อ่านสามหนุ่มเนื้อทอง ตอนที่ 12/2
ภายในอพาร์ทเม้นท์ของธีธัชในช่วงกลางวัน วัชระหลบไปหาธีธัช ธีธัชถามย้ำด้วยความแปลกใจ
“แกจะไปขอลำเภามาเป็นแฟน” ธีธัชถามย้ำ
“เออ”
ธีธัชงง
“ทำไมวะ”
“ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ ฉันกับแหนม...มันหมดแล้ว ถ้าขืนยังคบกันต่อไป ความรักที่มันเคยมี บางทีอาจจะกลายเป็นความเกลียดกันแบบสุดๆไปเลย ทางที่ดีฉันควรจะเลิกกับเค้าให้เร็วที่สุด”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับ..ยัยหนูตะเภา”
“ก็ฉันขอเลิก แต่แหนมเค้าไม่ยอม ฉันเลยต้องหาผู้หญิงมาหลอกเป็นแฟน แหนมจะได้ตัดใจ ลำเภาเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ฉันสนิทพอจะขอความช่วยเหลือได้”
ธีธัชอึ้งไปพูดอะไรไม่ออก
กรกนกแต่งหน้าอยู่ในห้องน้ำจนเรียบร้อยและเตรียมเก็บเครื่องสำอางทั้งหลายเดินออกมาจากห้องน้ำ ขณะที่กรกนกกำลังเงื้อมมือจะหมุนลูกบิดประตูเพื่อพาตัวเองออกจากห้องน้ำ เสียงวัชระก็เล็ดลอดเข้ามา
“แต่ก่อนที่ฉันจะไปขอให้ลำเภามาเป็นแฟนฉัน ฉันมาขออนุญาตแกก่อน”
กรกนกชะงักเปลี่ยนใจ ค่อยๆปิดประตูเข้ามาเบาๆ และเงี่ยหูแอบฟัง
“แกจะมาขออนุญาตฉันทำไม”
วัชระมองซ้ายมองขวา ให้แน่ใจว่ากรกนกไม่ได้เดินมาก่อนจะพูดขึ้น
“ก็แกกับลำเภาเป็นแฟนกันอยู่ไม่ใช่เหรอ ?
กรกนกได้ยินถึงกับใจหายวาบ ...แต่ก็ยังกัดฟันฟังต่อ
ธีธัชสะดุดเล็กน้อย แล้วก็ทำเป็นไม่ยอมรับ
“แฟนเฟินอะไร ยัยเด็กนั่นโมเมไปเอง ฉันไม่ได้บ้าจี้ตามสักหน่อย”
“สรุปแกกับเภาไม่ได้เป็นแฟนกัน”
ธีธัชเสียงสูงจนผิดสังเกต
“ ไม่เป๊น...”
“งั้นฉันก็ขอให้เภามาเป็นแฟนได้ แกไม่มีปัญหา”
“ไม่มี้” เสียงสูงขึ้นอีก
กรกนกขมวดคิ้ว รู้สึกว่าน้ำเสียงธีธัชไม่เป็นธรรมชาติและพยายามกลบเกลื่อนอะไรบางอย่าง ทว่าวัชระไม่ทันได้สังเกต ได้แต่โล่งอกที่เพื่อนไฟเขียว
“โอเค...ถ้าแกไม่มีปัญหา ฉันจะได้สบายใจ”
“เดี๋ยว แล้วแกคิดว่า...ถ้ายัยหนูตะเภายอมเป็นแฟนหลอกๆให้แกจริงๆ .. แล้วมันมีโอกาสจะเปลี่ยนเป็นแฟนจริงๆหรือเปล่า” ธีธัชถาม
กรกนกอึ้งๆ กับคำถามของธีธัช ใจหายวูบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
วัชระคิดและตอบอย่างมั่นใจ
“ลำเภาเป็นเด็กดี มีความคิด เวลาคุยด้วยแล้วสบายใจดี แต่ “ไม่รัก” ไม่มีเรื่องให้คิดแบบชู้สาว แล้วตอนนี้บอกตรงๆ ฉันกำลังเบื่อผู้หญิง แหนมทำให้ฉันเอียนมากๆ เข็ดขยาดคงไม่อยากมีแฟนไปสักพัก”
ธีธัชฟังแล้วโล่งอก วัชระหันมาถาม
“แกถามทำไม หึงเหรอ”
ธีธัชสะดุ้งโกหกเสียงสูงอีก
“หึงบ้าอะไร ฉันกับยัยบ๊องไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ไม่มี๊...ไม่หึ๊ง..เชิญแกตามสบายเลย ฉันไม่แคร์อยู่แล้ว”
วัชระยิ้มรับด้วยความสบายใจ ธีธัชแอบเครียดมีกังวลเล็กน้อยและแอบหึงโดยไม่รู้ตัว กรกนกแง้มประตูห้องน้ำแอบเห็นแววตาของธีธัชพอดี กรกนกสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของธีธัชที่มีต่อเธอ ความเศร้าค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในหัวใจ ก่อนจะปิดประตูห้องน้ำ ยืนพิงผนังห้องน้ำและใช้ความคิดอย่างหนัก
ในร้านเครื่องเสียงรถยนต์ ปรานต์นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เปิดหน้ากูเกิ้ลขึ้น ปรานต์พิมพ์คำว่า “CEO M Group” ที่จอขึ้นชื่อ “กริชชัย พงษ์โภคิน” ปรานต์ค้นหาต่อ ภาพกริชชัยขึ้นที่หน้าจอมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่เป็นภาพกริชชัยตามงานต่างๆ ภาพข่าว รวมถึงตอนให้สัมภาษณ์กับนิตยสารต่างๆ ปรานต์ยิ่งดูยิ่งไม่ชอบขี้หน้า
“ไอ้แหยมันดังขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย”
ปรานต์เปิดดูรูปต่อไปอีก เจอภาพอรุณศรี และกริชชัย ถ่ายคู่กันในภาพข่าวตอนงานเปิดตัวบริษัท ปรานต์เห็นแล้วหน้าเครียดขึ้นมาทันที
“แอ๊วไปถ่ายรูปกับมันตั้งแต่เมื่อไหร่” ปรานต์บ่นเสียงหงุดหงิด
ปรานต์ถึงกับทนไม่ได้ กดปิดรูป และเริ่มคิดหนักด้วยความหวาดหวั่นใจ
เย็นวันเดียวกัน ขณะที่กริชชัยกำลังจัดมุมที่จะเก็บวางภาพวาดของอรุณศรีอยู่ภายในห้องพักที่คอนโด
เสียงออดดังขึ้น กริชชัยรู้สึกแปลกใจนิดๆ ดึงผ้ามาคลุมภาพอรุณศรีลงปิดเหมือนเดิม ก่อนจะเดินไปเปิดประตู
กริชชัยเปิดประตูออกมาเห็นสุพรรณิการ์ในลุคใหม่ที่ดูสวยขึ้น สุพรรณิการ์ไม่ได้แต่งหน้าจัดเหมือนวันที่กรกนกพาไปแปลงโฉม วันนี้สุพรรณิการ์แต่งหน้าเพียงเล็กน้อยดูดีอย่างเป็นธรรมชาติ
“คุณฝ้าย..สวัสดีครับ” กริชชัยแปลกใจเล็กน้อยที่สุพรรรณิการ์มาถึงห้อง
“สวัสดีค่ะ ฝ้ายมีเรื่องอยากจะถามคุณกริชนิดหน่อย ฝ้ายขอเข้าไปหน่อยนะคะ”
สุพรรณิการ์แทรกตัวเองเข้าไปในห้องกริชชัยทันที
กริชชัยกำลังจะรินน้ำให้สุพรรณิการ์ที่ยืนประชันหน้ากันอยู่บริเวณห้องครัว สุพรรณิการ์ยิงคำถามอย่างไม่เกรงใจ
“คุณกริชชอบแอ๊วหรือเปล่าคะ”
กริชชัยสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เทน้ำในเหยือกออกมาหนึ่งพรวดใหญ่ น้ำล้นกระจายออกมาจากแก้วเลอะโต๊ะ
“เอ้าๆ ใจเย็นๆ ค่ะ ใจเย็นๆ” สุพรรณิการ์รีบดึงกระดาษทิชชูที่วางอยู่ข้างๆ มาช่วยเช็ดให้
กริชชัยถึงกับหน้าแดงก่ำ หยิบจับทำอะไรไม่ถูก รีบหันไปหยิบผ้าที่อยู่ข้างๆ มาเช็ด ด้วยอาการเขินสุดขีด กริชชัยก้มหน้าก้มตาเช็ดโต๊ะหลบสายตาสุพรรณิการ์ พูดไม่ออก
“ที่ถามไม่ใช่อะไรนะคะ คือ ถ้าคุณกริชชอบแอ๊วจริง ช่วยกรุณาแสดงออกมาให้มันมากกว่านี้หน่อย”
กริชชัยมัวแต่เช็ดโต๊ะ เช็ดแล้ว เช็ดอีก สุพรรณิการ์มองหน้ากริชชัยแล้วพูดต่อ
“แค่หน้าแดงแบบนี้ มันไม่พอนะคะ”
กริชชัยสะดุด หยุดเช็ดโต๊ะและพยายามตั้งสติกับตัวเอง
“แอ๊วเป็นคนดีที่โชคร้าย ดันไปได้แฟนห่วย ที่จริงเรียกว่า “ห่วย” น้อยไป มันต้อง “ชั่ว” ถึงจะเหมาะ”
กริชชัยฟังแล้วรู้สึกเศร้าลึกๆ สงสาร และเป็นห่วงอรุณศรีขึ้นมาทันที
“ที่ฉันมาพูดกับคุณเพราะอยากจะช่วยเพื่อน แอ๊วไม่ได้รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น เอาเป็นว่า..ถ้าคุณชอบเพื่อนฉัน ฉันเชียร์เต็มที่ มีอะไรให้ช่วยก็บอก”
กริชชัยยังก้มหน้าก้มตา ไม่พูดอะไร
“ฉันจะมาพูดแค่นี้ ไม่มีอะไรแล้ว..ฉัน..กลับก่อนแล้วกัน”
สุพรรณิการ์เดินไปที่ประตู กริชชัยลังเลไม่รู้จะคิดอ่านหรือว่าตอบอย่างไร จนสุพรรณิการ์เดินมาเกือบถึงประตู
“คุณฝ้าย” กริชชัยพูดขึ้น สุพรรณิการ์หันกลับมา
“วันอาทิตย์นี้ ผมมีปาร์ตี้ฉลองห้องใหม่ ถ้าไม่รังเกียจ ผมขอเชิญคุณกับ...อรุณศรีมาร่วมงานด้วย”
“ได้เลยค่ะ ฉันไม่รังเกียจอยู่แล้ว เจอกันค่ะ” สุพรรณิการ์รับปากพลางยิ้มกว้าง
สุพรรณิการ์หันหลังเดินต่อไป พร้อมรอยยิ้มอย่างมีความสุขที่ได้ทำอะไรให้กับเพื่อนอย่างอรุณศรี
ในขณะที่กริชชัยยืนยิ้มอย่างมีความสุขอยู่คนเดียวในห้อง
อรุณศรียืนกดออดอยู่ที่หน้าห้องสุพรรณิการ์ แต่ไม่มีการตอบรับ จังหวะนั้นอรุณศรีได้ยินเสียงประตูห้องกริชชัยถูกเปิดออก อรุณศรีหันไปเห็นสุพรรณิการ์เดินออกมาจากห้องกริชชัย อรุณศรีนิ่ง ในใจเริ่มมีความรู้สึกโหวงๆ แปลกอย่างบอกไม่ถูก แต่ทันที่สุพรรณิการ์หันมาเห็นก็โบกมือให้อย่างอารมณ์ดี
“แอ๊ว”
อรุณศรีฝืนยิ้มและพยักหน้าทักทาย สุพรรณิการ์เดินมาหาเพื่อนอย่างอารมณ์ดี ต่างจากอรุณศรี
อรุณศรีเดินตามสุพรรณิการ์เข้ามาในห้อง พร้อมกับถามด้วยความแปลกใจที่เห็นเผ้าผมทรงใหม่ของสุพรรณิการ์
“คุณนายเป็นอะไร ทำไมอยู่ๆลุกขึ้นมาแต่งหน้า ทำผม แต่งเนื้อแต่งตัวแอบเซ็กซี่ซะด้วย องค์อะไรลงล่ะ”
“องค์ “หญิง” มั้ง ฉันเบื่อพวกผู้ชายสายตามีปัญหา ชอบบอกว่าฉันเป็นทอม ฉันก็เลยอยากจะประกาศความสวยให้โลกรู้ เผื่อจะได้แฟนกับเค้าสักคนสองคน” สุพรรณิการ์พูดพลางยิ้มกริ่ม
“แกเนี่ยนะอยากมีแฟน” อรุณศรีประหลาดใจ
“ใช่!! ขนาดแกยังกลัวเหงา เลยไม่กล้าเลิกกับไอ้ปรานต์ ฉันก็เลยกลัวขึ้นมาบ้าง อยากมีแฟนกับเค้าสักคน และคนที่ฉันเล็งๆไว้ก็คือ คุณกริช “
อรุณศรีแอบชะงักนิดๆ แต่ไม่กล้าแสดงอะไรออกมามาก
“จริงดิ”
สุพรรณิการ์เห็นแววตาของอรุณศรีก็รู้ได้ในทันที เธอแอบอมยิ้ม..และแกล้งอรุณศรีต่อ
“จริง!! ผู้ชายเพียบพร้อมอย่างคุณกริชหาไม่ได้ง่ายๆ ในเมื่อแกยังอยากจะหน้ามืดตามัวอยู่กับไอ้ปรานต์ ฉันยุ แกก็ไม่สน ฉันก็ว่าจะสอยมาซะเอง”
อรุณศรีแอบใจหายวาบ
“แต่ถ้าแกเกิดเปลี่ยนใจ อยากจะเปิดใจรับคุณกริชขึ้นมา ฉันก็พร้อมจะถอย รีบๆเปลี่ยนใจก็แล้วกัน ช้ากว่านี้ ฉันไม่รับประกันความปลอดภัย ฮึๆ” สุพรรณิการ์ทำเนียนยื่นหน้าบอกอรุณศรี
อรุณศรีเริ่มคิดหนัก สุพรรณิการ์ได้ทีจึงรีบพูดต่อ
“อ้ออีกเรื่อง.. คุณกริชเค้าชวนแกกับฉันไปงานปาร์ตี้ขึ้นห้องใหม่ของเค้ากับเพื่อนๆ งานเลี้ยงจะมีวันอาทิตย์นี้ แกต้องมา ห้ามปฎิเสธ”
อ่านสามหนุ่มเนื้อทอง ตอนที่ 12/2
ที่มาโดย ASTVผู้จัดการออนไลน์