ เจ็บปวดดีเหลือเกิน ถ้าวิญญาณกูจะสลาย กูก็จะไปพร้อมวิญญาณมึง"
เนตรสิตางศุ์ร้องไห้ มือกดเครื่องช็อตราวกับเป็นวิธีสุดท้ายที่จะเอาชีวิตรอด
"ช่วยด้วย"
สุพิชชาเทน้ำผลไม้ลงในแก้วช้าๆ พลางทำสีหน้าดื่มด่ำกับเสียงเพลง ณัฐเดชเปิดประตูเข้ามา โดยมีวรวรรธตามหลังเข้ามาด้วย
"โอ้โห เปิดเพลงซะลั่นบ้าน ครึ้มอกครึ้มใจอะไรจ๊ะพีช"
สุพิชชาส่งยิ้มมา
สุพิชชาเข้าโอบกอดณัฐเดชพลางแอบส่งสายตามองยั่วยวนไปที่วรวรรธ เขาไม่สน
กลับมองหาเนตรสิตางศุ์
"แล้วเนตรล่ะครับ กลับมาถึงหรือยัง"
"เอ้...พีชก็มัวแต่ทำอาหารอยู่ในครัว ไม่ได้ยินเสียงว่าน้องเนตรกลับมาหรือยัง"
"ก็อย่าเปิดดังซีครับ เราเองก็จะได้ไม่ต้องตะโกนคุยกัน"
วรวรรธยื่นมือไปหรี่เสียงลง
"เฮ้ยไอ้หมอ พีชเค้าจะฟังเพลง ไปหรี่ทำ..."
พูดไม่ทันจบก็ได้ยินเสียงเนตรสิตางศุ์กรี๊ดดังมา
"แอร๊ย ช่วยด้วย"
วรวรรธร้องอย่างตกใจ "เนตร!"
ณัฐเดชถาม "เนตรอยู่ไหน"
"เอ่อ...มะ...ไม่รู้ซีคะ!"
เสียงเนตรสิตางศุ์รน้องบอก "ช่วยด้วย"
"เนตร เนตร"
วรวรรธจับได้ทิศทางว่าเนตรสิตางศุ์อยู่ที่ไหนก็วิ่งไป ณัฐเดชตาม สุพิชชายืนขัดใจ
วรวรรธ ณัฐเดช ร้องเรียก "เนตร!"
ภายในห้อง ผีนายลาภได้ยินเสียงเลยเหลียวไปมองที่ประตู ดวงตาโกรธ ขณะที่เนตรสิตางศุ์ได้ยินเสียงวรวรรธกับณัฐเดชก็พยายามเรียก
"ช่วยเนตรด้วย"
วรวรรธได้ยินเสียงเนตรสิตางศุ์ ร้องอยู่ภายในห้องอย่างแผ่วเบาลงทุกที
"เนตรอยู่ในห้องนี้ เนตร...เนตร"
วรวรรธบิดลูกบิดประตูเข้าไป พบว่าลงกลอนล็อกไว้จากข้างนอก ปลดกลอนแล้วเปิดประตูเข้า ไปพบว่าเนตรสิตางศุ์ นั่งพิงผนังห้อง2มือจับอยู่ที่คอของตัวเอง
"เนตร! เป็นอะไรไป"
วรวรรธรีบถลาเข้ามาประคองเนตรสิตางศุ์
"หมอ...ฮือๆๆ"
เนตรสิตางศุ์ โผเข้ากอดวรวรรธร้องไห้
"เนตร! ตัวสั่นไปหมดเลย ไม่ต้องกลัวนะ ผมอยู่นี่"
ณัฐเดชถาม
"มันเกิดอะไรขึ้น บอกพี่ซิเนตร"
หน้าประตู สุพิชชาเดินมาหยุดมองอย่างแค้น
เดชแปลกใจ เนตรสิตางศุ์มีวรวรรธนั่งโอบปลอบ
"อะไรนะ! ผีนายลาภเหรอ"
"ค่ะ ผีนายลาภกลับมาแก้แค้นเนตร"
"ผีอะไรกันน้องเนตร บ้านหลังนี้มีผีด้วยเหรอ ตอนพีชอยู่คนเดียวไม่เห็นมีอะไร ไม่เอาน่า อย่าทำให้พีชผวาซีคะ"
"พี่พีชคิดว่าเนตรโกหก หรือว่าแกล้งทำเป็นไม่เชื่อกันแน่ ถึงได้ผลักเนตรเข้าไปในห้องนั้น"
"อะไรนะ! พีชผลักเนตรเหรอ แล้วล็อกประตูห้องไว้ด้วยใช่ไหม" วรวรรธว่า
"พีชป่าวนะ พี่ณัฐคะ นี่มันอะไรกัน น้องเนตรกลัวผีอะไรก็ไม่รู้ อยู่ๆก็มาโทษพีช พีชไม่ใช่ พวกตัวประหลาดสัมผัสผีได้ซะหน่อย"
สุพิชชาทำงอนเดินผละไป ณัฐเดชรู้สึกลำบากใจ
"ไม่เอาน่าเนตร เรื่องผีเรื่องสาง พีชเค้าไม่รู้เรื่องอะไรกับพวกเราด้วย"
"นี่พี่ณัฐคิดว่าเนตรใส่ร้ายคุณพีชเรื่องที่ผลักเนตรเข้าไปในห้องเหรอคะ"
"พี่ไม่ได้ว่าเนตรใส่ร้าย แต่เป็นไปได้ว่าผีนายลาภอาจจะบังคับให้พีชทำอย่างงั้น โดยที่พีชไม่รู้ตัว"
"ก็ขอให้เป็นอย่างที่พี่ณัฐพูดเถอะค่ะ"
"มันต้องเป็นอย่างงั้นอยู่แล้วเนตร พีชเค้าไม่รู้เรื่องผีเรื่องวิญญาณ แล้วพี่ก็ไม่อยากให้เค้ามารู้เรื่องกับเราด้วย เพราะงั้น อย่าพยายามพูดให้เค้าได้ยิน"
"พี่ห่วงคุณพีช แล้วเนตรล่ะคะ"
"พี่ก็ห่วงเนตรเหมือนกัน เนตรเป็นอะไรมากรึปล่าว ให้พี่พาไปหาหมอไหม"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ เนตรมีหมอประจำตัวอยู่แล้ว"
เนตรสิตางศุ์งอน เมินหันมามองหน้าวรวรรธ
"พี่ไปดูพีชเถอะครับ ไม่ต้องห่วงเนตร ผมจะดูแลเอง"
ณัฐเดชพยักหน้า จำต้องลุกเดินไป
"ไหนให้หมอดูซิ เจ็บตรงไหนบ้างครับ"
"หมอ...เนตรนึกว่าจะต้องตาย ไม่มีโอกาสได้เจอหน้าหมออีกแล้ว"
วรวรรธสีหน้ากังวลดึงเนตรสิตางศุ์มากอดไว้
ภายในบริษัทซิกส์เซนส์ เช้าวันรุ่งขึ้น
กรรัมภาร้อง "อ้าย" ก่อนชักมือกลับจากแขนเนตรสิตางศุ์ ที่มีรอยแดงๆของมือวิญญาณนายลาภ
กรรณาถาม
"คืออะไร ยังไง ใคร"
"นายลาภจริงๆ"
ญาณิน สุคนธรส พากันตกใจห่วงเนตรสิตางศุ์ที่ยังมีอาการกลัวไม่หาย และรู้สึกเสียใจ
"เค้าโกรธที่เนตรทำให้เค้าตาย เลยกลับมาแก้แค้นเนตรงั้นเหรอ เนตรไม่เคยคิดร้ายต่อใคร เนตรไม่ได้ตั้งใจจะให้มีใครเจ็บปวดด้วยซ้ำ"
ญาณินโอบปลอบเนตรสิตางศุ์
"ไม่ใช่นะเนตร! นายลาภตายเพราะตัวเอง เค้าฆ่าคนอื่น กรรมเลยตามสนองเค้า ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว..นั่นคือสิ่งที่นายลาภได้รับ"
สุคนธรสคิดสงสัย
"แต่อยู่ๆวิญญาณนายลาภกลับมาได้ไง เค้าตายไปนานแล้ว วิญญาณน่าจะไปชดใช้กรรม หรือไปผุดไปเกิดได้แล้ว"
ภายนอกบริษัท พวกผู้ชายทุกคนสีหน้าเครียด ปาร์คจุนจีออกความคิดเห็น
"ถ้ามันใช้คุณติณห์เป็นหมากตัวหนึ่งของเกมของมัน ทำไม เราไม่ทำให้คุณติณห์ เป็นหมากของเกมของเราบ้าง ทำไมเราไม่เดินหมากให้คุณติณ์ล่อหมอผีหญิงชื่อเบญจาคนนั้นออกมามั่งล่ะ"
ไตรรัตน์บอก
"ยัยเบญจา มันฆ่าได้แม้แต่คนอย่างทนายสมชาติ หรือผีอย่างเจ้าที่เจ้าทางที่นี่เลยนะ ขืนใช้แผนนี้ ก็เท่ากับส่งให้ฝรั่งมันไปตายน่ะซีคุณกิมจิ"
"อานยาๆๆ (ไม่ใช่)"
"อานยาน...อาตายายอะไรของนายห่ะ ไม่เข้าใจ"
"ถ้าคุณไม่เข้าใจก็หยุดโวยวาย ฟังผมพูดให้จบเสียก่อนซิครับคุณตี๋"
"อ้าวเฮ้ยนายกิมจิ พูดงี้ นี่หาว่าฉันพูดมากเหรอห่ะ"
ไตรรัตน์ยิ้มกวนๆชี้หน้า ทั้งสองผลักอกกัน พงอินทร์เลยรีบเข้าขวาง
"ใจเย็นๆครับ อย่าทะเลาะกันๆ ช่วยกันคิดครับๆ"
ภายในบริษัท ทั้ง 5สาวปรึกษาหารือกัน
กรรณาบอก
"ชั้นว่าเรื่องผีนายลาภ เป็นฝีมือของขบวนการเดียวกัน กับที่ฆ่าทนายสมชาตื"
"ไม่ต้องสงสัยเลย" สุคนธรสเห็นด้วย
สีหน้าทุกคนมั่นใจเหมือนกัน
ตึกสำนักองค์เบญจา ปกคลุมด้วยเมฆดำเหนือตึกและฟ้าแลบแปลบปลาบ ชายในชุดตำรวจครึ่ง ท่อนยืนอยู่ในลิฟท์ที่กำลังเคลื่อนขึ้นสู่ชั้นบนยอดตึกซึ่งที่ตั้งกองบัญชาการของสมคิด สมคิดนั่งมองภาพจากกล้องวงจรปิดในลิฟต์จากจอที่ผนังอยู่ที่เก้าอี้พนักสูง สีหน้าพออก พอใจมาก
"ลูกค้าคนสำคัญที่ฉันรออยู่...มาถึงแล้ว ฮ่ะๆๆ"
กรกฎถาม
"เค้าเป็นใครครับท่าน"
สมุน2คนเดินนำรองสาโรจน์เข้ามาหาสมคิดที่ออกมายืนรออยู่ที่ห้องรับรองของสำนัก
ยื่นมือไปจับกับสมคิดแนะนำตัว
"ผมรองสาโรจน์"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับท่าน เชิญนั่งครับ...ผมพอจะรู้เรื่องตำแหน่งหน้าที่การงานของท่านแล้ว"
"ถ้าอย่างงั้นผมคงไม่ต้องอธิบายอะไรให้มาก"
"ท่านต้องการให้ผมรับใช้อะไร เชิญสั่งมาได้เลยครับ"
"ผมอยู่ในตำแหน่งเก่าๆ เป็นแค่ตัวรองๆๆๆมานานเกินไปแล้ว"
"ใครๆก็ต้องการอยู่ตำแหน่งตัวเอก..ไม่ใช่ตัวรอง"
รองสาโรจน์พยักหน้า แล้วแววตาก็นึกแค้น
"แต่พอดี ดันมีก้างขวางทางผมอยู่"
รองสาโรจน์ยื่นรูปในมือถือให้สมคิดดู เป็นรูปผู้การ สมคิดดูเหมือนจะไม่แปลกใจ สีหน้ายิ้มร้าย
"ผมรู้จักผู้การคนนี้ดี แบบนี้ก็สนุกสองเท่า จัดไปเป็นคอมโบ้เซ็ทเลยครับท่าน"
เสียงหัวเราะของสมคิด ช่างเยือกเย็นน่ากลัวจนรองสาโรจน์เองก็สะท้าน
ติณห์นั่งคิดหนัก ญาณินเข้ามานั่งเคียงข้างกอดคอราวเพื่อนคู่คิด มือถือของติณห์ดังขึ้น
ติณห์มองมือถือ เห็นเป็นเบอร์แปลกๆ
"เบอร์ไม่คุ้น"
"อาจจะเป็นพวกมัน"
ติณห์กดกรามรับสายเสียงเข้ม
"ฮัลโหล"
ภายในห้องน้ำ เบญจานั่งซุกตัวอยู่ข้างอ่างอาบน้ำราวกับเด็กมีปัญหาชอบมาหมกตัวอยู่ในห้องน้ำ
"พี่ติณห์ หนูไม่ได้ตั้งใจ"
ติณห์รู้ว่าเป็นเบญจาก็โกรธมาก
"คุณมันชั่วร้าย เป็นปีศาจ เป็นmonster คุณฆ่าคนบริสุทธิ์ได้ยังไง"
"หนูไม่อยากทำๆๆ หนูขอโทษนะคะ หนูรักพี่"
"อย่ามาเรียกสิ่งที่คุณทำว่าความรักนะ ผมขยะแขยง"
เบญจาเค้นหัวเราะออกมาอย่างเจ็บปวด
"ใช่ หนูมันน่าขยะแขยง หนูมันไม่มีใครรัก ชีวิตหนูไม่มีใครเลย แต่หนูรักพี่ ถ้าพี่จะเห็นใจ หนู ช่วยให้หนูพ้นจากสภาพนี้ที ไม่งั้น หนูก็ต้องทำแบบนี้ต่อไป..เพราะหนูหยุดไม่ได้"
"คุณหมายความว่าไง คุณหยุดไม่ได้ ทำไม อย่าทำใครอีกนะ เข้าใจไหม... Stop it"
ติณห์มองหน้าญาณิน ต่างก็ตกใจ
อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 23 วันที่ 15 พ.ย. 56
บทประพันธ์โดย:ณารา/ร่มแก้ว/ซ่อนกลิ่น/เก้าแต้ม/แพรณัฐ จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 3บทโทรทัศน์ : ทิพย์ธิดา ศรัทธาทิพย์, สุธิสา วงษ์อยู่, เบญจมาศ ดาลหิรัญรัตน์, ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส, โรจนินทร์ และ ณัชชานิษฐ์ จิรรุ่งโรจน์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2กำกับการแสดง : ตระกูล อรุณสวัสดิ์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ผลิต : ค่ายชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 แนวละคร : คอเมดี้
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 วันเวลาออกอากาศทุกวันศุกร์ -เสาร์ และอาทิตย์ เริ่มเวลา 20.15
ติดตามชมสื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ