อ่านมุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 3/3
มุกดากำลังซ้อมอาคิโดกับพี่ชาย ในห้องซ้อม คมกฤชจับมุกดาทุ่มได้ มุกดาลุกขึ้นมา ใจลอยคิดไปถึงหน้าเพชรที่สระน้ำ คมกฤชกำลังจะทุ่ม แต่มุกดาบิดกลับมาเป็นฝ่ายทุ่มพี่ชายลงอย่างแรง
“ไอ้มุก..แกจะฆ่าพี่เหรอ”
“โทษทีพี่กฤช .. นึกว่ากำลังทุ่มไอ้พี่เพชร”
คมกฤชครางหลังแทบหัก มุกดายิ้มอย่างขำขำ
ในกองบก.นิวส์ไทม์ รุจากำลังมองคมกฤชกับมุกดาในจอคอมพิวเตอร์ อีกหน้าจอคือกูเกิ้ลที่รุจากำลังเสิร์ชข้อมูล
“น้องสาวนายคมกฤช .. ชื่อมุกดา”
สมพลกับบรรพตเดินกันมา รุจารีบปิดหน้าจอที่มีภาพคมกฤช
“เขียนข่าวอะไรอยู่จ๊ะ ... หนูรุจา” สมพลทักด้วยอารมณ์เบิกบาน
“สกู๊ปโลกร้อน ดินถล่ม น้ำท่วม แผ่นดินไหวค่ะ”
“เดี๋ยวๆ ...ไหนว่าตามคดีอะดอเรลลา”
“ยังตามค่ะ แต่คดีมันนิ่งๆ ไม่คืบหน้า รุจาเลยมาทำเรื่องอื่นสลับบ้างเดี๋ยวคนอ่านจะหาว่าเราสนใจแต่ความทุกข์ของเศรษฐี”
“.. ซึ้ง ...มีอุดมการณ์ แต่ข่าวไม่โดน...” สมพลทำปาดน้ำตา
“คะ”
“ไม่โดนไง แปลว่าไม่มีคนอ่าน.. ชาวบ้านเค้าอยากรู้เรื่องของคนรวย เข้าใจมั้ย”
“กลับไปตามเรื่องเพชรหาย จนกว่าจะมีคำสั่ง .. หยุด” บรรพตสั่ง
“.. ผมสั่งให้หยุด ถึงหยุด” สมพลพูด
บรรพตมองสมพล สมพลจึงหันกลับมาสั่งใหม่
“เราสั่งให้หยุด ถึงหยุด”
สมพลหันมองอีกที บรรพตยังหน้านิ่งอยู่
“คุณพ่อบรรพตสั่งให้หยุด ต้องหยุดทันที”
บรรพตเดินออกไป รุจาทำไหล่ตก เซ็งๆ สมพลมองรุจา แล้วเอ่ยเสียงจริงจัง
“รุจา”
“คะ บก.”
“สิ่งที่ผมจะพูดต่อไปนี้ ผมพูดจากใจนะ .. พูดด้วยความหวังดี ผมเห็นคุณมาตั้งแต่ผมเปีย คอซอง”
“ตอนนี้หน้าก็ยังไม่เปลี่ยนเลยใช่มั้ยคะ”
สมพลไม่ตลก ไม่เล่น รุจายิ้มแห้ง
“รุจาแหย่ขำขำน่ะค่ะ.
“ไม่ขำ และเครียด ผมเห็นคุณมาตั้งแต่เด็ก คุณมีความพยายาม”
รุจายิ้ม
“แต่ความสามารถ ผมไม่แน่ใจ”
“บก.ก็ให้รุจาพิสูจน์สิคะ”
“ผมน่ะให้แน่ แต่เพื่อนร่วมงานคุณล่ะ เค้าจะคิดยังไง คุณก็คงไม่อยากได้ยินคำว่าได้ดีเพราะพ่อเป็นเจ้าของหนังสือพิมพ์”
“ขอโอกาสรุจาอีกครั้งได้มั้ยคะ”
“ได้ คุณไปเจาะเรื่องจ่ายเงินประกันพันล้านมา ผมอยากรู้ว่ามีการจ่ายกันหรือยัง”
“ได้ค่ะ”
รุจาท่าทางแข็งขัน
รถยนต์สุดหรูพุ่งเข้ามาจอดที่หน้าบ้านมุกดา แล้วเบรคพรึ่ด มุกดาเดินออกมาในชุดทำงาน กระโปรงบานสวย ก้าวมาโพสยืนข้างรถคันนั้น รอแล้วเคาะกระจกเบาๆ กระจกถูกกดลง มุกดาก้มมอง
“ลงมาเปิดประตูให้หน่อยสิคะ สุภาพบุรุษ”
ประตูคนขับเปิดออก เพชรก้าวลงมา รุจาที่แอบมองอยู่ข้างถังขยะของบ้านข้างๆ ตาโต รีบกดชัตเตอร์ระรัว เพชรเดินมาเปิดประตูข้างคนขับ
“สติไม่ดี แล้วยังช่วยตัวเองไม่ได้” เพชรเยาะ
“ก้อหนูมุกอยากอ้อนพี่เพชร”
มุกดาทำท่าเอนจะไปซบ เพชรผลักหัวออกอย่างแรง
“เสียใจล่ะสิ เมื่อวานไม่ได้ดินเนอร์สบตาหวานฉ่ำกับหนูมุก”
“กินข้าวอิ่มขึ้นเยอะ” เพชรเย้ย
เพชรเดินกลับไปนั่งด้านคนขับ มุกดาดึงประตูปิดเอง เพชรกระชากรถออก ผ่านหน้ารุจาที่หลบอยู่ ฟิ้ว รุจาดึงเสื้อปิดหน้า ก่อนจะค่อยๆลดลง มองตาม
“น้องสาวนายคมกฤช กับ คุณเพชร เจ้าของอะดอเรลลา มารับมาส่งกันถึงบ้าน เรื่องนี้กลิ่นชักแหม่งๆ”
เพชรกำลังส่องกล้องดูเพชรในถาดกำมะหยี่ พอเงยขึ้นมา เห็นมุกดานั่งเท้าคางมอง เพชรปิดโคมไฟสีขาวบนโต๊ะ วางกล้องอย่างหมดอารมณ์
“วันๆคิดจะทำอะไรให้เป็นประโยชน์บ้างมั้ย มัวหายใจทิ้งอยู่ได้”
มุกดารีบเดินมา
“พี่เพชรก็สอนให้มุกดูเพชรดูพลอยมั่งสิคะ”
“ยังดีที่คิดจะทำงาน”
“มุกจะได้ช่วยพี่เพชรตอนเลือกแหวนหมั้น”
เพชรรีบเก็บเพชรใส่ถุง แล้วหมุนเซฟ
“รอไปเหอะวันนั้น”
มุกดาชะโงกมาดู เพชรเอาตัวบัง
“ถอยไป”
“หวงไปได้ หนูมุกไม่ขโมยหรอกน่า”
เพชรรีบปิดเซฟแล้วลุกขึ้น
“พี่เพชรจะไปไหน”
“ห้องเจียระไน”
“ไปเดินๆๆๆ ดูช่าง ไม่เอาดีกว่า หนูมุกอยู่เฝ้าเซฟให้”
“อย่าเปลี่ยนใจตามมาแล้วกัน”
เพชรเดินออกไป มุกดามองตามและเริ่มค้นโต๊ะเพชรอย่างเบามือ เธอเปิดคอมพิวเตอร์ของเพชร เจอแต่งานออกแบบ เธอหันไปมองเซฟแล้วนึกคิด
ที่หน้าห้องทำงานของคมกฤช รุจายื่นเครื่องอัด สัมภาษณ์เอื้อมดาว
“หนังสือพิมพ์เรากำลังทำสกู๊ปสิบผู้บริหารหนุ่มหน้าใหม่ไฟแรง ก็เลยจะขอข้อมูลที่ทำงานของคุณคมกฤชว่าเวลาทำงานดุมั้ย หลักการบริหารเป็นยังไง ..มีพี่น้องกี่คน ชื่ออะไรบ้าง”
เอื้อมดาวยังงงๆ รุจายังต้อนต่อ
“สนิทกับพี่น้องแค่ไหน”
เอื้อมดาวหน้าตาหวานอมขมกลืน รุจายังไม่เห็น ว่าคมกฤชก้าวมายืนด้านหลัง
“น้องสาวทำงานอะไร คุณคมกฤชนิสัยยังไง ดุมั้ย”
คมกฤชหิ้วคอเสื้อรุจาขึ้น รุจาตัวลอย
“ไม่ดุโว๊ย แต่โหดมาก”
“ปล่อยฉันนะ นายคมกฤช ปล่อย”
ด้านหน้าของบริษัท คมกฤชเหวี่ยงรุจาออกมา แล้วสั่งยาม
“วันหลังอย่าให้เข้ามา เห็นหน้าเมื่อไหร่ จับส่งตำรวจ”
“คนที่ต้องเจอตำรวจน่ะ ไม่ใช่ฉัน นายต่างหาก ไอ้คนตลบแตลง... ไงล่ะ ส่งน้องสาวไปทำงานกับคุณเพชร หวังอะไร”
“เธอรู้เรื่องนี้”
“ฉันนักข่าวนี่ ..ไม่ได้ขุดรูอยู่ นายถึงจะได้ปิดหูปิดตาฉันได้ แล้วฉันก็จะแฉความไม่ชอบมาพากลเรื่องนี้แหละ”
“นี่มันเรื่องส่วนตัว น้องสาวฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วย”
“เกี่ยวล้านเปอร์เซ็นต์ เพราะนายตั้งใจจะไม่จ่ายเงินประกัน รอเลยนายคมกฤช รออ่านข่าวของฉัน ฉันขย้ำไม่ปล่อย”
รุจาปัดขยะออกจากตัววิ่งไป คมกฤชหันรีหันขวางแล้ววิ่งตาม
รุจาเดินอย่างรวดเร็วมาที่ลานจอดรถด้วยความโมโห คมกฤชวิ่งมาดักหน้า
“เราคุยกันดีดีก่อนมั้ย”
คมกฤชเสียงนุ่มลง รุจาหันมองแล้วทำท่าอ่อนลง
“ก็ได้”
คมกฤชยิ้ม
“แต่นายต้องขอโทษฉันก่อน”
“...ขอโทษ”
“แหม... ทีงี้ล่ะเบาเชียว”
“ขอโทษ..” คมกฤชพยายามใจเย็น
“คุกเข่า...นั่งลง” รุจาสั่ง
“อะไรของเธอ” คมกฤชมองไปรอบๆ
รุจาหันหลัง คมกฤชกัดฟัน คุกเข่าลงต่อหน้าคนเดินไปเดินมาที่อมยิ้มมอง
“แล้วไงต่อ”
“บอกว่า...ขอโทษครับคุณรุจาสุดสวย”
“แค่ขอโทษได้มั้ย คำหลังมันพูดไม่ออกจริงๆ”
รุจากอดอกทำหน้ากวน คมกฤชสูดลมหายใจ ข่มความอาย ตัดสินใจพูดออกไป
“ขอโทษครับ ผมมันไม่ดีเอง คุณรุจาสุดสวยยกโทษให้ผมด้วยนะครับ”
คนเดินผ่านไปผ่านมา โดยเฉพาะผู้หญิง ปรบมือเฮ คมกฤชลุกขึ้น รุจายิ้ม
“ทีนี้เธอก็จะไม่ลงข่าวเรื่องน้องสาวฉัน”
“คิดดูก่อน ..”
“ยายรุจา”
“ถ้านายอ้าปากอีกคำเดียว ฉันจะถือว่านายกำลังข่มขู่นักข่าว”
“เธอเบี้ยว”
“ฉันบอกหรือยังว่าจะไม่ลงข่าวนายกับน้อง ฉันแค่บอกให้นายขอโทษ แล้วนายก็ทำ”
รุจายักไหล่ หัวเราะสะใจแล้วเดินออกไป คมกฤชมองแบบแค้นๆ
ในห้องทำงานของเพชร มุกดารับสายจากคมกฤช
“พี่กฤชต้องห้ามนักข่าวนั่นให้ได้ ถ้าคนรู้เรื่องนี้เยอะ เราจะทำงานลำบาก”
มุกดาคว้ากระเป๋าสะพาย
“มุกจะยั่วอารมณ์คนสักหน่อย พี่กฤชสั่งลูกน้องเอารถมาจอดให้มุกแล้วใช่มั้ย”
มุกดาวางสายแล้วเดินออกไปจากห้อง
สาลินีหันไปมองมุกดาที่เดินออกจากห้องทำงานของเพชร
“พอคุณเพชรไม่อยู่ ก็ออกลายอู้เลยเหรอจ๊ะ คุณหนูมุก”
“หนูมุกไม่ได้อู้ แต่หนูมุกต้องไปทำธุระสำคัญให้พี่เพชร”
มุกดาแกล้งหนีบกระเป๋าแน่น ทำท่ามีพิรุธสุดขีด
“ธุระอะไร คุณเพชรใช้หล่อนทำอะไร แล้วกระเป๋านั่นใส่อะไร”
“ห้ามแตะค่ะ มีของสำคัญมากอยู่ในนี้”
สาลินีกระชากกระเป๋าทันที
“อะไร บอกมานะ หรือว่า หล่อนขโมยของคุณเพชร”
สาลินีดึง มุกดาทำยื้อกัน
“ไม่ได้ค่ะ ห้ามดู ห้ามดู”
“เปิดเดี๋ยวนี้ เปิด”
สาลินีดึง มุกดาทำเป็นไม่ยอม เป็นเหวี่ยงกระเป๋า ฟาดเข้าหน้าสาลินีป๊าบ สาลินีเป๋เซแซ่ดไป มุกดารีบวิ่งออกไป สาลินีลุกขึ้นได้ ยังขาปัดเพราะมึน ชนินทรเดินออกมาจากลิฟต์ สาลินีเห็นก็รี่เข้าไปหา
“แย่แล้วค่ะ คุณชนินทร หนูมุกมันขโมยเพชรของเราไปแล้วค่ะ”
ชนินทรหันมองทันที
ภายในห้องเจียระไนเพชรของบริษัท เพชรที่กำลังดูช่างเจียระไนเพชร และรับสายจากชนินทรทวนคำ
“หนูมุกขโมยเพชรออกไป”
เจนจบที่ยืนอยู่ใกล้ๆ หันมามองเพชรทันที
จบตอนที่ 3
อ่านมุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 3/3
ที่มาโดย ASTVผู้จัดการออนไลน์