อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 14
ทั้งญาดาและเจ๊อ้อยต่างน้ำตาไหลด้วยความเป็นห่วงและคิดถึงกัน“ทำยังไงเราถึงจะขโมยเงินไปช่วยแม่ได้นะ”
ภายในห้องทำงาน พิพัฒน์กำลังดื่มชา นั่งคุยอยู่กับปรารภ ธาวินและญาดา
“ตกลงปู่ได้ฤกษ์แต่งงานของแกสองคนแล้วนะ”
“เมื่อไหร่ครับ” ธาวินถาม
“วันที่ 15 เดือนหน้า”
“เดือนหน้าหรือคะ” ญาดาน้ำเสียงตกใจ
“ใช่ มีปัญหาอะไรรึเปล่า”
ธาวินมองหน้า ญาดาฝืนยิ้ม
“ไม่มีค่ะ ตาลแค่คิดว่ามันเร็วไปรึเปล่า”
“แล้วจะรอช้าทำไม หนูกับเจ้าภูก็เป็นผัวเมียกันแล้ว ปู่ว่าแต่งแล้วก็จดทะเบียนกันซะให้เรียบร้อย เดี๋ยวเกิดมีลูกขึ้นมาจะได้ไม่วุ่น” พิพัฒน์บอก
“ใช่ครับ ผมว่าแต่งกันซะให้เรียบร้อยดีกว่า” ปรารภว่า
“งั้นก็แล้วแต่คุณปู่เลยครับ” ธาวินสรุป
“แล้วปู่ก็อยากให้หลานสองคนลงหลักปักฐานอยู่ที่เมืองไทยซะ”
“ตาลคิดว่าไง” ธาวินถาม
ญาดาฝืนยิ้มแล้วบอก
“แล้วแต่คุณภูเถอะค่ะ ตาลยังไงก็ได้”
“ผมก็เห็นด้วยกับคุณท่านนะครับ เพราะคุณภูเองก็ไม่มีญาติอยู่ที่อเมริกาแล้ว กลับมาช่วยบริหารงานให้คุณท่านดีกว่าครับ” ปรารภบอก
“ใช่ ปู่อยากให้หลานกลับมาดูแลกิจการของเราทั้งหมด”
“แต่ผมจะทำได้หรือครับ” ธาวินถาม
“ได้สิก็เห็นปรารภบอกว่าหลานอยู่ที่นู่นมีธุรกิจร้านอาหารไม่ใช่หรือ”
ธาวินมองหน้าปรารภที่แอบพยักหน้าให้
“อ๋อ ใช่ครับ”
“แล้วเปิดมากี่ปีแล้ว”
“เอ่อ...” ธาวินอึกอักมองหน้าปรารภอีก
“เห็นว่าแปดเก้าปีใช่มั้ยครับคุณภู”
“ใช่ครับ ประมาณแปดเก้าปี”
“ถ้ามีประสบการณ์บริหารมาได้นานขนาดนี้ รับรองงานของบริษัทเราหลานทำได้แน่”
“ถ้าคุณปู่คิดว่าผมทำได้ ผมก็ไม่มีปัญหาครับ”
“แล้วหนูตาลล่ะ” พิพัฒน์ถาม
“เอ่อ หนูไม่เคยทำงานบริษัทค่ะ สงสัยจะทำไม่ได้”
“ไม่ใช่ ปู่จะถามว่าหนูมีญาติพี่น้องอยู่ที่ไหนบ้างจะได้เชิญมางานแต่งงาน”
“อ๋อ หนูมีแม่น่ะค่ะ แต่ตอนนี้ ท่านไม่ได้อยู่เมืองไทยค่ะ”
ธาวินกับปรารภมองหน้าญาดา
“คือ แม่หนูทำงานเป็นแม่บ้านอยู่ที่ไต้หวันค่ะ”
“อ้าว ก็เชิญกลับมาสิ ลูกสาวแต่งงานทั้งทีไม่มาได้ยังไง”
“แม่คงไม่สะดวกที่จะมาหรอกค่ะ”
“ทำไมล่ะ”
“คือ แม่ตาลต้องทำงานใช้หนี้ที่พ่อสร้างไว้ก่อนตายน่ะค่ะ”
“ทำไมตาลไม่เคยเล่าให้ผมฟัง” ธาวินถาม
“ก็ ตาลไม่อยากเอาเรื่องส่วนตัว มาทำให้คุณภูลำบากใจ”
“เรื่องส่วนตัวที่ไหนกัน เราสองคนเป็นผัวเมียกัน เราก็เหมือนเป็นคนๆเดียวกัน”
ญาดาได้ทีตีหน้าเศร้าแล้วฝืนยิ้ม พิพัฒน์ถามขึ้น
“แล้วที่บ้านหนูมีหนี้สินเท่าไหร่บอกมาเลย เดี๋ยวปู่จัดการให้เอง”
“คุณปู่จะออกเงินให้ตาลหรือคะ”
“ยังไงปู่ก็ต้องให้ค่าสินสอดกับแม่ของหลานอยู่แล้ว บอกมาซิว่าติดหนี้เค้าเท่าไหร่”
ญาดานึกถึงหน้าเฮียเสกที่ประกาศก้องว่า “สิบล้าน”
ญาดาคิดอย่างลังเล
“เอ่อ สิบ สิบห้าล้านค่ะ”
“เงินแค่นี้เอง เดี๋ยวปู่ให้ปรารภจัดการให้”
ญาดายิ้มดีใจสุดๆ
“หนูกราบขอบพระคุณคุณปู่มากนะคะ คุณปู่มีเมตตากับหนูมากหนูจะไม่ลืมพระคุณเลยค่ะ”
“หนูเป็นเมียเจ้าภูก็ถือว่าเป็นคนในตระกูลปู่ ขอให้หนูกับเจ้าภูรีบมีหลานให้ปู่เร็วๆก็แล้วกัน”
ญาดาหน้าเจื่อนไป ธาวินดึงญาดาที่ฝืนยิ้มให้เข้ามากอด
ญาดานึกถึงภาพที่กำลังจะเกิดขึ้น...
ภายในห้องของภูบดี เงินเป็นปึกถูกนำมาวางอยู่ทีโต๊ะ ญาดาในชุดสวยเดินเข้ามาหยิบเงินปึกหนึ่งขึ้นมาจูบ กลิ่นธนบัตรลอยแตะจมูก ช่างหอมชื่นใจเสียนี่กระไร ญาดากวาดเงินทั้งหมดบนโต๊ะใส่กระเป๋าแล้วเดินฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีออกจากห้อง
ธาวินวิ่งตามออกมาขวางญาดาไว้
“ตาล! นี่ตาลจะทิ้งผมไปจริงๆเหรอ”
“ใช่ เพราะคุณไม่มีประโยชน์อะไรกับชั้นแล้ว ถอยไป”
“ไม่ ผมจะไม่ยอมให้ตาลไปไหน”
ธาวินคว้ามือไว้ ญาดาสะบัด
“ปล่อยชั้น”
“ไม่ ผมไม่ปล่อย อย่าทิ้งผมไปนะตาล”
“ชั้นบอกให้ปล่อย”
ญาดาสะบัดมือจนหลุดแล้วผลักวินล้มลงกระแทกพื้น
“ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นไม่ใช่เมียคุณ”
ญาดาสะบัดผมสยายแล้วลากกระเป๋าออกเดินออกไปอย่างเชื่องช้า สง่างาม ธาวินตะโกนร้อง
“ตาล อย่าทิ้งผมไป ตาล ตาล”
ญาดานั่งยิ้มเหม่อฝันอยู่ที่มุมนั่งเล่นในสวน ธาวินยืนมองเรียกอยู่ด้านหลัง
“ตาล .. ตาล”
ญาดายังคงนั่งยิ้มฝันหวาน ธาวินมองอย่างสงสัยแล้วเดินเข้าไปหอมแก้ม
“ว้าย!” ญาดาสะดุ้ง
“คิดอะไรอยู่ ผมเรียกตั้งนาน”
“ทำไมคุณชอบขโมยหอมแก้มตาลอยู่เรื่อย”
“ผมไม่ได้ขโมยนะก็ตาลเป็นเมียผม”
“แต่ตาลบอกแล้วไงว่าคุณเป็นเกย์ คุณไม่ได้ชอบผู้หญิง”
“ไม่รู้สิ แต่ตอนนี้ผมชอบนี่นา ขอหอมอีกที”
ธาวินจะหอมอีก แต่ญาดาเบี่ยงหลบ
“อย่านะคะ ตาลบอกแล้วว่าตาลยังทำใจไม่ได้”
“โอเคจ้ะ ผมขอโทษ ตาลยังไม่บอกผมเลยว่าเหม่อคิดอะไรอยู่”
“อ๋อ ตาลคิดถึงแม่น่ะค่ะ แม่คงดีใจที่รู้ว่าตาลจะแต่งงาน”
“พอตาลได้เงินค่าสินสอดจากคุณปู่ไปใช้หนี้ คุณแม่ของตาลก็จะไม่ลำบากแล้ว”
ธาวินจับมือ ญาดามองหน้า
“สัญญากับผมนะถ้าตาลมีเรื่องอะไรที่เดือดร้อน ตาลต้องบอกให้ผมรู้เป็นคนแรก”
ธาวินบอกอย่างจริงใจ ญาดาได้แต่มองอึ้งธาวินเขี่ยเส้นผมที่แก้มตาล
“ก่อนหน้านี้ผมอาจจะเคยทำร้ายความรู้สึกตาล แต่ผมให้สัญญาว่า จากนี้ไป ผมจะรักและดูแลตาลให้ดีที่สุด”
ญาดาอดเคลิ้มไปกับคำพูดของวินไม่ได้ ธาวินดึงตาลเข้ามากอด ญาดาเริ่มรู้สึกหวั่นไหวกับธาวิน บุญทันเดินมาเห็นเข้าจึงมองอย่างสงสัย
“ต้องรู้ให้ได้ว่ามีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นกับไอ้วิน”
มณทกานต์เดินเลี้ยวมาก็ชะงักที่เห็นบุญทันกำลังชะเง้อมองธาวินกับญาดา มณทกานต์มองด้วยสีหน้าและแววตาไม่ไว้วางใจเดินเข้ามาหาบุญทันทันที
“นี่นายเป็นขโมยหรือไง”
บุญทันสะดุ้ง เมื่อหันไปตามเสียงด้านหลังก็เห็นมณทกานต์ยืนจ้องหน้าอยู่
“คุณเมย์”
“ชั้นถามว่านายเป็นขโมยหรือถึงชอบมาซุ่มดูคนในบ้านชั้น”
“เปล่านะครับ ผมไม่ได้ซุ่ม ผมจะมาเอาต้นไม้แต่เห็นคุณภูกับคุณตาลเค้ากำลังสวีทกันก็เลยไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะ”
มณทกานต์เห็นธาวินกับญาดาเดินออกไปแล้วจึงหันมาเล่นงานบุญทันต่อ
“ถ้างั้นนายก็ต้องพวกถ้ำมองชอบแอบดูคนเค้าจู๋จี๋กัน”
“เอาล่ะครับ คุณเมย์อยากให้ผมเป็นอะไรก็ตามสบายเถอะครับ เพราะไม่ว่าผมจะพูดอะไรคุณเมย์ก็ต้องมองผมไปในทางไม่ดีทั้งหมด”
“ก็ใช่สิ ชั้นไม่ไว้ใจนาย แล้วชั้นก็จะบอกให้คุณปู่รู้ตัวด้วยว่านายไว้ใจไม่ได้”
มณทกานต์เดินสะบัดหันเดินออก บุญทันรีบคว้ามือ มณทกานต์ชะงักไป
“เรื่องอะไรมาจับมือชั้นเนี่ย ปล่อย”
บุญทันกระชากตัวมณทกานต์ข้ามาจับไหล่ทั้งสองข้าง
“คุณบอกว่าผมไว้ใจไม่ได้ใช่มั้ยครับ”
มณทกานต์ประหม่าแต่ยังทำปากเก่ง
“ใช่”
บุญทันดึงตัวเข้ามาจูบ มณทกานต์ถึงกับตาค้างรีบผละตัวออกแล้วตบเพี๊ยะ! เข้าที่หน้าบุญทันด้วยความโกรธ
“แกกล้าดีมากนะที่ทำแบบนี้กับชั้น ชั้นจะบอกคุณปู่ให้ไล่แกออก”
มณทกานต์เดินออกไปด้วยความโกรธ
“เอ่อ เดี๋ยวครับคุณเมย์ ไม่น่าเลยเรา”
บุญทันโกรธตัวเองที่เผลอเล่นสนุกแกล้งมณทกานต์จนเลยเถิด
พิพัฒน์นั่งอยู่ในห้องทำงาน ปารมีถือกาแฟกับเค้กเข้ามาให้
“กาแฟค่ะคุณปู่”
“ขอบใจลูก เออ พักนี้แม่เราเค้าไปไหนปู่ไม่ค่อยเห็นหน้า”
“แม่ไม่ค่อยสบายน่ะค่ะ”
“เป็นอะไรมากรึเปล่าไปหาหมอรึยัง”
“ไปมาแล้วค่ะ หมอบอกว่าเป็นโรคซึมเศร้า”
“แม่แกเค้าเป็นคนคิดมาก แกต้องคอยอยู่ใกล้ชิดพูดปลอบใจเค้าหน่อย บอกให้เค้าลืมอดีตเรื่องพ่อแกซะ คนเรามันผิดพลาดกันได้”
“ค่ะ ปาก็พยายามบอกอยู่ทุกวัน แต่ก็อย่างที่คุณปู่รู้ แม่เค้าไม่ให้อภัยตัวเองที่ไปแต่งงานกับพ่อ”
“นั่นมันเรื่องเก่าแล้ว คนเราต้องเดินหน้าชีวิตกันใหม่”
พิพัฒน์ยกกาแฟจิบ เสียงเคาะประตูดังขึ้น พิพัฒน์บอก
“เข้ามา”
มณทกานต์เปิดประตูเข้ามาด้วยสีหน้าพร้อมจะเอาเรื่องเต็มที่
“คุณปู่คะ คุณปู่ต้องไล่นายบุญทันออกนะคะ”
“ไล่ใครนะ”
“นายบุญทันคนขับรถคุณปู่น่ะค่ะ”
“มีเรื่องอะไร ทำไมต้องให้ปู่ไล่มันออก”
“นั่นสิน้องเมย์ นายบุญทันเค้าทำอะไรหรือ”
“ไม่เกี่ยวกับเธอ ชั้นบอกคุณปู่ไม่ได้บอกเธอ”
ปารมีชะงักหน้าเสียทันที
“นี่ ยัยเมย์ แกหัดพูดจาดีๆกับคนอื่นเค้าเป็นบ้างมั้ย”
“เมย์ก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ ว่าไงล่ะคะ เมย์อยากให้คุณปู่ไล่นายบุญทันออก”
“แกก็บอกมาก่อนสิว่ามีเรื่องอะไร อยู่ๆจะให้ไล่คนออกโดยไม่มีเหตุผลปู่ทำไม่ได้หรอก”
มณทกานต์อ้ำอึ้งไม่กล้าบอกความจริง
“เอ่อ ...”
“ว่าไง บุญทันมันทำอะไรแก”
“เปล่าค่ะ เมย์ไม่ชอบหน้าเค้า”
“เฮอะ แกนี่ชักจะเอาแต่ใจใหญ่แล้วนะ ไม่ชอบหน้าใครก็จะให้ปู่ไล่ออก แกโตแล้วนะไม่ใช่เด็กๆ”
“นี่คุณปู่ว่าเมย์หรือคะ”
“ก็ใช่น่ะสิ ต่อไปนี้ปู่จะไม่ตามใจแกอีกแล้ว”
ปารมียิ้มเยาะสะใจที่มณทกานต์โดนดุ
“แกดูอย่างยัยปาเค้าซิ เค้าไม่เคยทำอะไรให้ปู่ต้องหนักใจหรือปวดหัวเหมือนแก”
มณทกานต์หันมามองหน้าปารมีที่กำลังยิ้มหยันให้
“ก็ใช่สิคะ เมย์เลียแข้งเลียขาคนไม่เป็นนี่”
มณทกานต์สะบัดหน้าพรืดออกไป พิพัฒน์ถอนใจเฮือกอย่างอ่อนใจ
“เฮ้อ พ่อมันเลี้ยงลูกยังไง ถึงเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้”
พิพัฒน์หันมาบอกปารมี
“อย่าไปถือสาน้องเลยนะลูก”
“ไม่หรอกค่ะคุณปู่ ปารู้ตัวค่ะว่าปากับแม่เป็นแค่คนมาอาศัย ไม่เหมือนน้องเมย์ที่เค้าเป็นญาติคุณปู่ เค้าจะว่าปากับแม่ยังไงก็ได้”
“แกก็คิดมากเหมือนแม่แกอีกคนแล้วยัยปา ปู่ไม่เคยคิดว่าแกกับแม่เป็นคนอื่นคนไกล ยังไงปู่ก็รักแกเหมือนลูกเหมือนหลาน”
“ขอบคุณนะคะคุณปู่ คุณปู่มีพระคุณกับปาและแม่มากค่ะ”
ปารมีก้มลงกราบ ขณะที่พิพัฒน์ยกกาแฟขึ้นดื่มแล้วถอนใจ
บริเวณหน้าบ้านพิพัฒน์ มณทกานต์เดินออกมาเจอบุญทันที่ยืนดักรออยู่
“คุณเมย์ครับ ผมขอโทษ”
“ชั้นไม่รับ แกจำไว้แล้วกันว่าแกทำอะไรกับชั้นไว้ ซักวันชั้นต้องเอาคืนแกแน่”
มณทกานต์เดินออกไปด้วยอารมณ์โกรธ บุญทันถอนหายใจ ปารมียืนมองเหตุการณ์นิ่งอยู่
“บุญทัน”
“ครับ คุณปารมี”
“คุณปู่เรียกให้ไปพบที่ห้องทำงาน”
“ครับ”
บุญทันขยับจะเดินไปหาพิพัฒน์ แต่ปารมีเรียกไว้
“เดี๋ยว”
“ครับ”
“นายมีเรื่องอะไรกับน้องเมย์หรือ”
“เปล่าครับ ไม่มีอะไร”
บุญทันเดินออก ปารมีมองตามบุญทันอย่างสงสัย
“แต่ชั้นว่าแกสองคนเหมือนมีอะไรกันนะ” ปารมีพึมพำคนเดียว
อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 14
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทประพันธ์ : อรพิมละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทโทรทัศน์ : วิลักษณา
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก กำกับการแสดง : คฑาเทพ ไทยวานิช
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ผลิตโดย : ยุวดี ไทยหิรัญ บริษัทยูม่า 99 จำกัด
เล่ห์ร้อยรัก นำแสดงโดย : เข็มอัปสร สิริสุขะ,วรินทร ปัญหกาญจน์,วรฤทธิ์ ไวยเจียรนันท์,เซลิน่า เพียซ ฯลฯ
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ออกอากาศ : ทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.30 น. ช่อง 3
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ออกอากาศ ต่อจากละคร ขุนศึก
ที่มา manager.co.th