อ่านมุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 4/2
ด้านหน้าตึกสตาร์ไดมอนด์ มุกดาปลี่ยนกลับมาเป็นชุดหวาน รีบวิ่งจะเข้าตึก ชนินทรก้าวออกมาขวาง มุกดาชะงัก
“หายไปไหนมา”
หนูมุกไปหาหมอมาค่ะ โรคกระเพาะกำเริบ หมอคนนี้เก่งที่สุดในประเทศ คิวยาวมากกก ออกมาเจอมิสคอลร้อยกว่าสาย ก็เลยรีบกลับมา”
มุกดาทำหน้าจ๋อยๆ แต่ชนินทรคว้าแขนแล้วลากเธอเข้าไปในตึก
“หนูมุกเจ็บ อย่ารุนแรงนักสิคะ .. หรือว่า คุณชนินทร..เป็นพวกซาดิสม์ ชอบใช้ความรุนแรง”
ชนินทรโมโห กระชากมุกดาอย่างแรง เหวี่ยงไปกระแทกประตูกระจก
“ฉันจะเป็นยังไง แกไม่เกี่ยว..แต่วันนี้... จะต้องเป็นวันสุดท้ายของแก”
เพชร เจนจบ สาลินี มองมุกดาที่ถูกชนินทรผลักเข้ามาในห้องทำงานของเพชร
“อยู่กันครบ หนึ่ง สอง สาม ..” มุกดามองสาลินี “... อุ๊ย ส่วนเกิน เป็นสี่ .. รอหนูมุกเหรอคะ”
“หยุดตลกไร้สาระ บอกมาเธอหายไปไหน” เพชรถาม
“ก้อไปหาหมอ”
“โกหกค่ะ โกหกหน้าไม่อาย โกหกหน้าตาย โกหกหน้าด้าน โกหกไปทั่วบ้านทั่วเมือง” สาลินีแทรก
“ให้คุณมุกพูดก่อนได้มั้ย” เจนจบบอก
“ทำไมเหรอคะ หนูมุกออกไปไหนไม่ได้เหรอคะ ที่นี่ร้านเพชรหรือ คุกคะ”
“แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์”
“ก้ออยู่ในโรงพยาบาล”
“สตอเบอรี่ที่สุด ..แล้วตอนออกไป เธอบอกว่าจะไปทำธุระให้คุณเพชร ค้นค่ะ ต้องค้นตัว ใครไม่กล้า สาลี่ค้นให้เอง”
สาลินีพุ่งเข้าไปกระชากกระเป๋า มุกดาคว้าไม่ทัน สาลี่เททุกอย่างในกระเป๋าออกมาทุกคนมอง เห็นถุงยาจากโรงพยาบาลเกลื่อนพื้น แว่นตา ขนม ลูกอม หนังสือแฟชั่น ผ้าพันคอ ลิปสติก ที่คาดผม
“ไหนยะ ไหน เธอขโมยของอะไรไป”
สาลินีก้มลงโก้งโค้งรื้อของที่กระจายเกลื่อนพรม
“นี่มันอะไรกันคะ.. หนูมุกทำอะไรผิด หนูมุกบอกคุณสาลี่ว่าไปหาหมอ”
ทุกคนมองมาที่สาลินีทันที
“ไม่ใช่นะคะ เค้าบอกว่าจะไปทำธุระสำคัญให้คุณเพชร”
“ใช่สิคะ ... คุณสาลี่จะพูดยังไงก็พูดได้”
มุกดาทำเป็นหยิบถุงยามายื่นให้เพชร
“โทรหาคุณหมอมั้ยคะ”
“คุณสาลี่ วันหลังอย่าหาเรื่องปรักปรำอะไรคุณมุกอีก” เจนจบบอก
“ฉันเชื่อสาลี่....มุกดาอาจจะเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว” ชนินทรพูด
“แกจะจงเกลียดจงชังอะไรคุณมุกนักหนา ..ชนินทร..”
“ฉันกำลังปกป้องผลประโยชน์ของบริษัท”
“ด้วยการใส่ร้ายผู้หญิง”
“เพราะฉันไม่ได้เป็นพระเอกคอยปกป้องผู้หญิงอย่างแก”
“หยุด” เพชรเอ่ยขึ้นเสียงดัง
“คุณสาลี่ เก็บของคืนมุก แล้วกลับบ้านไป พรุ่งนี้ไม่ต้องมา ผมให้คุณลาพักร้อน 3 วัน”
“ไม่ไล่ออกซะเลยล่ะคะ" สาลินีลุกขึ้น “ไม่ค่ะ สาลี่ไม่ผิด สาลี่จะไม่หลบหน้าใคร สาลี่จะมาทำงานเหมือนเดิม สาลี่จะจับโกหกคนให้ได้”
สาลินีสะบัดหน้าพรึ่ดออกไป เจนจบช่วยมุกดาเก็บของ เพชรมองเจนจบ
“เจนจบ .. นายไปส่งมุกที่บ้านหน่อย”
เจนจบดึงมือมุกดา แล้วเก็บของให้เอง เพชรมองภาพที่เจนจบช่วยมุกดา ชนินทรมองแล้วโมโห เปิดประตูออกไปแล้วปิดอย่างแรง เพชรหันไปมอง แล้วเดินตามออกไป
“หนูมุกเป็นต้นเหตุใช่มั้ยคะ” มุกดาทำน้ำตาปริ่ม
เจนจบมองทอดสายตาด้วยความสงสาร
ชนินทรเดินมาหยุดมองไปด้านนอก เพชรเดินตามหลังมา
“แกจะให้ฉันทำยังไง .. ในเมื่อมุกดาเค้าก็มีหลักฐานว่าไปหาหมอ” เพชรพูดขึ้น
“ต่อให้ไม่มีหลักฐาน แกกับเจนจบก็เต็มใจจะเชื่อผู้หญิงคนนี้”
“ชนินทร ฉันเป็นนาย ..ฉันต้องให้ความยุติธรรมทุกคน”
ชนินทรหันมามองเพชรที่แววตาจริงจัง
“ฉันรู้ว่าแกทุ่มเทเพื่อสตาร์ไดมอนด์ของฉันมาตลอด ฉันขอบใจ ตอนนี้ทุกคนเครียดที่หาอะดอเรลลาไม่เจอ แต่เราจะไม่ยอมแพ้ .. เราจะช่วยกัน ..นาย ฉัน พาที เจนจบ .. ไม่มีใคร..ไม่มีเรื่องไหนจะทำลายพวกเราได้”
เพชรยิ้มเชื่อมั่นกับชนินทรให้รู้ว่าไว้ใจ
ในบ้านของมุกดา มุกดาเดินเข้ามาโดยมีเจนจบตามมาส่ง ประไพพอเห็นเจนจบ หน้าเธอคลายยิ้มลงทันที เจนจบไหว้ ประไพรับไหว้
“แม่นึกว่าคุณเพชรจะมา เลยเตรียมของโปรดคุณเพชรไว้”
เจนจบยิ้มเจื่อนๆ
“ผมแวะมาส่งคุณมุกแทนเพชรน่ะครับ”
“จ้ะ ตามสบาย .. เดี๋ยวก็กลับแล้วใช่มั้ย”
“ครับ”
ประไพเดินเข้าไป มุกดาหันมามอง
“คุณเจนจบคงไม่ถือคุณแม่หนูมุก”
“ไม่หรอกครับ ใครๆก็รักเพชร เพื่อนผมเป็นคนน่ารัก”
“คุณเจนจบก็น่ารักค่ะ”
เจนจบมองมุกดาอย่างอึ้งๆที่มุกดาชมตรงๆ
“หนูมุกว่าคุณเจนจบไม่เย็นชา หัวสูงเหมือนพี่เพชร .. อบอุ่นกว่า น่ารักกว่า”
“คุณมุกชมจนผมจะลอยแล้วครับ” เจนจบยิ้มอย่างอายๆ
เจนจบยิ้มเขินกับมุกดา
เพชรเดินเข้าบ้านของเขา มรกตที่กำลังคุมปักทำความสะอาดเครื่องเพชร เอ่ยขึ้นทันที
“หน้าที่รับส่งหนูมุกเป็นของแกน่ะ เพชร..ไม่ใช่ของเจนจบ ถึงจะเป็นเพื่อนรักกันมากแค่ไหน แต่มุกเม็ดนี้ฉันจองไว้ให้แก”
“แล้วถ้ามุกเค้าไม่อยากอยู่กับเพชรอย่างผม”
มรกตลุกพรวด ปักตกใจ แหวนเพชรที่เช็ดอยู่แทบหลุดมือ
“หมายความว่าแกจะยกของๆแกให้เพื่อนรัก”
“ผมไม่ใช่เจ้าของมุก ผมไม่มีสิทธิ์เที่ยวยกเค้าให้ใครต่อใคร นอกจากเค้าจะเลือกเอง”
“คนอย่างเจนจบจะทำให้หนูมุกมีความสุข มากกว่าผู้ชายเพียบพร้อมอย่างแกไม่ได้แม่ไม่ไว้ใจเจนจบ .. แม่จะขอหมั้นหนูมุกไว้ก่อน”
“แม่ครับ แค่แม่เอามุกดาใส่พานยัดเยียดมาเป็นปลิงเกาะผม ทุกวันนี้ผมก็ปวดหัวมากพออยู่แล้ว”
“มรกตตกใจ ปักแอบพูดเบาๆ แบบไม่มีสียง”
“แร๊งงง !!!”
“ผมอยากได้เจ้าสาวที่ผมเลือกเอง เพราะผมจะอยู่กับเค้าตลอดชีวิต ส่วนเรื่องหมั้น เรื่องแต่งจะไม่เกิดขึ้นทั้งนั้น .. ถ้ายังหาอะดอเรลลาไม่เจอ”
เพชรเสียงเอาจริง จนมรกตไม่กล้าเถียง
ที่คอนโดของภูผา ภูผามองแมงมุมเปิดหนังสือรถ พลิกไปพลิกมา หงุดหงิดแล้วปาลงพื้น
“ไอ้เพชรเวรนี่ยังไงกัน ปล้นก็ปล้นแล้ว เมื่อไหร่จะได้ค่าจ้าง”
ขุนพล กับบลูที่นั่งดูทีวีหันมามอง
“หรือว่าไอ้คนจ้างมันจะหักหลัง รอให้เราถูกจับซะก่อน” ขุนพลบอก
“เร็วหน่อยก็ดี ภูผา..... พวกเรากรรมกรรับจ้าง .. ไม่ได้เป็นพวกคุณหญิงคุณนาย เสนอหน้าทำงานเพื่อการกุศล” บลูกล่าว
ทุกคนมองมาที่ภูผาเป็นจุดเดียว
ห้องนอนของภูผา อะดอเรลลาที่วางอยู่ในกล่องเหล็กอย่างดี ภูผายืนจ้อง คุยสายอยู่กับคนบงการ
“เด็กๆมันเริ่มร้อนรน ... ถึงเวลาสำหรับค่าจ้างแล้ว คุณมาเอาอะดอเรลลาไป”
ดาดฟ้าตึกสูงชายลึกลับยืนอยู่ในความมืด กำลังมองวิวรอบกรุงเทพจากมุมสูง ภูผาทวนคำ จากปลายสายที่เป็นชายลึกลับ
“ผมรู้อะดอเรลลามันของร้อน ต้องรอเวลาปล่อย .. แต่เรากำลังโดนกวน ..... ว่าไงนะ ... คุณมีแผนสอง...”
ภูผามองไปเห็นอะดอเรลลา เพชรสีชมพูสวยเปล่งประกายก็เอื้อมมือหยิบขึ้นมามอง
ในห้องทำงานของสงคราม อะดอเรลลาในรูปถ่ายขนาดใหญ่ที่ถูกวางลงบนโต๊ะ มือสงครามจับภาพขึ้น สงคราม พ่อค้าเพชรเจ้าของเอส เค ไดมอนด์ ท่าทางเป็นเสี่ยใหญ่ หน้าตาเจ้าเล่ห์ เขายื่นภาพเพชรไปด้านหลัง ศักดา ลูกชายเพลย์บอยที่ยืนซ้อนอยู่ยื่นมือมารับภาพไปมอง ภูผาในมาดพ่อค้าเพชรอิสระ แต่งตัวดี น่าเชื่อถือ นั่งอยู่ตรงหน้าสงคราม
“เอามาเลย .. เท่าไหร่” สงครามถาม
“เจ้าของอาณาจักรเอสเค ไดมอนด์อย่างคุณสงครามต้องรู้ราคาอะดอเรลลาดีอยู่แล้ว”
“ของร้อนแบบนี้ ราคามันไม่นิ่ง”
“.. ผมต้องการคนซื้อที่ไม่มีการต่อรอง เสนอตัวเลขที่ดีที่สุดมาแต่ถ้าไม่กล้าลงทุน .. ก็อย่าติดต่อให้เสียเวลาผม”
ภูผาลุกขึ้นเดินออกไปเลย สงครามมองตามพอประตูปิด ศักดาเอ่ยขึ้น
“ให้ผมติดต่อมันเอง พ่อ อะไรที่เป็นของไอ้เพชร .. ผมจะเอามาให้หมด”
“ดี.. ลูก.. ต่อไปที่หนึ่งวงการจิวเวอรี่ ต้องเป็นเอส เค ไดมอนด์ ของเราเริ่มต้นงานโพรโมชั่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในวงการค้าเพชรได้แล้ว”
สองพ่อลูกอย่างยิ้มร้ายกาจ
อ่านมุกเหลี่ยมเพชร ตอนที่ 4/2
ที่มาโดย ASTVผู้จัดการออนไลน์