อ่านนิยายรายวันเรื่อง มารยาริษยา ตอนที่ 6
เพียงดาวกลายเป็นจำเลยในสายตาของทุกคนไปทันที เพราะใครๆก็เห็นว่าเธอเป็นคนส่งรองเท้าคู่นั้นให้ดีนี่ที่ทำให้เพียงดาวเจ็บปวดมากคือ แม้แต่แต้วก็เชื่อว่าเป็นฝีมือของเพียงดาว ถึงขั้นมองว่า ที่เธอรับงานนี้เพราะมีเจตนาไม่ดีกับดีนี่ คนในวงการเริ่มมองเพียงดาวในแง่ลบอีกครั้ง เจ้าของธุรกิจก็พากันปฏิเสธที่จะจ้างเธอ
นุช นีรนาท เพื่อนนางแบบให้สัมภาษณ์ในรายการแฉออนแอร์ว่า ไม่คิดว่าเพียงดาวจะทำขนาดนี้
พี่หมู ดีไซเนอร์แบรนด์ Memory ให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์ว่า “คนอื่นพี่ไม่รู้ แต่สำหรับพี่ ดาวคงร่วมงานกับพี่ไม่ได้แล้วล่ะ เพราะถ้าควบคุมอารมณ์ไม่ได้แบบนี้ มันเป็นอันตรายกับผู้ร่วมงาน แล้วที่สำคัญเสียภาพลักษณ์แบรนด์ของพี่ด้วยค่ะ”
และคุณต่าย ผู้จัดการช่อง Runway Chanel ก็ให้สัมภาษณ์เช่นกันว่า
“คือในสังคมไทยเรา คนที่ทำงานด้านนี้ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้คนอื่นด้วย แต่ดาวเกิดเรื่องแบบนี้ มันก็ไม่ใช่ผลดีกับตัวดาวเลย เสียดายชื่อเสียงที่เขาสะสมมา ตอนนี้พี่ก็ได้ยินข่าวมาว่า หลายแบรนด์รวมตัวกันแบนดาวแล้ว”
แม้แต่ตามแผงหนังสือก็มีแต่ข้อความที่ตำหนิ ด่าว่า และต่อต้านไม่จ้าง ไม่เชิญ ไม่คบค้าสมาคมกับเพียงดาวเต็มไปหมด
ทั้งหมดนี้คือกระแสที่ถาโถมเข้าหาเพียงดาวจนเธอไม่มีที่ยืนในวงการ!
ooooooo
อามไม่ชอบเพียงดาวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว โพล่งขึ้นอย่างไม่พอใจว่า “ทำไมพี่ดาวเขาใจร้ายได้ขนาดนี้ครับ” โอมที่กำลังเครียดยิ่งเครียดหนัก ทันใดนั้นเพียงดาวโทร.เข้ามือถือเขา ขอให้เขาเชื่อตน ยืนยันว่าตนไม่ได้ทำ โอมขอเธออย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้เลย แม่ที่ฟังอยู่ด้วยบอกโอมให้วางสายเสียเถิด
โอมบอกเพียงดาวว่าขอวางสายก่อนแล้วจะโทร.กลับ อามโพล่งออกมาอย่างไม่พอใจว่าคงโทร.มาแก้ตัวอีกใช่ไหม
สิ้นเสียงอาม เพียงดาวก็โผล่พรวดเข้ามา ทำเอาทุกคนแปลกใจ โอมถามว่ามาได้ยังไงนี่
“ฉันต้องมา ฉันอยากคุยกับโอมให้รู้เรื่อง โอมต้องเชื่อฉันนะว่าฉันไม่ได้เอาเศษแก้วใส่รองเท้าดีนี่จริงๆ”
ระหว่างนั้นอามก็พูดเสียดสีขึ้นเป็นระยะ จนแม่ขอร้องให้เพียงดาวกลับไปก่อน เธอก็ยังพยายามชี้แจง
จนแม่หันหน้าหนี ทำให้เพียงดาวรู้สึกเคว้งคว้างโดดเดี่ยว พยายามกลั้นน้ำตา หันไปขอให้โอมเชื่อตนอีก แม่ทนไม่ได้บอกให้เธอกลับไปเสีย
เพียงดาวชะงัก รู้สึกเหมือนมีเพียงตัวคนเดียวในโลก ช่างอ้างว้าง โดดเดี่ยวเหลือเกิน ในที่สุดเธอตัดสินใจไหว้แม่แล้วเดินออกไป อย่างโดดเดี่ยว...เหมือนตายทั้งเป็น...
ooooooo
การถูกกระหน่ำอย่างรุนแรงทำให้เพียงดาวหมดอาลัยในชีวิต แม้แต้วจะไม่เชื่อคำชี้แจงของเพียงดาว แต่ก็สงสารและไม่ทอดทิ้งกัน
วันนี้แต้วกับอู๋ก็ไปขลุกอยู่บ้านเพียงดาวด้วยความเป็นห่วง อู๋ได้รับโทรศัพท์จากเจ้าของสินค้าตัวหนึ่ง โทร.มายกเลิกงาน อู๋โวยวายว่า
“ไม่ได้นะคะ จะถ่ายอยู่พรุ่งนี้แล้ว โทร.มาแคนเซิลแบบนี้ไม่ได้นะคะ คิวยัยดาวก็ล็อกไว้ให้คุณไปแล้ว...แบบนี้แล้วกันนะคะ ถ้าไม่ถ่ายคงต้องฟ้อง...”
“พอเถอะค่ะพี่อู๋...” เพียงดาวทนไม่ได้ ดึงโทรศัพท์จากมืออู๋ พูดเสียงสะท้าน “ดาวไม่ถ่ายแล้ว”
“ใจเย็นๆนะดาว” แต้วปลอบ
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ งานอื่นก็มีเยอะแยะ ใครจะแคนเซิลก็ปล่อยเขาเถอะค่ะ”
แต้วกับอู๋ตีบตื้นขึ้นมาถึงลำคอ ต่างมองเพียงดาวด้วยความสงสารจับใจ
ระหว่างเพียงดาวขับรถออกมานั้น เธอเห็นโปสเตอร์โฆษณาที่มีรูปตัวเองตกอยู่ ผู้คนเดินเหยียบย่ำกันไปมา เธอได้แต่มองอย่างสะท้อนใจ ระหว่างนั้นยังได้รับโทรศัพท์จากเจ้าของกิจการที่ทำให้เธออึ้ง พูดได้แต่เพียงว่า...
“ในสัญญาบอกว่า เป็นพรีเซ็นเตอร์ 2 ปีนี่คะ...นี่ยังไม่ครบสัญญาเลยนะคะ...ค่ะ...ดาวเข้าใจ...”
วางโทรศัพท์แล้ว มองออกไปนอกหน้าต่าง นั่งอึ้ง นิ่งงันอย่างสะเทือนใจกับภาพที่เห็น นั่นคือ...
พนักงานกำลังรื้อบิลบอร์ดรูปตนลง แล้วยกรูปดีนี่ขึ้นแขวนแทน...
ooooooo
อ่านนิยายรายวันเรื่อง มารยาริษยา ตอนที่ 7
ความผิดหวัง เสียใจ โดดเดี่ยว และว้าเหว่ทำให้เพียงดาวหันหน้าเข้าวัด เข้าไปกราบพระในโบสถ์ที่วัดแห่งหนึ่ง เธอจะจุดธูปบูชา แต่จุดไม่ติด เลยยิ่งหงุดหงิด“ใจเย็นๆนะหนู” เสียงแม่ชีอ่อนโยนมีเมตตาดังขึ้นแล้วแม่ชีก็หยิบธูปจุดส่งให้เพียงดาวเอาไปปัก แม่ชีพูดราวกับรู้ความทุกข์ของเธอว่า “ไม่มีใครในโลกนี้ที่ไม่มีความทุกข์หรอกหนู แต่ถ้าปล่อยให้ใจเราอยู่กับความทุกข์มันก็จะยิ่งทุกข์หนัก แทนที่จะคิดถึงสิ่งที่เสียไป ลองคิดถึงสิ่งที่เรายังมีอยู่สิ”
เพียงดาวรู้สึกเหมือนมีประกายแห่งความหวังขึ้นในใจ เธอพยักหน้า มองแม่ชีอย่างศรัทธา
ที่บ้านเพียงดาว ทั้งแต้ว อู๋ และโอม กำลังร้อนใจกับการหายไปของเพียงดาว โอมคว้ากุญแจรถจะออกไปตามหาทั้งที่ไม่รู้ว่าเธอไปไหน พลันก็ชะงักเมื่อเพียงดาวขับรถกลับมา
ทุกคนโผเข้าหาเพียงดาวด้วยความดีใจ ถามว่าไปไหนมา...รู้ไหมพวกเราเป็นห่วงมาก โอมดึงเธอเข้าไปกอด บอกว่า
“คุณดาวอย่าหายไปอีกนะครับ ผมเป็นห่วง”
“ดาวขอโทษนะคะ...ที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วง แต่ดาวไม่เป็นไรแล้ว” เพียงดาวค่อยๆผละจากโอมบอกกับทุกคนด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม จนทุกคนมองอย่างประหลาดใจ แล้วก็ยิ่งดีใจชื่นใจเมื่อเธอบอกว่าเข้าใจทุกคนที่มองตนเรื่องรองเท้าดีนี่แบบนั้น ทั้งยังชมว่า “พี่ๆทำถูกแล้ว
ล่ะค่ะ เพื่อนที่ดีไม่ใช่ว่าต้องหลับหูหลับตาเชื่อเพื่อนทุกอย่าง แต่ถ้าเห็นอะไรไม่ถูกไม่ควรก็ต้องตักเตือนกันเหมือนที่พี่ทำนี่แหละค่ะ ขอบคุณนะคะที่ตักเตือนดาว”
ทั้งอู๋และแต้วกอดเพียงดาวไว้ด้วยความดีใจ โอมมองภาพนั้นด้วยความปลื้มปีติที่ทั้งสามกลับมารักกันเหมือนเดิม
แต้วบอกเพียงดาวว่า ตนกับอู๋มีงานต้องไปทำ ไว้คืนนี้จะกลับมาอีกที โอมบอกว่าคืนนี้ตนจะค้างที่นี่ อู๋เลยแซวว่า แบบนี้เราก็ไม่จำเป็นแล้ว ขยิบตาหยอกแล้วพากันออกไป
คืนนี้ โอมกับเพียงดาวต่างอยู่กันอย่างเปี่ยมด้วยความรัก ช่วงหนึ่งเพียงดาวถามโอมว่า ถ้าตนไม่ได้เป็นนางแบบแล้วเขายังจะรักอยู่อีกไหม เพราะตอนนี้ไม่มีใครอยากร่วมงานกับตน สิ่งที่ตนกลัวตลอดมากำลังเกิดขึ้นจริงๆแล้ว
“อย่ากังวลเลยนะครับคุณดาว คุณดาวจะต้องผ่านเรื่องนี้ไปได้”
“ที่เขาใหญ่โอมเคยบอกว่า โอมรอถ่ายรูปฉันมา 12 ปี แล้วถ้าวันนี้ฉันไม่ใช่นางแบบในฝันของเธอ เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา เธอจะยังรักฉันอยู่อีกไหม”
“ที่เขาใหญ่ผมบอกว่า ผมจะรักแต่ดวงดาวและต้องเป็นดาวดวงนี้เท่านั้น ทุกสิ่งทุกอย่างไม่เคยเปลี่ยนแปลงครับ ผมรักคุณดาวเพราะคุณดาวเป็นคุณดาว”
เพียงดาวโผกอดโอมไว้แน่นด้วยความซาบซึ้งที่ในยามนี้ยังมีเขาอยู่เคียงข้าง
การถูกแบนของเพียงดาวแต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะหลุดไปจากวงจรนี้ ยังมีคนตามไปถ่ายรูปเธอ โอมที่ลานจอดรถแห่งหนึ่ง วันนี้เธอเป็นเพียงดาวที่แต่งตัวธรรมดาๆแล้วนำรูปไปพาดหัวว่า “ดาวตกดิน เพียงดาวหมดสภาพ”
ป้ากบเอารูปนั้นให้ดีนี่ดูอย่างสะใจ ดีนี่ทำตัวเป็นนางเอกที่แสนดีตามเคย บอกว่าอย่าไปว่าเขาเลย ต่อไปตนก็จะเลิกแล้วต่อกันกับเพียงดาวเสียที พลันก็สะดุดตากับใครบางคน บอกป้ากบว่าเดี๋ยวมาแล้วจ้ำอ้าวตามไป
ooooooo
เพียงดาวนั่นเอง ดีนี่เดินตามไปในซุปเปอร์มาร์เกตทำทีดีใจเข้าไปทัก ถามว่าลำบากมากไหม ป้ากบก็ตามมากระแนะกระแหนว่า ซื้ออาหารกระป๋องไปขายหรือ แนะนำว่าครีมทาส้นเท้าแตกกำลังหาพริตตี้ไปออกงานสนใจไหม จะติดต่อให้
“เก็บไว้ทาหน้าตัวเองเถอะป้ากบ” เพียงดาวตอบนิ่งๆบอกทั้งสองว่า “ชีวิตฉันก็ไม่ได้แย่อะไรนี่ ดีเสียอีกฉันจะได้ใช้เวลากับคนที่เขารักแล้วก็จริงใจกับฉัน แต่จุดจบของคนอย่างเธอมันจะไม่เหลือใคร ฉันขอแนะนำนะ เลิกทำตัวอย่างนี้เถอะ เวรกรรมมันมีจริง”
อ่าน มารยาริษยา ตอนที่ 6-7 วันที่ 28 มิถุนายน 2555
โดย บทประพันธ์ พุมเรียง จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 5 โดย ผอูน-พรดี จันทรศิริ
ที่มา ไทยรัฐออนไลน์