หน้าเว็บ

วันพฤหัสบดีที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556

อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 6 วันที่ 4 ต.ค. 56

อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 6 วันที่ 4 ต.ค. 56

อา อี๊ดูสภาพของไตรรัตน์แล้วเสนอว่า เข้าเฝือกแบบนี้ต้องมีไม้ค้ำยันช่วยจึงจะเดินได้สะดวกปลอดภัย อาม่านึกได้บอกให้เอาไม้ค้ำยันของอากงมาใช้แต่ไม่รู้ว่าเก็บไว้ที่ไหน เสี่ยจำเริญจึงให้สุคนธรสไปหา ตี๋น้อยจะได้เดินออกไปเห็นเดือนเห็นตะวันบ้าง สุคนธรสจึงอาสาจะไปหาให้พลางจะเดินออกไป

“เดี๋ยวหนูรส! หนูจะไปหาได้ยังไง นี่...เอากุญแจ ไปด้วย ฉันไม่แน่ใจว่าไม้ค้ำอยู่ห้องไหน” เจ๊หญิงส่งกุญแจพวงใหญ่ให้ โดยมีเขียนกำกับไว้ว่าดอกไหนเป็นของห้องไหน

สุคนธรสเดินไล่ไปทีละห้อง จากห้องพระ ห้องอาอี๊ ห้องอาม่า ห้องนอนเจ๊ ห้องนอนตัวเอง...แต่ยังเหลืออีกดอกหนึ่งที่ไม่บอกว่าเป็นกุญแจห้องไหน เธอมองกุญแจและกวาดตามองหาห้องอย่างสงสัย...

ขณะนั้นเอง มีกลิ่นสาบของวิญญาณโชยมา เธอสูดกลิ่นเข้าไปเต็มปอดถึงกับสำลัก


“กลิ่นวิญญาณอีกแล้ว...กลิ่นอยู่แถวๆนี้แหละ!” แล้วเธอก็เดินตามกลิ่นไปจนถึงห้องสุดท้ายของชั้น หน้าห้องมีป้ายติดไว้ว่า “ห้องเก็บของ” เธอหยุดดู กลิ่นโชยมาแรงมากจนเธอเชื่อว่าต้องเป็นห้องนี้แน่ ลองจับลูกบิดประตูหมุน ปรากฏว่าประตูล็อก เธอจึงหยิบกุญแจที่เขียนไว้ว่าห้องเก็บของมาไข เธอเตรียมใจที่จะเผชิญกับวิญญาณที่ไม่รู้ว่าจะเป็นรูปแบบไหน

พอเปิดประตูเข้าไป เห็นหลังประตูมีผ้ายันต์สีดำรูปอีกาของหมอสมคิดแปะอยู่ กลิ่นวิญญาณโชยมาปะทะใบหน้าอย่างแรง! พอเธอเดินเข้าไปก็สะดุ้งเฮือก เมื่อประตูปิดเองอย่างแรงปัง! ทันใดก็เห็นหัวดำๆผมยาวๆของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งโผล่มาในเงามืด แต่พอเพ่งมองก็หายวับไป เธอเดินหารอบๆพลางบอกกล่าว

“ฉันรู้นะ...ว่าคุณอยู่ในห้องนี้ กำลังเศร้า กำลังโกรธอะไรสักอย่าง บอกฉันได้ไหม คุณเป็นใคร ฉันช่วยคุณได้นะ...” ไม่มีเสียงตอบแต่มีหัวดำๆของเด็กผู้หญิงโผล่อีกทีแล้วหายไป “คุณอยู่ตรงนั้นใช่ไหม ฉันมาดีนะ ออกมาเถอะ ฉันไม่ทำอะไรคุณหรอก คุณเป็นใคร เข้ามาอยู่ในบ้านเสี่ยกับเจ๊นานแค่ไหนแล้ว”

แต่ก็ไม่มีเสียงตอบมีแต่การเคลื่อนไหวที่ผลุบโผล่ เธอมองหาจนเจอไม้ค้ำยันของอากงที่พื้น เธอพยายามยื่นมือไปหยิบไม้ค้ำยันที่อยู่ใต้กองเก้าอี้ ขณะกำลังจะหยิบถึง กองเก้าอี้ก็ถูกผลักล้มทับลงมาจนเธอหมดสติ วิญญาณเด็กยืนมองร่างหมดสติของสุคนธรสหัวเราะฮิๆวิ่งไปที่ประตู เปิดผางแล้ววิ่งออกไป พอร่างนั้นพ้นห้องประตูก็ปิดโครม! ล็อกกลิ๊ก! ขังสุคนธรสที่นอนสลบไว้ในนั้น!

ooooooo

ที่รีสอร์ตติณห์ ทุกคนอกสั่นขวัญแขวนกับซอมบี้ทหารญี่ปุ่นและเชลยศึกต่างชาติสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง พวกมันกำลังดาหน้าเข้ามาช้าๆ แต่น่าสยอง!

กุมาริการ้องบอกคุณหลวงว่าผีมันมาเป็นฝูงเลย ติณห์ถามคุณหลวงว่าจะทำยังไงดี คุณหลวงบอกว่าผีอย่างตนนี่แหละจะหยุดมันเอง ติณห์บอกให้ทุกคนกลับเข้าไปในบ้านก่อน ร้องบอกคุณหลวงให้ระวังตัวด้วย

“ไม่ต้องห่วง...เข้าไปเลย” คุณหลวงยืนปักหลักถือไม้เท้ารอรับซอมบี้ มีกุมาริกายืนวางก้ามอยู่เคียงข้างพวกญาณินวิ่งเข้าไปในบ้านแล้วก็ช่วยกันเลื่อนเก้าอี้โต๊ะตั่งมาดันประตูไว้

“นี่มันซอมบี้ เหมือนในหนังฝรั่ง มันคือศพเดินได้ ต้องมีใครใช้อาคมประเภทผีดิบวูดูปลุกผีพวกนี้ขึ้นมาจากหลุมศพแน่” ญาณินคาดการณ์

“อาคมแบบหมอผีแอฟริกันด้วย ผมเคยดู มันมี 2 แบบนะ ซอมบี้แบบหมอผีวูดูปลุกมา กับแบบมีเชื้อไวรัสที่พอมันกัดเรา เราก็จะติดเชื้อกลายเป็นพวกมันไปด้วย แต่ไอ้พวกนี้มันคือแบบไหน” ติณห์คิดหนักหาทางที่จะกำจัดซอมบี้ให้ได้ผล

ป้าออถามว่าใช้ไสยศาสตร์แบบไทยหรือพระพุทธคุณได้หรือเปล่าก็ไม่รู้? ญาณินได้แต่หวังว่าคุณหลวงกับกุมาริกาจะเอาอยู่

“แล้ว...มันไปทำอะไรแม่ผมหรือเปล่าเนี่ย” ติณห์เป็นห่วงมิรันตีขึ้นมา

มิรันตีอยู่ในห้องนอน กำลังประโคมครีมก่อนนอนอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ทาครีมไปบ่นไปว่า รีสอร์ตกลางหุบ เขาช่างเงียบเหงาเสียจริง ไม่คึกคักศิวิไลซ์ ไม่มีผับโก้ๆให้นั่งดื่มนั่งดริ๊งก์ได้ทั้งคืน แต่ก็พยายามทำใจเมื่อนึกถึงว่า...

“ถ้าไม่ใช่เพราะทรัพย์สมบัติทั้งหมดมันสมควรเป็นของฉันละก็...ฉันไม่มีวันจะมาลำบากลำบนอยู่ที่นี่เด็ดขาด...”

บ่นแล้วก็หาว เอนตัวนอนฟังเพลงซิมโฟนี่เบาๆจนหลับไปเปิดไฟโคมไว้ดวงเดียว...

ที่ใต้ประตูห้องนอน...มีหมอกควันลอยอ้อยอิ่งเข้ามาช้าๆ...ช้าๆ...

ooooooo

คุณหลวงกับกุมาริกายืนจังก้าต้านซอมบี้ที่เดินทื่อเข้ามา คุณหลวงใช้ไม้เท้าทั้งหวดทั้งฟาด แต่เหมือนมันไม่รู้สึกอะไรเลย กุมาริกากระโดดถีบ แต่ตัวเองกลับกระดอนออกมา

ขณะนั้นซอมบี้ 5 ตัวเหมือนได้รับคำสั่งจากกระแสจิต มันชะงักหันมองแล้วหันหลังแยกตัวเดินทื่อไปทางบ้านมิรันตี!

ติณห์เอาปืนสั้นสองกระบอกจากเป้ให้ญาณิน กระบอกหนึ่ง และป้าออกระบอกหนึ่ง ทั้งสองจับปืนเก้ๆกังๆ บอกว่ายิงปืนไม่เป็น ติณห์จึงสอนให้ ทันใดนั้นเองร่างคุณหลวงกับกุมาริกากลิ้งเข้ามา ติณห์ถามว่าโดนพวกมันอัดมาใช่ไหม

“ผีพวกนั้นไม่ใช่วิญญาณแบบฉันสองคน พวกมันมีเนื้อหนังมังสาเลือดเนื้อเหมือนกับคนแต่ไม่มีดวงจิต” คุณหลวงบอก ญาณินบอกว่าเมื่อซากศพพวกนี้ไร้จิต วิญญาณเราคงแผ่ส่วนกุศลไม่ได้ ป้าออฟังแล้วจะเป็นลม

ซอมบี้ยังเคลื่อนใกล้เข้ามาทุกทีจนมาถึงห้องที่พวกญาณินหลบกันอยู่ ญาณินยิงถูกแขนมันจนเนื้อกระจุยเลือดพุ่ง แต่พริบตาเดียวเลือดหยุดไหลแผลสมานอย่างเร็ว ซอมบี้เดินต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“มีเครื่องรางของขลังอะไรงัดออกมาสู้กับมันเลยคุณณิน” ติณห์ร้องบอก

ญาณินเอาผ้ายันต์มาท่องคาถาเป่าแล้วโยนใส่มัน ผ้ายันต์ลอยไปแปะที่หน้าผากมันเกิดแสงเหลืองวาบขึ้นทำให้ผิวที่หน้าผากมันไหม้ แต่พอมันดึงผ้ายันต์ทิ้งทุกอย่างก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ญาณินเอาขวดน้ำมนต์ออกมาว่าคาถาแล้วซัดใส่ เนื้อที่ถูกน้ำมนต์เกิดเสียงฉ่าควันคลุ้งเหมือนถูกน้ำกรดกัดเนื้อ แต่มันกลับไม่รู้สึกอะไรอีกเหมือนกัน!

เมื่อเครื่องรางของขลังแม้กระทั่งลูกปืนทำอะไรซอมบี้พวกนั้นไม่ได้ ทุกคนจึงหันมาคว้าทุกอย่างมาแทนอาวุธ พยายามหาทางหนีออกไปจากห้องให้ได้ ติณห์ตัดสินใจพุ่งเข้าตะลุมบอนกับซอมบี้ตัวหนึ่งเปิดทางให้พวกญาณินหนีไป แต่พอหนีไปถึงพุ่มไม้ได้ยินเสียงแปลกๆ ทุกคนชะงักหยุดกึก

ปรากฏว่า เบญจาซ่อนอยู่หลังพุ่มไม้ บอกว่าตนได้ยินเสียงแปลกๆที่บ้านเลยจะมาตามติณห์ให้ไปเป็นเพื่อนคุณแม่ พอดีมาเจอผีพวกนี้เลยหลบอยู่หลังต้นไม้พักใหญ่แล้ว ติณห์กุมมือญาณินพาวิ่งไปบ้านมิรันตีมีป้าออวิ่งตามไปติดๆ ส่วนคุณหลวงกับกุมาริกาหายแว้บไปแล้ว

พอวิ่งออกมาจะพ้นรั้วบ้านหันมองเห็นซอมบี้เดินขวักไขว่อยู่ในบ้านเหมือนพยายามหาทั้งสามคนอยู่ และที่น่าแปลกคือ เบญจาหายไปแล้ว ญาณินเป็นห่วงกลัวเบญจาจะได้รับอันตราย ติณห์จึงย้อนกลับไปหา

“ระวังตัวด้วยนะคะ” ญาณินร้องเตือนแล้วพนมมือภาวนา “ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองคุณติณห์ด้วย...”

เมื่อติณห์ไปแล้ว ญาณินโทร.หาสุคนธรสเพื่อขอคำแนะนำ เสียงโทรศัพท์ปลุกสุคนธรสที่สลบอยู่รู้สึกตัวขึ้นมา พอรับสายก็ถูกญาณินต่อว่าทันทีว่า ทำไมเพิ่งรับสาย เธอบอกว่าตนสลบไปเพราะถูกผีบ้านไตรรัตน์เล่นงาน ญาณินบอกว่าพวกตนถูกซอมบี้จากสุสานทหารผ่านศึกเล่นงาน ถามว่าหลวงลุงเคยสอนเธอไหมว่าจะปราบมันได้ยังไง เพราะเครื่องรางของขลังก็ทำอะไรมันไม่ได้

สุคนธรสบอกว่าตนเคยอ่านหนังสือรู้ว่าพวกผีดิบหรือแวมไพร์จะกลัวแสงแดด เดี๋ยวพระอาทิตย์ขึ้นพอเจอแสงแดดมันก็จะตายไปเอง ญาณินดูนาฬิกาบอกว่านี่เพิ่งจะเที่ยงคืน กว่าจะถึงเช้าพวกตนมิถูกมันกินหมดแล้วหรือ!

“ถ้างั้นแกก็ต้องหาอะไรที่เป็นไฟ ถึงจะฆ่าพวกมันได้”

“ไฟเหรอ? งั้นแค่นี้ก่อนนะฉันจะรีบหาดู” ญาณินวางสายรีบหาทางแก้ปัญหาเฉพาะหน้า

ooooooo

ติณห์ตามไปช่วยเบญจาเจอเธอหนีไปจนมุมกำลังจะถูกซอมบี้เล่นงาน พอเห็นติณห์เธอทำเป็นลมใส่เข่าอ่อน ติณห์คว้าตัวไปกอดไว้ เธอกอดติณห์ร้องไห้ตัวสั่น ติณห์บอกให้กอดเอวตนไว้แน่นๆแล้ววิ่งตามไป

วิ่งกลับมาถึงเจอญาณินกับป้าออกำลังถูกซอมบี้บีบคอ คุณหลวงดึงผมซอมบี้ที่คร่อมญาณินจนมันหน้าหงายกัดไม่ได้ กุมาริกาก็ช่วยดึงตัวที่จะกัดคอป้าออไว้ ทันใดนั้นเสียงปืนดังขึ้นนัดหนึ่งเจาะเข้ากลางหน้าผากซอมบี้ที่คร่อมญาณินจนหงายหลัง ปรากฏว่ามันตายสนิท! ตัวที่คร่อมป้าออ หันมาจะเล่นงานติณห์

อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 6 วันที่ 4 ต.ค. 56

บทประพันธ์โดย:ณารา/ร่มแก้ว/ซ่อนกลิ่น/เก้าแต้ม/แพรณัฐ จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 3
บทโทรทัศน์ : ทิพย์ธิดา ศรัทธาทิพย์, สุธิสา วงษ์อยู่, เบญจมาศ ดาลหิรัญรัตน์, ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส, โรจนินทร์ และ ณัชชานิษฐ์ จิรรุ่งโรจน์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2กำกับการแสดง : ตระกูล อรุณสวัสดิ์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ผลิต : ค่ายชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 แนวละคร : คอเมดี้
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 วันเวลาออกอากาศทุกวันศุกร์ -เสาร์ และอาทิตย์ เริ่มเวลา 20.15
ติดตามชมสื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ระยะเวลาออกอากาศตอนแรกเริ่มวันศุกร์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2556
ที่มา ไทยรัฐ