อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 19
“จะเอาไง ก็ต้องบอกให้คุณท่านรู้” ลุงแย้มบอกบุญทันและมณทกานต์ยังหลับใหลไม่ได้สติ
ในห้องนอนของภูบดี ธาวินในชุดใหม่เดินออกจากห้องน้ำมายืนอยู่ที่เตียง ญาดาขยับพลิกตัวและยังหลับพริ้มอย่างสบาย ธาวินทำท่าจะขยับจะปลุกแต่ก็ชะงักเปลี่ยนใจไม่เรียก
“รอให้เธอตื่นก่อนดีกว่า”
ธาวินถอนใจกับเรื่องคาใจเมื่อคืน
บนโต๊ะอาหาร ในเวลาต่อมา สาวใช้กำลังรินกาแฟให้พิพัฒน์ซึ่งกำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ ธาวินเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเครียด
“หวัดดีครับคุณปู่”
“หวัดดีลูก หนูตาลล่ะ”
“เอ่อ ยังไม่ตื่นเลยครับ เมื่อคืนตาลเค้าไม่ค่อยสบาย”
“เป็นอะไรรึเปล่า”
“ไม่มากหรอกครับ แค่หน้ามืดนิดหน่อย”
“ แพ้ท้องจะมีหลานให้ปู่รึเปล่า” พิพัฒน์แซว
ธาวินฝืนยิ้มแล้วบอก
“ คงไม่ใช่หรอกครับ”
ลุงแย้มเดินเข้ามาด้วยท่าทางกล้าๆกลัวๆ
“ท่านครับ”
“อ้าว มีอะไรแย้ม”
“เอ่อ ผมอยากให้ท่านไปดูอะไรที่ห้องไอ้บุญทันหน่อยครับ”
ธาวินชะงักแล้วมองหน้าลุงแย้มอย่างสงสัย
“ดูอะไร”
“คือ...เอ่อ...”
“อ้าว มีอะไรก็พูดมา ทำอึกอักยึกยักไปได้”
“ผมว่าคุณท่านไปดูเองดีกว่าครับ”
พิพัฒน์มองหน้าธาวิน
“อ้าว ไปก็ไป ไปด้วยกันตาภู”
“ครับ”
พิพัฒน์กับธาวินลุกเดินตามลุงแย้มออกไป
พิพัฒน์และธาวินเดินตามลุงแย้มไป อนุทินกับปารมีซึ่งแอบดูอยู่หันมามองสบตากันอย่างสมใจ
“ปาว่าพี่เอควรจะตามไปดูเหตุการณ์กับเค้านะคะ”
“แล้วปาล่ะ”
“ปาจะทำเป็นไม่รู้เรื่องอยู่ที่บ้านค่ะ”
อนุทินพยักหน้าแล้วเดินตามพิพัฒน์ไป ปารมีมองตามแล้วแสยะยิ้มแล้วหัวเราะอย่างสะใจ
“นังเมย์ แกได้มีผัวสมใจแน่”
หน้าห้องพักของบุญทัน ป้านวลกับต้นหอมยืนรออยู่แล้ว
“มีเรื่องอะไรกัน ยายนวล ต้นหอม”
“เอ่อ คุณท่านเข้าไปดูข้างในเถอะค่ะ” ป้านวลว่า
“เชิญค่ะ”
ต้นหอมเปิดประตูให้ พิพัฒน์เดินเข้าไป ธาวินเดินตามเข้าไปทันที
พิพัฒน์ก้าวเข้ามาในห้องบุญทันก็เห็นมณทกานต์นอนอยู่กับบุญทัน ธาวินงงกับภาพตรงหน้า
“น้องเมย์” ธาวินร้องขึ้น
“นี่มันเรื่องอะไรกัน” พิพัฒน์ถาม
“ต้นหอมก็ไม่ทราบค่ะ พอดีต้นหอมมาเรียกพี่บุญทันแต่แกไม่ตื่น ต้นหอมก็เลยเปิดประตูเข้ามาก็เจอภาพอย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ” ต้นหอมรายงานไปตามความจริง
มณทกานต์งัวเงียรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอย่างมึนงง เห็นพิพัฒน์ ธาวิน ต้นหอม ลุงแย้ม ป้านวล ยืนเรียงหน้าอยู่ในห้อง
“นี่มาทำอะไรกันเยอะแยะ คุณปู่ พี่ภู มาทำอะไรห้องเมย์คะ”
ทุกคนไม่ตอบ มณทกานต์กระพริบตารวบรวมสติจนเห็นห้องนอนชัดเจนขึ้น
“นี่มันไม่ใช่ห้องเมย์นี่”
มณทกานต์หันมองบนเตียงเห็นบุญทันนอนอยู่ข้างตัวก็ตกใจตะลึงไป
“นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมเมย์มาอยู่ที่นี่”
มณทกานต์มองสำรวจเนื้อตัวพบว่าไม่ใส่เสื้อผ้าก็ตกใจดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดตัว
“ชั้นไม่คิดเลยว่าแกจะกล้าทำแบบนี้” พิพัฒน์ว่า
“ไม่ใช่นะคะคุณปู่ เมย์ไม่รู้เรื่อง”
“แกใส่เสื้อผ้าแล้วไปคุยกับชั้นบนตึก ปลุกไอ้บุญทันด้วย”
พิพัฒน์เดินโกรธออกไปโดยมีลุงแย้ม ป้านวลและต้นหอมเดินตามไป ธาวินยังมองบุญทันกับมณทกานต์อย่างงุนงงและสงสัยกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ในห้อง
พิพัฒน์เดินออกมาเจอกับอนุทินเดินเข้ามา วางฟอร์มทำเป็นไม่รู้เรื่อง
“มีเรื่องอะไรหรือครับคุณปู่”
“แกมาก็ดีแล้วคุยกับน้องสาวแกซิว่าเกิดอะไรขึ้น”
อนุทินชะงักไปกับคำพูดของพิพัฒน์
“น้องสาวหรือ”
อนุทินรีบเดินอย่างเร็วเข้าไปในบ้านพักของบุญทัน
“ยัยเมย์ .. นี่แก”
อนุทินคิดไม่ถึงถึงว่าเรื่องจะกลับตาลปัตร แทนที่จะเป็นญาดากลับเป็นมณทกานต์ ผู้เป็นน้องสาว อนุทินกับธาวินมองหน้าสบตากัน
อนุทินตรงเข้าไปกระชากตัวบุญทันด้วยความโกรธแล้วต่อยโครม
“มึง”
ธาวินวิ่งเข้ามาดึงแขนห้าม
“ อย่าครับพี่เอ”
บุญทันลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างมึนงงด้วยความเจ็บ
“ไอ้ระยำ มึงทำอะไรน้องสาวกู”
อนุทินจะเข้าไปซ้ำ แต่ธาวินดึงไว้
“อย่าครับ”
“นี่มันเรื่องอะไร มาต่อยผมทำไม” บุญทันถาม
“เรื่องอะไรงั้นหรือ”
อนุทินสะบัดหลุดต่อยโครมเข้าที่หน้าบุญทันอีก
“พอเถอะครับพี่เอ”
บุญทันมองไปรอบห้อง เห็นว่ามีมณทกานต์อยู่ด้วยก็ยิ่งงงหนักกว่าเดิม
“คุณเมย์ นี่มันอะไรกันครับ”
“ชั้นสิต้องถามนายว่ามันเรื่องอะไรกัน”
“ยัยเมย์ชั้นไม่คิดเลยนะว่าแกจะใฝ่ต่ำอย่างนี้” อนุทินพูดขึ้น
“ไม่ใช่นะพี่เอ เมย์ไม่รู้เรื่องจริง ๆ”
“ไม่รู้เรื่องงั้นหรือ ไม่รู้เรื่องแล้วแกมานอนแก้ผ้าอยู่กับผู้ชายได้ยังไง”
“ผมว่าต้องมีการเข้าใจผิดกันนะครับ” บุญทันว่า
“ใช่ค่ะ เมย์ว่าต้องมีการเข้าใจผิดกันแน่ๆ”
อนุทินอึ้งไปแม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าบุญทันถูกมอมยา แต่ไม่เข้าใจว่ามณทกานต์มานอนกับบุญทันได้ไง
“พี่ว่าเราอย่ามาพูดอะไรกันตรงนี้เลย เมย์กับบุญทันแต่งตัวซะ แล้วไปคุยกับคุณปู่ ไปครับ พี่เอ”
ธาวินพยายามดึงแขนไว้ อนุทินสะบัดแล้วบอก
“ไม่ต้อง ชั้นเดินเองได้”
อนุทินและธาวินเดินออกจากห้องพักของบุญทันไป มณทกานต์มองตาม...น้ำตาไหลทั้งเสียใจและอับอายเป็นที่สุด บุญทันมองหน้ามณทกานต์แล้วบอก
“ผมไม่รู้จริงๆนะครับว่าเกิดอะไรขึ้น”
มณทกานต์มองหน้าบุญทันด้วยความโกรธ แล้วตบเพี๊ยะ!
“ชั้นไม่คิดเลยว่านายจะเลวแบบนี้”
มณทกานต์ร้องไห้ดึงผ้าห่มขึ้นพันตัวแล้วลุกขึ้นคว้าชุดนอนเดินเข้าห้องน้ำไป
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ”
บุญทันส่ายหน้าไม่เข้าใจ แม้จะพยายามนึกว่า เกิดอะไรขึ้นแต่ก็นึกไม่ออก
ภายในห้องรับแขก เอนกลงนั่งตรงข้ามกับพิพัฒน์
“อะไรนะครับ ยัยเมย์นอนกับไอ้บุญทัน”
“ใช่ แกได้ยินไม่ผิดหรอก ชั้นเห็นกับตามันนอนแก้ผ้าอยู่ด้วยกัน”
“ผมไม่อยากเชื่อเลยนะครับว่ายัยเมย์จะกล้าทำเรื่องแบบนี้”
“แต่ผมว่าเราอย่าเพิ่งไปตำหนิอะไรน้องเมย์เลยนะครับ เราน่าจะฟังจากบุญทันกับน้องเมย์ก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเท่าที่ดูผมว่าทั้งสองคนดูตกใจแล้วก็งงๆกับเรื่องที่เกิดขึ้นนะครับ” ธาวินพูดขึ้น
“มันต้องตกใจแล้วก็งงแน่ ที่อยู่ๆมีคนไปเห็นมันสองคนทำเรื่องอัปปรีย์” อนุทินว่า
บุญทันเดินเข้ามาพอดี
“แต่ผมมั่นใจว่าผมไม่ได้ทำอะไรคุณเมย์นะครับ”
“ถ้าแกไม่ทำอะไรลูกสาวชั้น แล้วลูกสาวชั้นไปนอนอยู่ในห้องแกได้ยังไง” เอนกว่า
“ผมก็ไม่ทราบครับ เมื่อคืนผมรู้สึกว่าตัวเองง่วงนอนผิดปกติก็เลยนอนแต่หัวค่ำ จากนั้นก็หลับสนิท มาตื่นอีกทีก็ตอนที่คุณเอ ต่อยผม” บุญทันว่า
“แต่ชั้นไม่เชื่อว่าแกจะไม่ทำอะไรน้องชั้น” อนุทินบอก
“ผมก็ไม่รู้จะเอาหลักฐานอะไรมายืนยันให้ทุกคนเชื่อ แต่ถ้าถามผม ผมสาบานได้ว่าผมไม่ได้ทำอะไรคุณเมย์จริงๆ” บุญทันว่า
มณทกานต์เดินเข้ามายืนยัน
“เมย์ก็มั่นใจค่ะว่าเมย์กับนายบุญทันไม่ได้มีอะไรกัน”
“ถ้าไม่มีอะไรกันแล้วแกสองคนไปนอนอยู่ด้วยกันได้ยังไง” พิพัฒน์ถาม
“เมย์ไม่รู้จริงๆนะคะ เมื่อคืนเมย์กลับเข้าบ้านเมย์ก็ขึ้นนอนเลย”
“นี่แกจะบอกว่ามีคนอุ้มแกไปหาไอ้บุญทันงั้นหรือ” เอนกว่า
ธาวินมองเหตุการณ์แล้วนึกถึงเรื่องของญาดา
“ใช่ค่ะ เมย์ว่าต้องมีใครแกล้งเมย์”
“ใครจะแกล้งแก ชั้นว่าแกน่ะแหละเป็นฝ่ายให้ท่ามัน” อนุทินว่า
“ทำไมพี่เอพูดแบบนี้”
“นั่นสิครับ ผมว่าคุณเอไม่ควรพูดดูถูกคุณเมย์แบบนี้นะครับ” บุญทันว่า
“แกเองก็เหมือนกัน อย่าคิดว่าชั้นไม่รู้นะว่า แกอยากยกฐานะตัวเองขึ้นเป็นหลานเขยคุณปู่” อนุทินว่า
“เอาล่ะเจ้าเอ ปู่ว่าพอได้แล้ว” พิพัฒน์ว่า
“ใช่ พ่อว่าพอได้แล้ว ตอนนี้เรื่องมันก็เกิดขึ้นแล้ว เราควรจะมาช่วยกันคิดดีกว่าว่าจะเอายังไงต่อไป” เอนกว่า
“เอาอย่างนี้แล้วกันครับ ผมจะขอรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้น” บุญทันพูดขึ้น
“รับผิดชอบยังไง” พิพัฒน์ถาม
“ผมจะแต่งงานกับคุณเมย์” บุญทันบอก
มณทกานต์มองบุญทันอย่างอึ้งๆ ธาวินมองหน้าพิพัฒน์
“แต่งงาน !” อนุทินไม่เชื่อหูตัวเอง
“ใช่ครับ เพื่อไม่ให้คนดูถูกหรือนินทาคุณเมย์ผมจะแต่งงานกับเธอ” บุญทันว่า
“นี่ บุญทัน ชั้นว่าแกเข้าใจอะไรผิดแล้วนะ น้ำหน้าอย่างแกน่ะหรือจะมีปัญญาเลี้ยงลูกสาวชั้น” เอนกว่า
บุญทันสีหน้านิ่ง
“ใช่ แกไปส่องกระจกดูเงาตัวเองซะก่อนว่าแกเป็นใครแล้วยัยเมย์เป็นใคร” อนุทินว่า
“ถึงผมจะเป็นแค่คนขับรถ แต่ผมก็ความรู้มีการศึกษาในระดับนึง ผมคิดว่าผมคงไม่ปล่อยให้คุณเมย์อดอยากหรอกครับ”
“แต่ชั้นไม่แต่ง” มณทกานต์โพล่งขึ้น
ทุกคนมองหน้ามณทกานต์เป็นตาเดียว
“ชั้นกับนาย เราไม่มีอะไรกัน เพราะฉะนั้นนายไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบ”
มณทกานต์เดินออกไป
“ผมว่าเราต้องเอาไอ้บุญทันส่งตำรวจนะครับ” อนุทินเสนอความเห็น
“แค่นี้ยังอายคนใช้ไม่พออีกหรือ ขืนแจ้งตำรวจ น้องสาวแกยิ่งเสียหายมากกว่านี้” พิพัฒน์บอก
“นั่นสิครับ ผมก็เห็นด้วยกับคุณปู่ เราไม่ควรแจ้งตำรวจหรอกครับ เกิดหนังสือพิมพ์เอาไปลงข่าว มันจะยุ่งนะครับ” ธาวินบอก
“ใช่ มันจะเสียชื่อมาถึงวงศ์ตระกูล” เอนกเห็นด้วย
“แต่คุณปู่กับคุณพ่อจะปล่อยให้เรื่องจบแค่นี้หรือครับ ไอ้บุญทันมันต้องรับผิดชอบนะครับ” อนุทินว่า
“ที่แกบอกว่าแกจะรับผิดชอบด้วยการแต่งงานกับยัยเมย์ แกแน่ใจหรือว่าแกจะดูแลยัยเมย์ได้” พิพัฒน์ถามย้ำกับบุญทัน
“แน่ใจครับ ผมจะดูแลคุณเมย์ให้ดีที่สุด”
“แต่ชั้นบอกก่อนนะว่า แกอย่ามาหวังว่าชั้นจะให้สมบัติยัยเมย์ ชั้นจะไม่ให้เงินมันแม้แต่บาทเดียวนะ” พิพัฒน์พูดขึ้น
“ผมก็ไม่ได้หวังอะไรจากคุณเมย์ครับ ผมแค่อยากรับผิดชอบเพื่อไม่ให้เธอเสียหายไปมากกว่านี้” บุญทันยืนยัน
“ตกลง ชั้นยกยัยเมย์ให้แก”
อนุทินกับเอนกร้องขึ้นด้วยความตกใจเพราะคิดไม่ถึง
“คุณปู่ / คุณพ่อ”
ธาวินมองหน้าพิพัฒน์แล้วอึ้งไป และมองไปที่บุญทัน ที่กำลังก้มกราบพิพัฒน์
“ขอบคุณครับท่าน”
เอนกกับอนุทินเดินออกมาที่บริเวณทางเดินหน้าบ้าน
“พ่อครับ ทำไมพ่อไม่ค้านคุณปู่เรื่องไอ้บุญทัน”
“พ่อจะค้านได้ยังไง แกก็รู้ว่าอะไรที่เป็นคำสั่งคุณปู่ห้ามทุกคนโต้แย้ง” เอนกว่า
“แต่ไอ้บุญทันมันเป็นคนขับรถนะพ่อ พ่อจะให้แต่งงานกับยัยเมย์ได้ยังไง”
“พ่อว่าที่ไอ้บุญทันมันยอมรับผิดชอบยัยเมย์นี่ก็โชคดีแล้ว ดีที่มันไม่ปัดสวะโทษว่าน้องสาวแกไปหามันถึงในห้อง”
“ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆว่า มันเกิดอะไรขึ้นมันไม่น่าจะเป็นยัยเมย์”
อนุทินหลุดปากพูดออกมา เอนกชะงักแล้วหันมาถาม
“แกหมายความว่าไง ไม่น่าจะเป็นยัยเมย์”
“อ๋อ เปล่าครับ ผมหมายถึงว่าผมไม่อยากเชื่อว่ายัยเมย์มันจะกล้าทำเรื่องต่ำๆแบบนี้”
เอนกถอนหายใจแล้วว่า
“ อาจเป็นเพราะพ่อที่เลี้ยงลูกไม่ดี”
เอนกเดินออกไปแล้ว อนุทินยังงงกับเหตุการณ์นี้ไม่หาย
“มันผิดแผนไปได้ยังไงวะ”
ภายในห้องนอนของภูบดี ญาดายังนอนหลับอยู่ที่เตียง ธาวินยืนมองอยู่ด้วยสายตาครุ่นคิดพลางนึกถึงคำให้การของบุญทัน
“เมื่อคืนผมรู้สึกว่าตัวเองง่วงนอนผิดปกติก็เลยนอนแต่หัวค่ำ จากนั้นก็หลับสนิท มาตื่นอีกทีก็ตอนที่คุณเอต่อยผม”
“แต่ชั้นไม่เชื่อว่าแกจะไม่ทำอะไรน้องชั้น” อนุทินว่า
“ผมก็ไม่รู้จะเอาหลักฐานอะไรมายืนยันให้ทุกคนเชื่อแต่ถ้าถามผม ผมสาบานได้ว่าผมไม่ได้ทำอะไรคุณเมย์จริงๆ”
ขณะที่ก่อนจะเกิดเรื่องบุญทันกับมณทนกานต์ ธาวินเห็นว่า ญาดานอนอยู่กับบุญทันในห้อง ธาวินมองเรื่องราวทั้งหลายอย่างไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
ญาดาขยับพลิกตัวแล้วรู้สึกตัวลืมตาตื่นขึ้นเห็นธาวินยืนมองมาด้วยสีหน้าเครียด
“คุณภู”
“ตื่นแล้วหรือ”
“ทำไมมาจ้องตาลแบบนี้ ตาลตกใจหมดเลย”
ธาวินเทน้ำใส่แก้วส่งให้
“ดื่มน้ำซะหน่อย”
“ทำไมรู้คะว่าตาลคอแห้ง”
ญาดาดื่มน้ำเข้าไปอึกใหญ่ แล้วก็ชะงัก เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน
“เอ๊ะ แล้วตาลขึ้นมานอนบนห้องได้ยังไง ตาลจำได้ว่าเมื่อคืนตาลอยู่ในสวนแล้วก็ง่วงมาก อยู่ๆก็เหมือนหลับวูบไป”
ธาวินมองหน้าญาดาอย่างจับพิรุธ
“คุณภูไปเจอตาลหลับอยู่ในสวนหรือคะ”
“ไม่ใช่ ผมเจอตาลนอนอยู่ในห้องบุญทัน”
“ที่ไหนนะคะ”
“ห้องบุญทัน ตาลหลับอยู่กับบุญทัน” ธาวินย้ำเสียงหนักแน่น
ญาดามองธาวินอย่างงุนงง
“ตาลหลับอยู่กับบุญทัน คนขับรถคุณปู่น่ะหรือคะ”
“ใช่”
“แล้วทำไมตาลถึงไปหลับอยู่ที่นั่นล่ะคะ”
“ผมต่างหากที่ต้องถามตาลว่าทำไมตาลถึงไปนอนอยู่กับเค้าโดยไม่ใส่อะไรเลย”
ญาดาช็อกไปกับเรื่องเล่าของธาวิน
“อะ อะไรนะคะ คุณภูบอกว่าตาลไม่ใส่เสื้อผ้านอนอยู่กับเค้า หมะ หมาย หมายความว่า ตาลถูกข่มขืนหรือคะ”
ญาดาตัวเย็นเฉียบ น้ำตาคลอ ธาวินมองอย่างแปลกใจ
“นี่ตาลไม่รู้เลยหรือว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง”
“ไม่รู้ค่ะ ตาลจำได้แค่ว่าตาลง่วงแล้วตาลก็หลับไปในสวน ไอ้บุญทัน ตาลจะไปฆ่ามัน”
ญาดาลุกขึ้นจากเตียง ธาวินรวบตัวกอดไว้
“ใจเย็นตาล ผมคิดว่าบุญทันคงจะไม่ได้ทำอะไรตาลหรอก”
“แต่คุณภูบอกว่าตาลนอนอยู่กับมัน”
“นั่นคือภาพที่ผมเข้าไปเจอ แต่บุญทันก็หลับเป็นตายเหมือนกัน”
“แล้วสรุปมันคืออะไร ทำไมตาลไปนอนที่นั่นแถมไม่ใส่เสื้อผ้าด้วย”
“ผมว่าตาลค่อยๆ คิดก่อนดีกว่าว่าเมื่อคืนก่อนที่ตาลจะหลับไปเกิดอะไรขึ้น”
อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 19
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทประพันธ์ : อรพิมละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทโทรทัศน์ : วิลักษณา
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก กำกับการแสดง : คฑาเทพ ไทยวานิช
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ผลิตโดย : ยุวดี ไทยหิรัญ บริษัทยูม่า 99 จำกัด
เล่ห์ร้อยรัก นำแสดงโดย : เข็มอัปสร สิริสุขะ,วรินทร ปัญหกาญจน์,วรฤทธิ์ ไวยเจียรนันท์,เซลิน่า เพียซ ฯลฯ
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ออกอากาศ : ทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.30 น. ช่อง 3
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ออกอากาศ ต่อจากละคร ขุนศึก
ที่มา manager.co.th