หน้าเว็บ

วันอังคารที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2555

อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 17

อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 17

มณทกานต์หันเดินออกไป บุญทันซึ่งแอบอยู่ที่หลังเสาแอบชะโงกหน้ามองแล้วถอนหายใจอย่างโล่งอก
“เกือบไปแล้วเรา”

บุญทันเดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำในบ้านพักพลางนึกถึงคำพูดที่ธาวินบอกกับญาดา

“ถ้าผมไม่ความจำเสื่อม ผมคงจำได้ว่าคืนนั้นหลังจากทานอาหารเสร็จแล้วเราไปไหนกันต่อ”
บุญทันงุนงงคิดไม่ถึง
“มันเกิดอะไรขึ้นไอ้วินถึงความจำเสื่อม แล้วผู้หญิงคนนี้มาเกี่ยวข้องกับไอ้วินได้ยังไง”
บุญทันครุ่นคิดถึงคำพูดของญาดา



“อ้อ ใช่สิ ชั้นลืมไปว่านายไม่ได้ชอบผู้หญิง”
“คุณพูดเรื่องอะไร”
“อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้นะว่านายคิดอะไรกับคุณภู”
บุญทันนึกแล้วก็ถอนใจ
“ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว ต้องหาทางรู้ให้ได้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร”
ที่ห้องของภูบดีในบ้านพิพัฒน์ ญาดาประคองธาวินที่อยู่ในอาการเมาเข้ามาในห้อง
“คุณภูเดินระวังหน่อยสิคะ”
“คืนนี้ผมสนุกจังเลยตาล ผมมีความสุขมากเลย”
“ใช่สิคะ ดื่มไปไม่รู้กี่แก้วไม่สนุกยังไงไหว”
ธาวินดึงแขนญาดาไว้แล้วทำออดอ้อน
“ ไม่ใช่... ที่ผมมีความสุขเพราะผมได้อยู่กับคนที่ผมรักต่างหาก”
ธาวินมองจ้องหน้าญาดาจนเขิน
“รู้มั้ยคะว่าคืนนี้คุณภูบอกรักตาลไปกี่ครั้งแล้ว”
ธาวินทำสายตาเจ้าชู้ใส่ญาดา
“ไม่รู้ ผมไม่ได้นับ ผมรู้แต่ว่าผมรักตาล รักตาล รักตาล ให้ผมจูบตาลหน่อยได้มั้ย”
ญาดาผละตัวห่างทันทีแล้วบอก
“ไม่ได้ค่ะ”
“ทำไมอ่ะ ตาลไม่รักผมหรือ ผมว่าผมไม่ได้เป็นเกย์แล้วล่ะนะ ให้ผมจุ๊บทีนึง”
ธาวินทำปากจู๋ยื่นหน้าเข้ามาจะจูบญาดา
“ไม่ค่ะ”
ญาดาผลักธาวินล้มลงไปนอนบนเตียงแล้วรีบตัดบท
“ตาลไปอาบน้ำก่อนดีกว่า”
ญาดาเดินเข้าห้องน้ำไป ธาวินพึมพัมตามหลังด้วยความเมา
“ผมอยากให้คนทั้งโลกรู้ว่าผมรักตาล”
ญาดาหันกลับมามองเห็นธาวินหลับงึมงัมอยู่
“ผม .. รัก .. ตาล ..”
ญาดามองยิ้มขำวิแล้วเดินเข้าห้องน้ำ ธาวินนอนหลับอยู่ที่เตียง

ในห้องน้ำ ญาดาอยู่ในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำ โพกผ้าขนหนูบนหัวหลังอาบน้ำเสร็จ ที่หน้ากระจก ญาดาหยิบครีมขึ้นมาทาที่มือพลางนึกถึงคำพูดของธาวิน

“ผมอยากให้คนทั้งโลกรู้ว่าผมรักตาล .. ผม ..รัก ..ตาล”
ญาดายิ้มปลื้มมองเหม่ออยู่หน้ากระจก
“ถึงผมจะจำไม่ได้ว่าผมรักตาลตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ผมจะรักตาลตลอดไป”
ญาดายิ้มเคลิ้มไปชั่วครู่ก็ชะงักแล้วสะบัดหัวที่หน้ากระจก
“ไม่ได้นะนี่มันเรื่องโกหก เราไม่ได้เป็นอะไรกับเค้า ห้ามอิน!”

ภายในห้องนอน ธาวินยังนอนหลับอยู่บนเตียง ญาดาในชุดนอนรัดกุมเดินออกจากห้องน้ำเข้ามาหยุดมองหน้าธาวินแล้วเขย่าตัวเรียก
“คุณภูคะ คุณภูไปอาบน้ำเถอะค่ะ”
ธาวินพูดเสียงงึมงัมแต่ยังไม่ลืมตา
“อืมม์”
“ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ”
“อืมม์”
ญาดาดึงแขนธาวิน
“ถ้าไม่อาบน้ำก็ไปนอนที่โซฟานะคะไปค่ะ ลุก”
ธาวินโงนเงนทำท่าเหมือนจะลุกขึ้นแล้วรวบตัวดึงตัวญาดาล้มลงนอนบนเตียง
“ว๊าย คุณภู ปล่อยตาลนะคะ”
ธาวินเสียงงึมงัมไม่รู้เรื่อง แต่ไม่ยอมปล่อย
“อืมม์”
“ปล่อยตาลสิคะคุณภู”
ญาดาพยายามดิ้น ธาวินยิ่งรัดแน่นไม่ยอมปล่อย
“โอ๊ย ทำไงเนี่ย”
ญาดาดิ้นฮึดฮัดมองหน้าธาวินที่ยังหลับไม่รู้เรื่อง ญาดาเริ่มหยุดดิ้นแล้วมองจ้อง
“มุกรึเปล่าเนี่ย”
ธาวินหลับสนิทแล้วค่อยๆคลายแขนที่กอดญาดาออก ญาดาค่อยๆขยับตัวผละออก ธาวินหันมากอดรัดแน่นอีกครั้ง
“โอ๊ย อะไรกันเนี่ย ชั้นไม่ใช่หมอนข้างนะ ปล่อย”
ธาวินยังหลับไม่รู้เรื่อง ญาดาถอนหายใจแล้วจำใจนอนอยู่ในอ้อมกอดของธาวิน

เช้าวันใหม่ ในห้องนอนของภูบดี แดดยามเช้าอ่อนละมุนสาดผ่านหน้าต่างเข้ามา ญาดายังหลับอยู่ในอ้อมกอด ธาวินยิ้มขยับตัวเข้าไปหอมแก้ม ญาดางัวเงียเอามือปัดออกแล้วชะงักลืมตาตื่นตกใจเห็นธาวินยิ้มให้
“คุณภู”
“มอร์นิ่งจ้ะ”
ญาดาผละตัวออกจะลุก แต่ธาวินดึงมากอดไว้
“จะไปไหน”
“ปล่อยตาลนะคะ”
“ไม่ปล่อย”
ญาดาก้มลงกัดแขนธาวินจนต้องปล่อยแขนที่กอดญาดาออก
“โอ๊ย กัดผมทำไมเนี่ย”
ญาดาโดดลงจากเตียงอย่างว่องไวทันที
“ก็อยากไม่ปล่อยทำไมล่ะ รู้มั้ยคะว่าเมื่อคืนคุณภูเมาไม่รู้เรื่องเลย ตาลเรียกให้อาบน้ำก็ไม่ยอมตื่น”
“ใครบอกว่าผมไม่รู้เรื่อง ผมจำได้หมดแหละว่าผมทำอะไรลงไปบ้าง”
“นี่แสดงว่าเมื่อคืนแกล้งเมางั้นหรือคะ”
“ถ้าผมไม่แกล้งก็ไม่ได้นอนกอดตาลทั้งคืนสิ”
ธาวินยื่นหน้าเข้ามาใกล้อย่างทะเล้น ญาดาผลักออกไป
“คุณเนี่ยเจ้าเล่ห์ที่สุดเลย”
ญาดามองค้อนแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ธาวินหัวเราะตามหลัง
“ถ้าไม่เจ้าเล่ห์จะได้กอดเมียตัวเองหรือ”

บนโต๊ะอาหารของเช้าวันเดียวกัน พิพัฒน์นั่งกินอาหารเช้าอยู่กับเอนก
“ตอนนี้โครงการโรงแรมที่เราจะสร้างที่หัวหินทางแบงก์อนุมัติให้เรากู้ได้แล้วนะครับ” เอนกพูดขึ้น
“อืมม์ ดี แล้วแกคิดว่าจะเริ่มดำเนินการสร้างได้เมื่อไหร่” พิพัฒน์ถาม
“คิดว่าน่าจะเป็นต้นปีหน้าครับ”
“ดีเลย โครงการนี้ชั้นจะให้ภูบดีเข้ามาควบคุม”
เอนกชะงักไปเล็กน้อยก่อนรับคำอย่างเสียไม่ได้
“ครับ”
“หลังจากที่เจ้าภูแต่งงานชั้นจะให้เค้าเข้าไปทำงานที่บริษัท”
“แล้วคุณพ่ออยากให้ภูบดีเริ่มดูงานที่ฝ่ายไหนก่อนล่ะครับ”
“ฝ่ายบริหาร”
เอนกชะงักไปทันทีแล้วว่า
“แต่เจ้าเอมันดูแลอยู่นะครับ”
“ไม่เป็นไร แกบอกมันว่าชั้นจะย้ายให้มันไปอยู่ฝ่ายการตลาด”
“แต่ผมคิดว่า ...”
“ชั้นรู้ว่าแกจะพูดอะไร แต่วันนึงข้างหน้าภูบดีจะต้องเป็นคนดูแลบริษัทในเครือของชั้นทั้งหมด และชั้นก็หวังว่าแกกับลูกชายจะเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กับเจ้าภู”
พิพัฒน์พูดตัดบท เอนกจำใจรับคำ
“ครับ”
เอนกลอบถอนหายใจอย่างอึดอัด

ภายในบริษัทวรารมย์ เวลากลางวัน เอนกเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดแล้วเดินมาถามเลขาหน้าห้อง
“สวัสดีค่ะคุณเอนก”
“อืมม์ คุณเอเข้ามารึยัง”
“มาแล้วค่ะ”
“ให้มาพบผมที่ห้องทำงานหน่อย”
“ค่ะ”
เอนกเดินเข้าไปที่ห้องทำงาน สักครู่หนึ่งเสียงเคาะประตูดัง อนุทินเปิดประตูเข้ามา
“พ่อเรียกผมมีอะไรหรือครับ”
“เดือนหน้าคุณปู่จะให้ภูบดีเข้ามาดูแลงานในส่วนบริหาร”
คำพูดของเอนกทำให้อนุทินถึงกับชะงักไปทันที
“แล้วผมล่ะครับ ผมดูงานด้านบริหารอยู่นะครับพ่อ”
“คุณปู่ให้แกย้ายไปอยู่ฝ่ายการตลาด”
“อะไรนะครับ ให้ผมไปอยู่ฝ่ายการตลาด”

“ใช่ คุณปู่ต้องการให้ภูบดีเข้ามาคุมงานทั้งหมดแทนแก”
“ผมว่าคุณปู่ทำเกินไปแล้วนะพ่อ อยู่ๆมาย้ายผมให้ไปเป็นลูกน้องไอ้ภูบดีงั้นหรือ”
“ที่จริงพ่อก็ไม่เห็นด้วยกับคุณปู่หรอกนะ”
“แล้วทำไมพ่อไม่คัดค้านคุณปู่ล่ะครับ”
“พ่อจะไปคัดค้านอะไรได้บริษัทนี้มันไม่ใช่ของเรานะ”
“แต่เราก็มีส่วนในการสร้างให้มันเจริญมาถึงทุกวันนี้นะพ่อ”
“เรื่องนั้นพ่อรู้ แต่แกอย่าลืมว่าพ่อเป็นแค่ลูกบุญธรรมของคุณปู่ เปรียบไปแล้วก็เหมือนเป็นแค่ลูกจ้างคนนึงเราไม่มีสิทธิ์อะไรในบริษัทนี้”
“ไม่ ผมไม่ยอม ผมจะไปพูดกับคุณปู่เอง ผมไม่เชื่อหรอกว่าน้ำหน้าอย่างไอ้ภูบดีมันจะบริหารงานที่นี่ได้”
“เชื่อพ่อ ไม่มีประโยชน์หรอก คุณปู่รอทายาทคนนี้มานานถึงวันนี้ท่านไม่ฟังใครหรอก นอกจากภูบดี”
อนุทินพูดด้วยสีหน้าโกรธจัด

ภายในโรงแรมแบบห้องพักรายวัน ปารมีนั่งอยู่ ขณะที่อนุทินกำลังดื่มเบียร์
“พี่เอไม่ยอมแล้วจะทำอะไรได้คะก็ปาบอกแล้วไงว่าคุณปู่กำลังหลงพี่ภู”
“พี่จะไม่ยอมให้มันมาชุบมือเปิบ” อนุทินบอก
“พี่เอก็พูดแต่ไม่ยอมไม่ยอม ปาไม่เห็นพี่เอทำอะไรเลย ปาอุตส่าห์วางแผนให้จีบนังตาลเพื่อทำให้มันแตกแยกกัน”
“ไม่ล่ะ พี่มาคิดดูแล้วพี่ว่าแผนของปามันเห็นผลช้าไป”
“แล้วพี่เอจะทำไงคะ”
อนุทินยิ้มเมื่อนึกถึงแผนชั่ว

คืนวันต่อมา ภายในบ้าน ปารมีหยิบยานอนหลับบดละเอียดเทลงไปในชามพันช์ที่มีส่วนผสมของวอดก้าและน้ำส้มอยู่แล้วคนให้เข้ากัน นภาเดินเข้ามามองพอดีแล้วถามขึ้น

อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 17
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทประพันธ์ : อรพิม
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทโทรทัศน์ : วิลักษณา
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก กำกับการแสดง : คฑาเทพ ไทยวานิช
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ผลิตโดย : ยุวดี ไทยหิรัญ บริษัทยูม่า 99 จำกัด
เล่ห์ร้อยรัก นำแสดงโดย : เข็มอัปสร สิริสุขะ,วรินทร ปัญหกาญจน์,วรฤทธิ์ ไวยเจียรนันท์,เซลิน่า เพียซ ฯลฯ
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ออกอากาศ : ทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.30 น. ช่อง 3
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ออกอากาศ ต่อจากละคร ขุนศึก
ที่มา manager.co.th