อ่าน มารยาริษยา ตอนที่ 10
“ไม่ใช่หรอกค่ะ ฝ้ายคิดไว้ตั้งนานแล้วว่าจะย้าย ฝ้ายว่าสะดวกดีน่ะค่ะ”พอดีอามกลับมา แม่กำลังออกมาส่งฝ้ายขึ้นแท็กซี่ บอกอามว่าฝ้ายจะย้ายไปอยู่กับเพื่อน อามตอบอย่างไม่แยแสทั้งยังพูดให้เจ็บช้ำน้ำใจว่า
“ก็ตามใจเขาสิครับ อยากไปก็ให้เขาไป” แล้วถามฝ้ายว่า “เก็บของไปหมดรึเปล่า จะได้ไม่ต้องกลับมาเอาอีก”
ฝ้ายเก็บกลั้นความเจ็บปวด ไหว้แม่แล้วขึ้นรถไป แต่พอขึ้นรถเท่านั้น น้ำตาก็ไหลพรูอาบหน้า
ส่วนอามกลับเข้าห้องแล้วหยิบกรอบรูปที่ตั้งใจทำให้ฝ้ายมาดู ความทิฐิทำให้เขาโยนกรอบรูปทิ้งถังขยะไป
ooooooo
งานแฟชั่นกำลังมีการซ้อมใหญ่ พี่ณัฐดูงานทุกอย่างด้วยตัวเอง
หลังจากซ้อมเสร็จ ดีนี่ เพียงดาว และอู๋เข้ามา
ในห้องแต่งหน้า เห็นมีช่อดอกไม้วางอยู่ที่โต๊ะแต่งหน้าของเพียงดาว อู๋ถามว่าของใคร เพียงดาวเองก็ไม่รู้ อู๋ถามว่าโอมส่งมาให้หรือเปล่า
“ของดีนี่เองค่ะ ดีนี่สั่งมาให้ ดีนี่อยากแสดงความยินดีที่พี่ดาวได้กลับมาเดินแบบอีกครั้ง แล้วก็อยากขอบคุณพี่ดาวหลายๆเรื่องด้วยค่ะ”
เพียงดาวทั้งโกรธทั้งสงสัยว่าดีนี่พูดอะไรและทำเพื่ออะไร เมื่อมีทีมงานเดินผ่านมา เธอจึงฝากทีมงานให้เอาไปทิ้งถังขยะให้ด้วย บอกว่าเหม็น ป้ากบดูอยู่ขยับจะเข้าไปเอาเรื่อง ดีนี่จับไว้ส่ายหน้าห้าม ป้ากบได้แต่มองหน้าดีนี่งงๆ
ขณะอู๋แต่งหน้าให้เพียงดาวอยู่นั้น โอมโทร.เข้ามือถือเพียงดาวบอกว่ามาถึงหน้างานแล้ว เพียงดาวบอกว่าอีกตั้งนานกว่าจะเริ่มงาน โอมบอกว่าอยากมาให้กำลังใจเธอ แล้วขอคุยกับอู๋
โอมถามอู๋ว่าเพียงดาวกับดีนี่เป็นอย่างไรบ้าง อู๋เล่าเรื่องช่อดอกไม้ให้ฟัง โอมตกใจถามว่านอกจากดอกไม้แล้วมีอะไรอีกหรือเปล่า อู๋บอกว่าไม่มี เชื่อว่าเพียงดาวควบคุมตัวเองได้แล้วจริงๆ
“ยังไงป้าอู๋ช่วยกันคุณดาวอยู่ห่างดีนี่ไว้หน่อยนะครับ ผมกลัวเขามีเรื่องกัน”
ส่วนป้ากบบ่นดีนี่ว่าเสียเงินไปซื้อดอกไม้มาให้เพียงดาวทำไม น่าจะสั่งพวงหรีดให้มากกว่า
“ดีนี่มีอะไรที่ดีกว่านั้นให้เขาอีกค่ะ” ดีนี่ยิ้มใน หน้าอย่างร้ายกาจ ป้ากบถามว่าอะไรหรือ เธอยกมือขึ้นมาหมุนแหวนของเพียงดาวที่ใส่อยู่ แล้วถอดเก็บใส่กระเป๋าถือ แววตาเจ้าเล่ห์
ooooooo
ที่หน้างาน นักข่าวเห็นโอมมาก็กรูกันไปสัมภาษณ์ อู๋เห็นรีบเข้าไปแทรก ตอบคำถามนักข่าวแทนโอมหมด
ที่หลังเวที ทีมงานกำลังเตรียมงานกันวุ่น พี่ณัฐคุมงานด้วยตัวเองอย่างละเอียดทุกขั้นตอน พวกนางแบบนายแบบต่างก็แต่งหน้าแต่งตัวกันเสร็จแล้ว
ดีนี่กับเพียงดาวต่างก็ใส่เสื้อปรินต์ลายสัตว์ ดีนี่แต่งตัวเสร็จก็มองแหวนในมือตัวเองพลางยิ้มให้เพียงดาวแปลกๆ เมื่อแต่งตัวเสร็จ ดีนี่กับเพียงดาวมายืนคู่กัน ดีนี่เริ่มแผนของตน ชวนคุยว่า
“เดินแบบด้วยกันแบบนี้ คิดถึงครั้งแรกที่เราเดินด้วยกันเลยนะคะ ตอนนั้นพี่ดาวเป็นนางแบบอันดับหนึ่ง ดีนี่เป็นแค่เด็กโนเนมกระจอกคนหนึ่ง”
“ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยนี่...แต่จะว่าไปเรื่องเลวๆที่เธอทำมาทั้งหมดมันทำให้เธอดูต่ำยิ่งกว่าเดิม”
ดีนี่ทำหน้ายิ้มๆ ถามว่าตนดูต่ำถึงขนาดนั้นเลยหรือ ถามว่า
“แล้วถ้าพี่ดาวรู้เรื่องดีนี่กับโอม พี่ดาวจะด่าดีนี่ว่าอะไรนะ”
เพียงดาวหน้าตึงทันที อู๋จับตาดูอยู่รีบเข้ามาเตือนเพียงดาวให้ใจเย็นๆ เพียงดาวควบคุมอารมณ์ได้บอกอู๋ว่าไม่เป็นไร
ดีนี่ยังยั่วต่อจนเพียงดาวเอะใจ แต่ไม่ทันได้พูดอะไรกัน พอดีถึงคิวของทั้งคู่ จึงพากันเดินออกไป
ooooooo
แต่ดีนี่ไม่หยุดแค่นั้น เมื่อออกไปโพสท่าแล้วเดินกลับมาอย่างเรียบร้อย โอมก็ถอนใจโล่งอก อู๋บอกว่าโอมไม่ต้องกังวลหรอกเพราะเพียงดาวจริงจังกับงานนี้มาก
ชุดต่อไปเป็นชุดขนนกทั้งสองคน โดยดีนี่จะเป็นนกที่อยู่ในกรง ส่วนเพียงดาวเป็นนกที่เกาะอยู่บนคอน ดีนี่กวนประสาทเพียงดาวต่อ บอกว่าเพียงดาวเป็นไอดอลของตนเพราะทุ่มเทให้กับทุกเรื่อง เรื่องงานก็ทุ่มสุดตัว เรื่องความรักก็ถึงขนาดเชือดข้อมือฆ่าตัวตาย
เพียงดาวร้อนวูบขึ้นมาทันที ถามว่ารู้ได้ยังไง ดีนี่ถามว่าไม่สงสัยบ้างหรือว่าคืนนั้นโอมอยู่ไหน แล้วบรรยายว่า
“คืนนั้นโอมเขาเสียใจมากที่พี่ดาวไปว่าโอมว่าเกาะพี่ดาวกิน กว่าเขาจะหายเสียใจ ดีนี่ก็ต้องปลอบใจเขาไปตั้งหลายครั้ง” เพียงดาวถามว่าหมายความว่ายังไง “ดีนี่พูดไม่ได้หรอกค่ะ รู้แต่ว่าโอมเขาชอบของขวัญวันเกิดที่ดีนี่ให้มาก เขาชื่นชมมันอยู่ทั้งคืนเลยล่ะค่ะ”
เพียงดาวโกรธจนตัวสั่นปฏิเสธว่าไม่จริ๊ง...ไม่จริง แต่พอดีกรงนกค่อยๆเลื่อนมา เพียงดาวจึงขึ้นไปโพสท่าบนคอนอย่างสวยงาม ได้รับเสียงปรบมือกราว แต้วกับพี่ณัฐยิ้มอยู่หน้าจอมอนิเตอร์ ในขณะที่ป้ากบขบกรามอย่างสุดแค้น
ooooooo
อ่าน มารยาริษยา ตอนที่ 11
เพียงดาวพยายามยับยั้งอารมณ์ ตั้งสติ ลงจากคอนมาโพสท่าข้างดีนี่ ที่เปลี่ยนโพสหันหลังพิงกรงนก หันหน้ามาทางเพียงดาว มองและยิ้มพูดอย่างสมเพชว่า“พี่ดาวนี่น่าสงสารจังเลยนะคะ” เพียงดาวโต้ว่าโอมไม่มีวันเป็นแบบนั้น ดีนี่ขยับเข้าใกล้เพียงดาวอีก “โธ่พี่ดาว...ฉันจะบอกอะไรให้นะ ที่โอมเขาทนอยู่กับเธอเพราะเขาสมเพช กลัวว่าเธอจะฆ่าตัวตาย จริงๆแล้วเขาเลือกฉัน”
อ่าน มารยาริษยา ตอนที่ 10-11 วันที่ 7 กรกฎาคม 2555
โดย บทประพันธ์ พุมเรียง จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 5 โดย ผอูน-พรดี จันทรศิริ
ที่มา ไทยรัฐออนไลน์