อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 15

อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 15

บุญทันเดินออก ปารมีมองตามบุญทันอย่างสงสัย
“แต่ชั้นว่าแกสองคนเหมือนมีอะไรกันนะ” ปารมีพึมพำคนเดียว

บุญทันเปิดประตูเข้ามาหาพิพัฒน์
“ท่านเรียกผมหรือครับ”
“เมื่อกี้ยัยเมย์เค้ามาหาชั้นบอกให้ไล่แกออก”
“เอ่อ ครับ”
“ชั้นต้องขอโทษแกแทนหลานด้วย ที่มันเป็นคนเอาแต่ใจแบบนี้ จริงๆแล้วยัยเมย์มันไม่ได้เป็นคนร้ายกาจอะไรนักหรอกเพียงแต่มันเป็นคนไม่เก็บอารมณ์”

“เอ่อ ผมเองก็ผิดครับที่ไปพูดจาไม่ดีกับเธอ”
“เสียดายตอนแรกชั้นตั้งใจอยากให้มันแต่งงานกับเจ้าภู”
บุญทันสะดุ้งทันที
“แต่งกับใครนะครับ”
“ภูบดีหลานชายชั้นไง กะว่าถ้ามันแต่งงานมีครอบครัวซะจะได้มีความคิดเป็นผู้ใหญ่กับเค้าบ้าง เจ้าภูดันมีเมียซะอีก”
บุญทันอมยิ้มนึกขำ พิพัฒน์มองอย่างสงสัย
“แกยิ้มอะไรวะ”
“อ๋อ ผมกำลังนึกถึงคุณเมย์น่ะครับว่าถ้าไม่ใช่คุณภู แกจะเหมาะกับใคร”
“ถ้าชั้นไม่จับให้แต่งล่ะก็ ชั้นว่าไม่มีใครมาขอมันเป็นเมียหรอก ดื้อยังกะอะไร เออ มัวแต่พูดเรื่องยัยเมย์เกือบลืมเรื่องสำคัญ”
“เรื่องอะไรครับ”
“เดือนหน้าหลังจากที่ภูบดีแต่งงาน เค้าจะเข้าไปทำงานที่บริษัท ชั้นจะให้แกขับรถให้เค้า”
“แล้วท่านล่ะครับ”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวชั้นจะให้ไอ้แย้มมันหาคนมาใหม่”
“ได้ครับ”
“อ้อ แล้วปืนที่ให้ไปยังอยู่ดีใช่มั้ย”
“ครับ”
“แกเอาติดตัวไว้ เพราะชั้นไม่แน่ใจว่าการกลับมาของภูบดีจะทำให้ใครไม่พอใจบ้าง”
“ท่านหมายถึงว่าคุณภูบดีอาจจะมีอันตรายหรือครับ”
“ชั้นก็ตอบไม่ได้เพราะภาคินลูกชายชั้นก็ตายอย่างไม่มีสาเหตุ”
พิพัฒน์หยิบรูปภาคินที่ถ่ายกับภูวดลและตัวเองขึ้นมาดูแล้วนึกถึงเหตุการณ์ที่ตำรวจบอก

ในอดีต ภายในห้องรับแขกในบ้าน พิพัฒน์นั่งอยู่ในห้องรับแขก โดยมีสารวัตรสมยศและตำรวจอีกสองนายนั่งอยู่ด้วย
“ตำรวจชันสูตรศพคุณภาคินแล้วพบว่ามียาเสพติดในเลือดครับ”
“ภาคินน่ะหรือใช้ยาเสพติด”
“ใช่ครับ ทางเราสันนิษฐานว่าคุณภาคินคงจะใช้ยาเสพติดก่อนที่จะโดดตึกเพื่อฆ่าตัวตาย”

พิพัฒน์ย้ำบอกกับบุญทัน
“ ชั้นฝากให้แกดูแลภูบดีด้วยนะ”
“ครับท่าน”
พิพัฒน์พยักหน้าแทนคำขอบใจ บุญทันมองพิพัฒน์แล้วน้ำตาคลออย่างตื้นตันในความรักที่ที่พิพัฒน์มีให้ ทันทีที่บุญทันเดินออกมาจากห้องแล้วหันกลับไปมองพิพัฒน์ก็บอกกับตัวเองว่า
“ผมสัญญาครับคุณปู่ ผมจะหาตัวฆาตกรที่ฆ่าลุงภาคินมาให้ได้”

เช้าวันรุ่งขึ้น รถตำรวจเข้ามาจอดในบริเวณบ้านเช่าของตาล สารวัตรสมยศนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับ
“หลังนี้แหละครับสารวัตร” ลูกน้องบอก
สารวัตรสมยศเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินมาที่หน้าบ้าน ขยับดูประตูหน้ารั้วเห็นว่าประตูไม่ล็อค
“คุณเฝ้าอยู่นี่นะ ผมจะเข้าไปดูข้างในหน่อย”
“ครับ”
สารวัตรสมยศเดินเข้าไปในบ้านแล้วมองอย่างสำรวจ ก่อนจะเดินมาหยุดหน้ารูปถ่ายของเจ๊อ้อยกับตาล สารวัตรสมยศหยิบรูปขึ้นมาดูเห็นสองแม่ลูกยิ้มเริงร่า และเมื่อเอามือแตะที่โต๊ะกินข้าวเห็นมีฝุ่นจับ จากนั้นก็เดินไปดูที่ห้องนอนของตาลที่เปิดประตูอยู่ ภายในห้องนอนเก็บสะอาดเรียบร้อย บนหัวเตียงมีหนังสือนิยายอ่านเล่นทั่วไป ไม่มีหลักฐานอะไรเกี่ยวกับตาลนอกจากรูปถ่ายที่หัวเตียงอีกรูป สมยศหันเดินออกพร้อมกับถือรูปถ่ายตาลกับเจ๊อ้อยติดออกมาจากบ้านด้วย ชาวบ้านคนหนึ่งขี่จักรยานผ่านมาพอดี
“โทษครับ ขอคุยด้วยหน่อย” สารวัตรสมยศพูดขึ้น
“มีอะไรครับ”
“รู้จักเจ้าของบ้านหลังนี้มั้ย”
“เจ๊อ้อยหรือครับ”
“พี่รู้จักเค้าหรือ”
“รู้จักสิครับ แกชอบแทงหวยกับเมียผม เอ๊ยไม่ใช่ครับ”
สารวัตรสมยศส่งรูปถ่ายให้ดู
“ผู้หญิงในรูปนี้คนไหนชื่อเจ๊อ้อย”
ชาวบ้านมองรูปแล้วชี้ที่รูป
“คนนี้ครับเจ๊อ้อย นี่ลูกสาวเค้าชื่อน้องตาล”
“แล้วเจ๊อ้อยเค้าไปไหนรู้มั้ย” สารวัตรสมยศถามอีก ชาวบ้านมองหน้าสารวัตรอย่างสงสัย
“ผมเป็นตำรวจมีเรื่องจะมาคุยกับสองแม่ลูกนี่”
“ไม่รู้เหมือนกันนะครับ เห็นหายไปสองอาทิตย์แล้วทั้งแม่ทั้งลูก”
“แล้วเค้าทำอาชีพอะไร”
“เอ ไม่รู้เหมือนกันครับ ดูเหมือนจะไม่ได้ทำอะไรนะ”
“แล้วเค้าเอาเงินที่ไหนใช้จ่าย”
“อันนี้ก็ไม่ทราบนะครับ”
“แล้วลุงพอจะรู้มั้ย มีใครที่สองแม่ลูกนี่สนิทบ้าง”
“ไม่น่ามีนะครับ เค้าเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ได้ไม่ถึงหกเดือนครับ”
“เอาล่ะ ขอบใจมาก”
ชาวบ้านขี่จักรยานออกไป
“มีอะไรรึเปล่าครับสารวัตร ทำไมสารวัตรถึงสนใจผู้หญิงคนนี้” ลูกน้อยถามขึ้น
“ไม่มีอะไร พอดีเพื่อนเค้าฝากมาสืบอะไรนิดหน่อย ไป”
สารวัตรสมยศขึ้นรถ ลูกน้องขับรถออกไป

ภายในร้านกาแฟในเวลาต่อมา สารวัตรสมยศนั่งกินกาแฟอยู่กับปารมี
“ท่าทางพี่สะใภ้คุณจะมีประวัติไม่ค่อยสวย” สารวัตรสมยศพูดขึ้น
“จริงหรือคุณไปเจออะไร” ปารมีถาม
“ยังไม่เจอ แต่เท่าที่ผมสืบดูผมว่าพี่สะใภ้คุณไม่ธรรมดาแน่”
“หมายความว่าหล่อนอาจจะมาปอกลอกพี่ภูจริงใช่มั้ย”
“ก็มีเปอร์เซ็นต์เป็นไปได้สูง”
“งั้นคุณก็รีบหาหลักฐานมาแฉเร็วๆสิ”
“คุณนี่ใจร้อนจริงๆ รู้มั้ยว่ากว่าผมจะหาเจอว่าบ้านของพี่สะใภ้คุณอยู่ที่ไหน ผมต้องใช้เงินไปเท่าไหร่”
“คุณนี่นะพูดไปพูดมาก็มาลงที่เงินอีกแล้ว”
“อ้าว ที่รัก สมัยนี้เงินไม่มางานไม่เดินนะ”
“ต้องใช้อีกเท่าไหร่”
“สองหมื่น”
ปารมีหยิบเงินจากกระเป๋าส่งให้ สารวัตรสมยศรับเงินไป
“แล้วเมื่อไหร่เราสองคนจะมีเวลาส่วนตัวกันบ้าง”
“ช่วงนี้ไม่ได้หรอก แม่ชั้นไม่ค่อยสบายชั้นต้องคอยดูแลท่าน”
อนุทินเดินเข้ามาในร้านกาแฟก็ชะงักไปที่เห็นปารมีนั่งคุยกับสารวัตรสมยศ อนุทินจ้องมองด้วยสายตาหึงหวง
ปารมีถือถุงขนมเค้กที่ซื้อจากร้านแล้วเดินลุกเดินออกตามทาง อนุทินเดินตามหลังมากระชากแขนจนปารมีสะดุ้ง
“ว้าย ... พี่เอ”
“มาทำอะไรแถวนี้”
“ปาแวะมาทานกาแฟ”
“แต่ชั้นเห็นเธอนั่งอยู่กับสารวัตรสมยศ”
“อ๋อ ปาบังเอิญเจอเค้าน่ะค่ะ เค้าก็เลยมานั่งคุยด้วย”
“ไม่ได้นัดเจอกันนะ”
อนุทินจ้องหน้าต้นหาความจริง
“ปาจะไปนัดเจอเค้าทำไมปาไม่มีอะไรกับเค้า อย่ามาทำเป็นหึงปาหน่อยเลย ว่าแต่ตัวเองเถอะมาทำอะไร” ปารมีเฉไฉ
“ซื้อกาแฟ”
“แล้วไหนกาแฟล่ะ”
“ก็เห็นปากับไอ้สมยศซะก่อน เลยไม่ทันได้กิน”
“งั้นไปทานมั้ยคะ ปานั่งเป็นเพื่อนได้สิบนาที”
“ไม่เอาแล้ว ไหนๆเราก็บังเอิญเจอกันไปหาที่คุยกันดีกว่า”
“ไม่ได้หรอกค่ะ ปาต้องเอาเค้กกลับไปให้คุณปู่ทานตอนบ่าย”
ปารมีพูดพลางยกถุงเค้กให้ดู
“ไปก่อนนะคะ “
ปารมีตัดบท อนุทินมองตามอย่างเสียดาย พอปารมีเลี้ยวเลี้ยวที่มุมตึกก็หันหลังมามองด้วยสายตาชิงชัง
“หึ ผู้ชายมีแต่พวกเอาแต่ได้ เอาไว้ให้ถึงวันที่ชั้นได้ทุกอย่างก่อนเถอะ ชั้นจะเอาคืนพวกแกให้สาสมเลย”

เช้าวันใหม่ พิพัฒน์กินอาหารเช้าอยู่กับธาวินและญาดา


“วันนี้หลานสองคนก็ไปลองชุดแต่งงานซะ ยัยปาเค้าติดต่อร้านเวดดิ้งไว้ให้แล้ว”

“ครับ”

“ส่วนเรื่องงานแต่งไม่ต้องห่วงนะ ปู่ให้ปรารภเค้าจัดการให้แล้วหลานจะได้ไม่ต้องวุ่นวาย”

“ขอบคุณครับคุณปู่”

“หลังจากแต่งแล้วอยากไปฮันนีมูนกันที่ไหน”

“ยังไม่ได้คิดเลยครับคุณปู่”

ธาวินหันไปถามญาดา

“ตาลอยากไปไหนจ๊ะ”

“ตาลไปไหนก็ได้ค่ะที่มีคุณภูไปด้วย”

ญาดาทำฉอเลาะใส่ ธาวินยิ้ม พิพัฒน์หัวเราะชอบใจแล้วว่า

“แหม แกนี่โชคดีนะเจ้าภูที่ได้เมียน่ารักอย่างหนูตาล”

ธาวินหันมามองเห็นญาดายิ้มหวานให้ พิพัฒน์มองยิ้ม

“เอ่อ คุณปู่ขา ตาลขออนุญาตถามอะไรนิดนึงได้มั้ยคะ”

“ถามอะไรลูก”

“คือ เรื่องเงินสินสอดที่คุณปู่จะให้ตาลน่ะค่ะ ไม่ทราบว่าคุณปู่จะให้เมื่อไหร่หรือคะ”

ธาวินกับพิพัฒน์ถึงกับชะงักไปทันทีแล้วต่างหันไปมองหน้าญาดา

“ไม่ใช่ว่าตาลอยากได้เงินนะคะ พอดีตาลไม่ค่อยรู้เรื่องธรรมเนียมน่ะค่ะก็เลยอยากรู้ไว้เป็นความรู้”

“ปกติตามธรรมเนียมก็ต้องให้วันแต่งน่ะแหละ”

“อ๋อ ก็หมายถึงวันที่ 15 เดือนหน้าเลย”

“ใช่ แล้วหนูบอกแม่รึยังว่าจะเอาเงินไปใช้หนี้ให้”

“บอกแล้วค่ะคุณปู่ แม่ดีใจใหญ่เลย แม่ฝากกราบขอบพระคุณคุณปู่ด้วย”

“หวังว่าวันแต่งคงจะได้เจอแม่หนูนะ”

“ค่ะ แม่บอกว่าจะมาแน่ค่ะ คุณปู่เติมกาแฟหน่อยมั้ยคะ”

“ไม่แล้วลูก”

“คุณภูล่ะคะ”

“ขออีกแก้วจ้ะ”

ญาดาเทกาแฟให้ ธาวินยิ้มให้ ญาดายิ้มตอบพิพัฒน์มองทั้งสองคนอย่างชื่นใจ

วันใหม่ในเวลากลางวัน ภายในร้านสตูดิโอแต่งงาน ธาวินในชุดเจ้าบ่าวยืนมองกระจกขยับซ้ายขวาดูตัวเองในกระจก ส่วนญาดาในชุดเจ้าสาวกำลังก้าวเดินลงมาจากบันได ธาวินเหลียวไปมอง ญาดาชะงักแล้วยิ้มเขินสบตาแล้วเดินเข้ามาหาธาวิน

“เป็นไงคะคุณภูชุดนี้ชอบมั้ยคะ”

“สวยมากจ้ะ ผมว่าวันแต่งงานตาลต้องเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดในโลก”

“เจ้าบ่าวก็หล่อไม่น้อยหน้านะคะ เจี๊ยบว่าคุณภูกับคุณตาลน่ะเป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุดเลยค่ะ ขออนุญาตถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกหน่อยนะคะ” พนักงานของร้านพูดขึ้นแล้วหยิบกล้องเล็กขึ้นมา

ธาวินกับญาดายืนคู่ยิ้มให้ถ่ายรูป

“ขอโทษนะคะ คุณตาลหอมแก้มคุณภูหน่อยได้มั้ยคะ”

“เอ่อ ไม่ได้ค่ะ”

“ทำไมล่ะคะจะได้ดูน่ารักกุ๊กกิ๊กหน่อย”

“ตาลเค้าขี้อายครับ มาผมหอมเองดีกว่า”

พูดแล้วธาวินดึงญาดามากอดหอมแก้มฟอด ญาดาหน้าเบ้ไปทันที

“อายเค้าน่า ยิ้มหน่อย” ธาวินบอก

ญาดาฝืนยิ้ม ธาวินหอมแก้มอีกฟอดใหญ่

ภายในร้านญาดากับธาวินในชุดบ่าวสาวกำลังยืนคุยกับพนักงานร้านเกี่ยวกับเสื้อผ้า ที่นอกร้าน บุญทันกำลังยืนมองทั้งคู่อย่างวิเคราะห์

อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 15
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทประพันธ์ : อรพิม
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทโทรทัศน์ : วิลักษณา
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก กำกับการแสดง : คฑาเทพ ไทยวานิช
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ผลิตโดย : ยุวดี ไทยหิรัญ บริษัทยูม่า 99 จำกัด
เล่ห์ร้อยรัก นำแสดงโดย : เข็มอัปสร สิริสุขะ,วรินทร ปัญหกาญจน์,วรฤทธิ์ ไวยเจียรนันท์,เซลิน่า เพียซ ฯลฯ
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ออกอากาศ : ทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.30 น. ช่อง 3
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ออกอากาศ ต่อจากละคร ขุนศึก
ที่มา manager.co.th