อ่านมุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 3/2
ภายในบ้านของเพชร คุณปักถือถาดผลไม้และของว่างเตรียมมาเสิร์ฟ ก่อนจะทำถาดในมือร่วงหล่นพื้น เสียงดัง
“คุณพระคุณเจ้า”
มรกตตกใจ พูดขึ้นทันที
“อะไรอีกยะ คุณปัก”
“ที่สระน้ำค่ะ ที่สระ”
ทุกคนหันไปมองที่สระน้ำ
“ว๊าย...หนูมุกตกน้ำ”
“มุก”
ประไพ มรกตลุกออกไปก่อน
“ไม่รอให้จมก่อนล่ะ” เผ่าพงศ์พูดแขวะ
เผ่าพงศ์วิ่งตามออกไป คุณปักยังตกใจ ยืนตะลึงทำอะไรไม่ถูก มะดันคว้ามือคุณปักวิ่งออกไปเร็ว
ใต้ผื้นน้ำมุกดาพยายามโผล่ขึ้นจากน้ำ แต่ชนินทรแอบลงมากดหัวมุกดาไว้ เธอเริ่มขาดอากาศหายใจ บนขอบสระ เจนจบ เพชร พาที มองไปที่ชนินทร
“ไหวมั้ย ชนินทร”
สาลินีตะโกนออกนอกหน้า
“คุณหนูมุก ไม่ไหวก็จมไปเลยนะคะ”
เจนจบไม่รอชนินทรตอบ ถอดเสื้อคลุมกระโดดลงไปเลย ใต้น้ำชนินทรเห็นเจนจบว่ายมา ก็ทำเป็นดึงมุกดาพอเจนจบมาใกล้ชนินทรก็ส่งมุกดาให้เจนจบ ส่วนบนขอบสระ เพชร กับพาทีมองไปที่สระน้ำ เจนจบลากมุกดาว่ายเข้าเกาะขอบสระ สาลินีฮึดฮัดขัดใจ พาทีกับเพชรดึงมุกดาขึ้นมา มุกดายังไม่ทันลืมตา พาทีก็โวยวายขึ้น
“คุณมุก คุณมุกไม่หายใจ”
“ตายชัวร์” สาลินีกล่าว
มุกดาสำลักน้ำ เจนจบขึ้นมาจากน้ำคุกเข่ามองมุกดา โดยมีเพชรมองอยู่ข้างๆ ด้านหลังชนินทรว่ายตามขึ้นมามองอย่างสะใจ
“ผายปอด ผายปอดเร็ว ไอ้เจนช่วยคุณมุก”
พาทีรีบเร่ง มุกดาลืมตามาพอดี แต่ไม่ทัน เจนจบก้มลงผายปอดแบบเมาท์ทูเมาท์ทันที มุกดาตาค้างที่เห็นเจนจบจูบปากเธออยู่
“โน โน ทำไมไม่เป็นฉัน” สาลินีโอดครวญ
อีกด้านของบ้าน มรกต เผ่าพงศ์ ประไพวิ่งมาเห็น คุณปัก มะดันวิ่งตามหลังมา ทุกคนชะงัก เพชรมองอย่างอึ่งๆ นึกไม่ถึงว่าเจนจบจะผายปอดมุกดาทันที มุกดาตาค้าง เจนจบจะก้มลงอีก แต่มุกดาเงยขึ้นพรวด หัวสองคนโขกกัน มรกตพรวดมาดึงเจนจบออกห่างมุกดา แล้ววีนใส่เจนจบทันที
“ใครใช้ให้เธอมาจูบลูกสะใภ้ฉันหา เจนจบ”
“ผมช่วยคุณมุก”
“เธอไม่มีสิทธิ์มาช่วย ในเมื่อตาเพชร แฟนหนูมุกยืนอยู่ตรงนี้”
“แม่ครับ ถ้าไม่ได้เจนจบ หนูมุกของแม่ ตายไปแล้ว”
“ใครทำหนูมุกตกน้ำ ใคร !!!”
มุกดามองไปที่ชนินทรที่ยืนหน้าตาเฉยๆ ทำไม่รู้ไม่ชี้
“หนูมุกลื่นเองค่ะ คุณป้า”
“ผมขอโทษนะครับ คุณมุก” เจนจบกล่าว
“พาหนูมุกไปข้างในก่อนเถอะค่ะ”
ประไพรีบดึงมุกดาออกไป คุณปัก มะดันวิ่งตาม มรกตหันมาค้อนเจนจบ
“วันหลัง ไม่ต้องเป็นตัวแทนลูกชายฉันไปซะทุกเรื่อง”
มรกตกับเผ่าพงศ์เดินตามประไพและมุกดาไป เจนจบหน้าจ๋อยทันที เพชร พาทีมองอย่างเห็นใจ ยกเว้นชนินทรที่มองตามมุกดาแบบสะใจ
ส่วนภายในบ้าน มุกดาเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใส่ชุดใหม่ที่มรกตนำมาให้ นั่งลงมองไปยังประไพกับมรกต และเผ่าพงศ์
“หนูมุกไม่ได้เป็นอะไรมากค่ะ”
มุกดามองเลยไปเห็นเพชรกำลังเดินเข้ามา ก็รีบชูสองนิ้ว ท่าคิกขุ
“หนูมุกสู้สู้”
เพชรเดินเข้ามา มรกตมองประไพแบบรู้กัน
“หนูมุกอยู่นี่ก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวป้าไปเอาชาร้อนๆแก้หนาวมาให้”
มรกตกับประไพเดินออกไป แต่เผ่าพงศ์ยังยืนนิ่ง
“... คุณเผ่า” มรกตลากเสียง
“ของผมชาจีน”
“... คุณเผ่า” มรกตลากเสียงเน้นๆ
เผ่าพงศ์หันมาเจอสายตาพิฆาตของเมียกับเพื่อนเมีย ก็รีบออกไปตามไปทั้งห้องเหลือเพชรกับมุกดา
“เป็นไง” เพชรถาม
“ห่วงหนูมุกเหรอคะ ห่วงแล้วทำไมไม่โดดลงไปช่วย”
“โดดไปยังไงก็ไม่ทัน เจนจบเค้าห่วงเธอมาก เมื่อไหร่เธอจะเห็นความห่วงใยของเจนจบสักที”
มุกดามองอย่างอึ้งๆ นึกไม่ถึงว่าเพชรจะมาไม้นี้
เจนจบถอนใจเบาๆ มองเข้าไปด้านในบ้านพาที ชนินทรอยู่ในชุดที่เปลี่ยนแล้วเรียบร้อย
“แกนี่พระเอกจริงๆ ว่ะ เจนจบ คุณมุกรอดตายเพราะแกมา 2 ครั้งแล้ว” พาทีบอก
“ทำไม ทำไมไม่เป็นสาลี่ที่ตกน้ำ”
สาลินีเอนไปซบพาที พาทีโอบไว้
“โอ๋ๆ เดี๋ยวผมถีบให้นะครับ”
พาทีแกล้งจะผลัก สาลินี่กรี๊ดกร๊าดดีดดิ้น เจนจบหันมาคุยกับชนินทร
“มันบังเอิญใช่มั้ย ที่แกโดดลงน้ำ แล้วคุณมุกก็ตกลงไป”
“แกคิดว่ายังไงล่ะ ...อยากเป็นพระเอก ก็ไม่ต้องหาผู้ร้ายมาเสริมบารมีหรอก ถ้าฉันตั้งใจ .. มุกดาคงตายไปแล้ว ..”
ชนินทรตอบนิ่งๆ จ้องตาเจนจบ
เพชรมองมุกดา พยายามเกลี้ยกล่อม
“เจนจบเค้าห่วงเธอมาก”
“หนูมุกไม่ฟัง ไม่ฟัง” มุกดาเอามือปิดหู “หนูมุกรักพี่เพชร ได้ยินมั้ย ... หนูมุกรักพี่เพชร”
เพชรหันขวับด้วยความตกใจ หน้าเพชรกับหน้ามุกดาปลายจมูกชนกัน มุกดากับเพชรสบตากันในระยะประชิด เสียงเคาะประตูดัง ทั้งสองรีบผละห่างออกจากกัน มะดันยืนอยู่หน้าประตู
“เพื่อนคุณเพชรมาหาค่ะ”
เพชรมองอย่างแปลกใจ
ในสวนของบ้านเพชร นิจนันท์นั่งลงตรงข้ามชนินทร เจนจบ พาที เพชร ดูท่าทางสนิทสนม สาลินีมองหมั่นไส้นิจนันท์ แต่นิจนันท์ยิ้ม รักษามาด
“อ้าว..ไหน ชนินทรมันบอกนิจไปต่างจังหวัด” พาทีถาม
“พอดีกลับเร็วน่ะจ้ะ”
“กลับช้าอีกสักหน่อยก็ไม่ได้” สาลินีพูดลอยๆ
นิจนันท์หันมามอง สาลินียิ้มให้แล้วทำยกน้ำหวานจิบ ชนินทรมองเมีย นิจนันท์ยิ้มเหมือนไม่มีเรื่องบาดหมางเกิดขึ้น
“ชนินทรเค้าชวนไว้หลายทีแล้ว อยากให้มาหาเพื่อนๆบ้าง”
ด้านในบ้าน มุกดาแอบมองนิจนันท์ที่นั่งอยู่ท่ามกลางทุกคน นิจนันท์หันไปถามเพชรน้ำเสียงห่วงใย
“ชนินทรเล่าว่า เพชรโดนขโมยเหรอ นิจเสียใจด้วยนะ”
“ขอบคุณมาก นิจ” เพชรยิ้ม
“เออ เพชร นายไม่พาคุณมุกออกมาแนะนำล่ะ”
“ใครกัน .. มุก”
ในบ้าน มุกดาตีสีหน้าออดอ้อนมรกต
“หนูมุกไม่อยากกลับเลยนะคะ แต่เรื่องด่วนค่ะ เรื่องด่วนจริงๆ”
“ไม่ได้นะ หนูมุก ป้ายังไม่ได้แนะนำว่าที่ลูกสะใภ้กับเพื่อนตาเพชรเลย”
“นั่นสิ มุก เกรงใจคุณป้านะ” ประไพกล่าว
“มุกก็เสียดายค่ะที่ไม่ได้ดินเนอร์กับเพื่อนๆพี่เพชร”
มุกดาทำปากคอสั่น
“แต่มันเรื่องด่วนจริงๆค่ะ คือพี่กฤชเพิ่งโทรมาเมื่อกี้ว่ากลิ้งตีลังกาตกบันไดออฟฟิศ”
“ตากฤช” ประไพตกใจ
เวลานั้นคมกฤชอยู่ที่บริษัท เขากำลังเดินออกจากลิฟต์พร้อมกับมุกดา และคุยมือถือกับแม่
“ไม่เป็นไรมากครับแม่ ครับ..อยู่กับมุกแล้วครับ ไม่ต้องห่วง”
คมกฤชวางสายแล้วหันมาโวยใส่น้อง
“ดีจริงๆ แช่งพี่ เป็นข้ออ้าง”
“ถ้าเราอยากสืบเรื่องชนินทร มุกก็ยังเจอนิจนันท์ไม่ได้ ทั้งแผนรักษาความปลอดภัยที่รั่วออกไป แล้วก็โกหกเรื่องเมียกับเพื่อนๆ เหมือนไม่อยากให้มาเจอ มุกว่าผู้จัดการคนนี้ มีพิรุธเยอะเกินไป”
“แกจับพิรุธเค้า เค้าก็เลยคิดจะฆ่าแชมป์ว่ายน้ำอย่างแก”
“คงไม่ได้ให้ถึงตาย แค่อยากขู่ให้กลัว”
“ยังไง ก็ระวังตัวด้วย ชนินทรต้องสงสัยที่แกเข้าไปค้นห้อง”
“ดีที่เป็นยายหนูมุกติงต๊อง เลยรอดตัวมาได้”
สองพี่น้องเดินคุยผ่านกระถางต้นไม้ใหญ่ รุจาโผล่หน้าออกมาหลังกระถาง ยกกล้องถ่ายภาพคมกฤชกับมุกดาไว้ คมกฤชเห็นพุ่มไม้ไหวๆ ก็หยุด หันไปมอง
“มีอะไรเหรอ พี่กฤช”
คมกฤชสงสัย เดินไปแหวกพุ่มไม้ทันที แต่ไม่เห็นใคร มุกดาตามมาถาม
“หาอะไร”
“เหมือนมีคนตาม”
มุกดามองหาไปรอบๆ
“ไม่มีอะไรหรอก ไปเถอะ”
คมกฤชเดินนำออกไป มุกดามองอีกทีแล้วเดินตาม รุจาที่ตัวลีบหลบอยู่หลังเสารู้สึกโล่งอกทันที
นิจนันท์กับชนินทรแวะมาที่บ้านเพชร ทั้งคู่กำลังจะกลับยืนอยู่ใกล้ๆ กัน มรกตและเผ่าพงศ์ยืนมองทั้งสองคน มรกตบ่นขึ้น
“เสียดาย แม่เลยไม่ได้อวดลูกสะใภ้”
“เพชรแต่งงานแล้วเหรอคะ”
“ไม่ใช่หรอก นิจ”
“ต๊าย” มรกตตบลูกแรงๆ “ขี้อายตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยะ ลูกชายฉัน ไม่ต้องเขินหรอก แฟนเพชรเค้า ชื่อหนูมุก”
“น่ารักทุกกระเบียดนิ้ว” เผ่าพงศ์เสริม
สาลินีกัดผ้าเช็ดหน้าด้วยความแค้นเคืองใจ
“ใครเห็นก็ต้องรัก เพชรน่ะหลงสุดๆ”
“คนละเพชรแล้วครับแม่”
“เขิน เขิน ไม่ต้องเขินหรอกน่า ยังไงตอนเพชรแต่งงาน ต้องมากันให้ครบนะจ๊ะ”
“สาลี่ขอตัวนะคะ ไม่ว่าง ต้องการเวลาทำใจ”
“ดีจ้ะ ไม่ต้องมาหรอก สาลี่ จะได้ไม่เปลืองการ์ดเชิญ” มรกตแขวะ
สาลินีค้อนมรกตแบบเบาๆ เพราะเกรงใจ
“เพชรมันจะแต่งชาตินี้หรือเปล่าครับ คุณแม่” พาทีแซว
“ชาตินี้สิจ๊ะ หล่อเพียบพร้อม แถมรวยแล้วรวยอีกอย่างลูกชายแม่ คงไม่ต้องเหี่ยว แห้ง ขาดแคลนแฟนสวยๆ เหมือนเธอหรอก พาที”
เจนจบปรบมือเบาๆ ให้มรกต
“ขอบคุณครับคุณแม่ ด่าได้ตรงใจที่สุด”
นิจนันท์ยิ้มแย้ม สดใส แววตาเป็นประกายอย่างจริงใจ
“นิจมางานแต่งเพชรแน่ๆค่ะ คุณแม่ เพชรกับนิจอยู่กลุ่มเดียวกันมาตั้งแต่มหาวิทยาลัย เพชรมีความสุข นิจก็ดีใจด้วย”
พอกลับมาถึงบ้าน นิจนันท์เดินเข้ามาในห้องรับแขกหน้าตาบึ้งตึงหันไปถามชนินทรเสียงฉุนๆ
“เพชรมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่บอกฉัน”
“เธอเป็นเมียคนที่เท่าไหร่ของไอ้เพชรล่ะ ฉันถึงต้องรายงาน”
นิจนันท์หันมองชนินทรตาลุกวาว
“อยากให้ฉันไปเจอเพื่อนอย่างวันนี้อีกใช่มั้ย”
ชนินทรเงียบ ไม่กล้าต่อล้อต่อเถียง
“วันหลังก็จำไว้ .. ฉันอยากรู้อะไร แกก็มีหน้าที่ตอบ ถ้าไม่อยากให้ความชั่วของแกหลุดไปถึงหูเพื่อนสุดที่รัก”
นิจนันท์พูดเสียงเรียบแต่แฝงความโหด บังคับผัวไว้เต็มที่
อ่านมุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 3/2
ที่มาโดย ASTVผู้จัดการออนไลน์