หน้าเว็บ

วันอาทิตย์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 39

อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 39

ภายในร้านกาแฟในมุมสงบ ปารมีเดินเข้ามาในร้าน สารวัตรสมยศนั่งรออยู่
“มานานแล้วหรือ” ปารมีถาม
“ก่อนหน้าคุณห้านาที ดื่มอะไรดี” สารวัตรสมยศบอก
“มะนาวโซดา”
สารวัตรสมยศหันไปบอกพนักงาน
“มะนาวโซดาแก้วน้อง”
“คุณบอกว่ามีแผนอะไร ไหนเล่ามาซิ”

“ผมจะจับตัวไอ้ภูบดีกับเมียมันไปเรียกค่าไถ่ หลังจากนั้นผมถึงจะฆ่ามัน”
“แต่ชั้นไม่เห็นด้วยนะเรื่องเรียกค่าไถ่ อย่าไปเสียเวลาเลยได้ตัวมาก็ฆ่าทิ้งซะ”
“คุณก็ใจร้อนอีกแล้ว ไอ้เรื่องฆ่ามันต้องฆ่าอยู่แล้ว แต่ทีมงานผมมันอยากได้โบนัสกะว่าจะเรียกค่าไถ่ซักห้าสิบล้าน”
“ชั้นว่ามันมากไปนะ” ปารมีบอก
“ไม่มากหรอกสำหรับเศรษฐีระดับนี้”
“ถ้าคุณกับทีมงานจะเรียกค่าไถ่ ชั้นก็ไม่ต้องจ่ายค่าจ้างสิ”
“นั่นมันคนล่ะส่วนกัน ส่วนของคุณคือส่วนว่าจ้าง ส่วนเรียกค่าไถ่ถือว่าเป็นของแถม”
“คุณนี่มันเคี่ยวกับชั้นจริงๆนะ”
“โธ่ คุณปา ผมไม่ได้เอาไปใช้เองนะ ผมก็ต้องแจกลูกน้อง งานแบบนี้มันต้องเปย์เยอะ”
“เอาล่ะ ไม่ต้องพูดมากทำให้สำเร็จก็แล้วกัน”
พนักงานในร้านเอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟให้ปารมี อนุทินเดินเข้ามาในร้านแล้วกวาดสายตาเห็นปารมีนั่งอยู่กับสมยศ
“ที่แท้ก็นัดกับไอ้ตำรวจนี่เองหรือ”
อนุทินมองด้วยแววตาโกรธ

ในเวลาต่อมา ปารมีเดินออกจากร้านมาขึ้นรถสารวัตรสมยศ รถแล่นออกจากร้าน อนุทินนั่งอยู่ในรถของตัวเองขับตามไป
ภายในรถ มือถือของปารมีดังขึ้น ปารมีรับสาย
“ว่าไงคะ”
อนุทินคุยโทรศัพท์และขับรถตามมาทางด้านหลัง
“นี่ปาอยู่ไหน” อนุทินถาม
“ปานั่งคุยอยู่กับเพื่อนแถวสยามน่ะค่ะ มีอะไรรึเปล่าคะ”
“เปล่า ไม่มีอะไร แค่โทรมาถามดู”
“งั้นเดี๋ยวห้าโมงเจอกันค่ะ”
อนุทินวางสายด้วยแววตาโกรธแค้น
“นี่เธอคิดสวมเขาให้ชั้นหรือปารมี”
ภายในรถ สารวัตรสมยศหันมาถามปารมี
“ใครหรือ”
“แม่น่ะ โทรมาถามว่าอยู่ไหน”

รถของสารวัตรสมยศแล่นเข้ามาจอดที่อพาร์ทเม้นท์ ปารมีก้าวลงจากรถ อนุทินขับรถแล่นเข้ามาจอดเห็นปารมีเดินขึ้นคอนโดฯไปกับสารวัตรสมยศ อนุทินมองอย่างแค้นใจ เปิดเก๊ะหน้ารถหยิบปืนสั้นออกมา แล้วลงจากรถเดินตรงไปที่คอนโดฯ มุ่งตรงถามเจ้าหน้าที่คอนโดฯทันที
“โทษทีน้อง ชั้นเป็นเพื่อนสารวัตรสมยศ เค้าอยู่ห้องเบอร์อะไร”
พนักงานบอกเบอร์ห้อง อนุทินพยักหน้ารับรู้แล้วไปยังที่หมายทันที
อนุทินยืนอยู่ในลิฟต์คนเดียว สีหน้า แววตาด้วยเลือดลมเพชรหึงไหลเวียนอย่างรุนแรง

ภายในห้อง สารวัตรสมยศถอดปืนวางบนโต๊ะ ปารมีถอดต่างหู สารวัตรสมยศเดินเข้าไปกอดด้านหลังปารมี
“คืนนี้ค้างที่นี่นะ” สารวัตรสมยศบอก
“ไม่ได้หรอก ชั้นต้องกลับไปดูแม่”

อนุทินเดินถือปืนเดินมาตามทาง
ภายในห้องสารวัตรสมยศกำลังซุกไซร้ปารมี ปารมีเบี่ยงตัวออก
“ใจเย็นน่า ให้ชั้นอาบน้ำก่อน”
ปารมีเดินเข้าห้องน้ำไป ภายในห้องน้ำ ปารมีถอดเสื้อออกก่อนจะหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่

เสียงเคาะประตูดังขึ้น สารวัตรสมยศได้ยินเสียงเคาะประตู ก็ชะงักด้วยความแปลกใจ
“ใคร”
ไม่มีเสียงตอบ อนุทินเคาะซ้ำอีก
“ใครวะ”
สารวัตรสมยศกระชากประตูเปิดออก อนุทินยืนอยู่หน้าห้อง
“ปารมีอยู่ไหน” อนุทินถาม
ปารมีโผล่หน้าออกมาจากห้องน้ำแล้วถาม
“ใครมา”
ปารมีเห็นอนุทินก็ตะลึงค้างไป
“พี่เอ”
อนุทินยกปืนขึ้นจะยิง สารวัตรสมยศอาศัยจังหวะตบปืนจนมืออนุทินสะบัดไป
“หลบ” สารวัตรสมยศสั่ง
ปารมีกระโดดหลบตามคำบอก สารวัตรสมยศพุ่งตัวไปที่ปืนตัวเอง อนุทินยกปืนกลับขึ้นมายิงใส่ แล้วเดินตามเข้ามาในห้อง สารวัตรสมยศคว้าปืนยิงอนุทินเข้าอย่างจังจนร่างของอนุทินผงะไป สารวัตรสมยศยิงซ้ำอีกสองนัดปารมีมองด้วยความตะลึง
“พี่เอ”
ปารมียืนอึ้ง สารวัตรสมยศถือปืนเข้ามาดูศพอนุทิน
“มันตายแล้ว”

ธาวินพูดโทรศัพท์ที่บริเวณโรงแรมริมทะเลด้วยน้ำเสียงตกใจ

“อะไรนะครับ พี่เอตายแล้ว”
ญาดาซึ่งนอนอยู่บนเตียงผ้าใบริมชายหาดหันมองธาวินอย่างแปลกใจ
“ครับ งั้นเดี๋ยวผมจะกลับกรุงเทพเลย”
ธาวินวางสาย ญาดาถามขึ้นทันที
“มีเรื่องอะไรกันคะ”
“คุณปรารภโทรมาบอกว่าพี่เอถูกยิงตาย”
“แล้วใครยิงล่ะคะ”
“เค้าบอกว่าสารวัตรสมยศ ตอนนี้กำลังสอบปากคำกันอยู่ เดี๋ยวผมโทรบอกบุญทันก่อน”
ธาวินกดโทรศัพท์หาบุญทัน

บุญทันกำลังกินข้าวอยู่กับมณทกานต์บนบ้านพักตากอากาศริมทะเล เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น บุญทันรีบกดรับ
“ฮัลโหล”
ธาวินพูดโทรศัพท์อยู่ที่บริเวณโรงแรมริมทะเล
“คุณปรารภโทรมาบอกชั้นว่าพี่เอถูกสารวัตรสมยศยิงตาย”
บุญทันมีสีหน้าอึ้งไป มณทกานต์เหลือบมองสบตา บุญทันลุกเดินเลี่ยงไปพูดที่อื่นเพราะไม่อยากให้มณทกานต์ได้ยิน
“แล้วมีเรื่องอะไรกัน” บุญทันถาม
“ชั้นก็ยังไม่รู้รายละเอียด รีบโทรมาบอกแกให้พาน้องเมย์กลับกรุงเทพก่อน”
“อืมม์”
“แกแวะรับชั้นด้วยนะ”
“อืมม์”
ธาวินวางสาย แล้วหันไปมองหน้าญาดาแล้วถอนหายใจกับข่าวร้ายพร้อมกัน บุญทันเมื่อวางสายก็เดินกลับมาที่โต๊ะอาหาร มณทกานต์มองแล้วถาม
“ใครโทรมา”
“คุณภูครับ” บุญทันตอบ
มณทกานต์พยักหน้ารับรู้แต่ไม่ได้สนใจซักถามอะไรต่อ มณทกานต์ยังคงตักข้าวกินอย่างไร้อารมณ์จมอยู่กับความรู้สึกของตัวเอง บุญทันเหลือบมองแล้วตัดสินใจ
“เอ่อ คุณเมย์ครับ”
“หือ”
“คือ คุณภูโทรมาบอกว่าคุณเอเสียชีวิตแล้วครับ”
มณทกานต์อึ้งตกใจปล่อยช้อนที่ถืออยู่หลุดมือ
“นายว่าอะไรนะ” มณทกานต์ถามย้ำ
“คุณเอตายแล้วครับ”
มณทกานต์ส่ายหน้าไม่อยากเชื่อ น้ำตาเอ่อคลอเบ้าแล้วพึมพำ
“ไม่จริง ไม่จริงใช่มั้ยบุญทัน ไม่จริงใช่มั้ย”
“ผมเสียใจด้วย”
มณทกานต์ร้องไห้สะอึกสะอื้น บุญทันเดินเข้ามากอด

ภายในห้องรับแขก บ้านพิพัฒน์ในเวลาเย็น ปารมีร้องไห้ก้มลงกราบพิพัฒน์แล้วบอก
“ปาขอโทษค่ะคุณปู่ ปาไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น”
“แล้วแกไปที่นั่นทำไม”
“คือ เพื่อนปาเป็นแฟนกับสารวัตรสมยศน่ะค่ะ แล้วเค้าฝากของมาให้ปา ปาก็เลยแวะไปเอา ไม่คิดว่าพี่เอจะตามไป” ปารมีอธิบาย
“นายเอต้องเข้าใจผิดคิดว่ายัยปามีอะไรกับสารวัตรสมยศแน่ๆใช่มั้ยลูก” นภาบอก
“ปาก็ไม่รู้ค่ะแม่ ก่อนหน้านี้พี่เอพยายามตื๊อขอเป็นแฟนปา แต่ปาบอกเค้าแล้วว่าปาไม่ได้ชอบเค้า” ปารมีบอก
“นี่คงจะหึงหวงยัยปาจนขาดสติ ถึงได้เอาปืนขึ้นไปเพื่อจะยิงยัยปา โชคดีนะคะคุณลุงที่ยัยปาไม่เป็นอะไร” นภาพูดขึ้น
“แล้วตำรวจเค้าว่ายังไง ปรารภ” พิพัฒน์ถาม
“เค้าก็สรุปอย่างที่คุณปารมีบอกครับว่าเป็นเหตุหึงหวง” ปรารภบอก
“แน่ใจนะว่าไม่มีเรื่องอื่น”
“ในเบื้องต้นตำรวจเค้าสืบประวัติดู ไม่พบว่าคุณเอกับสารวัตรสมยศเคยมีเรื่องอะไรบาดหมางกันมาก่อนครับ” ปรารภบอก
พิพัฒน์ถอนหายใจแล้วว่า
“ไม่น่าเลย เจ้าเอนะเจ้าเอ ทำไมมันถึงใจร้อนวู่วามจนต้องพบจุดจบแบบนี้”
นภาเหลือบมองปารมีด้วยความสงสัย

ปารมีเดินเข้ามาในบ้านในเวลาต่อมา นภาเดินตามมา ปารมีจะเดินขึ้นชั้นบน นภาเรียกขึ้น
“เดี๋ยวยัยปา”
“คะแม่”
“ลูกไม่ได้มีอะไรกับนายเอหรือสารวัตรสมยศจริงใช่มั้ยลูก” นถาถามด้วยความสงสัย
“ก็ปาบอกแล้วไงคะว่าไม่มี”
“ถ้าไม่มีอะไรกัน ทำไมนายเอมันถึงหึงหวงลูกขนาดนั้น”
นภามองหน้าปารมีอย่างแคลงใจ
“ปาจะไปรู้เค้าได้ยังไงล่ะคะแม่ แม่ไม่เชื่อปาหรือคะ ปาไม่เคยโกหกแม่นะคะ”
“เอาล่ะจ้ะ แม่เชื่อ”
“ปาว่าพี่เอเค้าคงโกรธที่ปาไม่ชอบเค้ามากกว่า”
“อืมม์ ก็คงใช่ เจ้าเอมันก็มีนิสัยเอาแต่ใจไม่ต่างจากน้องสาวมัน เอาล่ะ ลูกไปพักผ่อนเถอะไป”
ปารมีเดินขึ้นชั้นบนไป นภามองตามถอนใจอย่างห่วงใยในตัวปารมี

ปารมีเดินขึ้นมาในห้องนอนแล้วห้องกดโทรศัพท์
สารวัตรสมยศเดินออกมาจากห้องสอบสวนภายในสถานีตำรวจ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“ฮัลโหล”
“เป็นไงบ้าง” ปารมีถาม
“ไม่มีอะไร ทุกอย่างเป็นไปตามที่เราให้ปากคำ”
“แล้วตำรวจเค้าสงสัยอะไรเกี่ยวกับชั้นรึเปล่า”
“คุณไม่ต้องกลัว เพราะถึงยังไงงานนี้เราไม่มีทางผิดแน่เพราะไอ้เอมันเป็นฝ่ายบุกมายิงผมถึงห้อง”
“ชั้นไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น ชั้นหมายถึงว่าคุณแน่ใจนะว่าไม่มีใครรู้เรื่องของเรา”
“อ๋อ เรื่องนั้นคุณไม่ต้องห่วง ถ้าผมไม่พูดไม่มีใครรู้แน่”
“งั้นแค่นี้ก่อนนะ”
“อืมม์”
ปารมีวางสายแล้วนึกถึงอนุทินอย่างสมน้ำหน้า
“ตายซะได้ก็ดี โง่ดีนักทำอะไรไม่สำเร็จซักอย่าง”

ภายในบ้าน เวลากลางคืน พิพัฒน์วางแก้วชาลงมองแล้วมองหน้ามณทกานต์
“ปู่เสียใจกับแกด้วยนะยัยเมย์ ที่มาเสียพ่อกับพี่ในเวลาติดๆกันแบบนี้”
มณทกานต์มีแววตาเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่นิ่งงันไม่พูดอะไร
“ไม่น่าเชื่อเลยนะครับว่าอยู่ๆคนเราจะตายกันง่ายๆ” ธาวินบอก
“นั่นสิคะ แค่เรื่องผู้หญิงคนเดียวคุยกันดีๆก็ได้ ไม่เห็นต้องฆ่ากัน” ญาดาบอก
“เห็นยัยปาบอกว่าเจ้าเอมันตื๊อเค้า แต่เค้าไม่เล่นด้วยมันก็เลยโกรธ” พิพัฒน์บอก
มณทกานต์แย้งขึ้นทันที
“ไม่จริงหรอกค่ะ ปารมีโกหก”
ทุกคนหันไปมองหน้ามณทกานต์เป็นตาเดียว
“ปารมีเค้าเป็นแฟนพี่เอ แล้วพี่เอก็รักเค้าถึงขั้นจะแต่งงานด้วย”
“ใครบอกแกยัยเมย์” พิพัฒน์ถาม
“พี่เอเคยบอกเมย์ แล้วเมย์ก็เคยเห็นเค้าสองคนแอบนัดเจอกันตอนกลางคืนไม่เชื่อถามบุญทันดูก็ได้ค่ะ”
“จริงหรือบุญทัน” พิพัฒน์ถาม
“ครับ ผมเคยเห็นคุณปากับคุณเอนัดเจอกันในสวนครั้งนึง” บุญทันพูดยืนยัน
“แล้วทำไมปารมีต้องโกหกด้วย” ธาวินพูดขึ้น
“นั่นสิคะ ถ้าคุณปาชอบอยู่กับคุณเอจริง ไม่เห็นต้องโกหกเลย” ญาดาพูดเสริม
“บางทีคุณนภาอาจจะไม่ชอบคุณเอก็ได้ครับ” บุญทันตั้งข้อสังเกต
“ก็อาจจะเป็นไปได้ ปารมีคงกลัวคุณป้านภาจะรู้” ธาวินว่า
พิพัฒน์ถอนหายใจแล้วพูดขึ้น
“ทำไมบ้านเรามันถึงมีแต่เรื่องวุ่นวายไม่รู้จบนะ นี่ปู่ชักหวั่นใจแล้วนะว่ามันจะมีเรื่องร้ายๆอะไรตามมาอีก”
ธาวินกับบุญทันมองสบตากันอย่างหนักใจ ญาดาเหลือบมองทั้งคู่อย่างสงสัย

ในเวลาต่อมา บุญทันเดินมาส่งมณทกานต์ที่หน้าบ้าน
“แน่ใจนะครับว่าคุณเมย์อยู่คนเดียวได้ ให้มะยมหรือต้นหอมมาอยู่เป็นเพื่อนดีกว่ามั้ยครับ”
“ไม่ต้องหรอก ชั้นอยู่ได้”
มณทกานต์ขยับเดินไปสองก้าวก็หยุดตัดสินใจหันมาพูดกับบุญทัน
“บุญทัน”
“ครับ”
“พี่เอเป็นคนตัดสายเบรกรถ”
“คุณเมย์ว่าอะไรนะครับ”
“พี่เอต้องการฆ่าพี่ภู เค้าต้องการมรดกคุณปู่”
บุญทันอึ้งไปแล้วเดินก้าวเข้ามาหามณทกานต์แล้วถามอย่างสนใจ
“คุณเอบอกคุณหรือครับ”
“ใช่ เค้าบอกว่าถ้าพี่ภูตายสมบัติทั้งหมดก็จะเป็นของเค้ากับชั้น ชั้นขอโทษนะบุญทันที่ชั้นไม่บอกความจริงนาย ชั้นไม่รู้จะทำยังไง ชั้นกลัวตำรวจจับพี่เอแล้วพี่เอต้องมีจุดจบเหมือนกับพ่อ”
“ช่างมันเถอะครับ ตอนนี้คุณเอก็ชดใช้กรรมไปแล้ว”
“นายสัญญาได้มั้ยว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับคุณปู่ ชั้นไม่อยากให้คุณปู่ต้องเสียใจและผิดหวังในตัวพี่เอเหมือนที่พ่อทำ”
“ครับ ผมสัญญาผมจะไม่บอกคุณท่าน แต่คุณเมย์ต้องสัญญากับผมเหมือนกัน”
“สัญญาอะไร”
“สัญญาว่าคุณจะไม่คิดสั้นและทำร้ายตัวเองอีก”
มณทกานต์มองหน้า บุญทันจับมือมณทกานต์ขึ้นมา
“นะครับ สัญญากับผมว่าเราจะเดินไปด้วยกัน”
มณทกานต์น้ำตารื้นที่หน่วยตาพยักหน้าตอบบุญทัน
“ชั้นสัญญา”
บุญทันเคลื่อนหน้าเข้ามาจูบมณทกานต์อย่างแผ่วเบาถนุถนอม
“เข้าบ้านเถอะครับ”
มณทกานต์มองหน้าบุญทันด้วยความรู้สึกเปี่ยมอย่างเต็มหัวใจ
“ชั้นรักนายนะบุญทัน”
บุญทันยืนอึ้ง มณทกานต์หันเดินเข้าบ้านไป บุญทันมองตามยิ้มอย่างสุขใจ

ภายในห้องนอนของภูบดี ธาวินเดินพูดโทรศัพท์อยู่กับบุญทัน
“นายเอน่ะหรือตัดสายเบรกรถ”
“ใช่ น้องเมย์บอกว่าเค้าต้องการมรดกของคุณปู่ถึงคิดฆ่าแก”
“ถ้างั้นเค้าก็ต้องอยู่เบื้องหลังการตายของลุงภาคินน่ะสิ” ธาวินว่า
“ชั้นคิดว่าใช่นะเพราะตอนที่ลุงภาคินตาย คนร้ายมันบอกชั้นว่า ถ้าไม่อยากตายอย่ากลับมาเมืองไทย”
ธาวินถอนหายใจแล้วบอก
“ ถ้าเป็นอย่างที่แกว่าทุกอย่างจะได้จบซะที”
“ใช่ ทุกอย่างจะได้จบซะที” บุญทันว่า
ญาดาเดินออกจากห้องน้ำพอดี ธาวินรีบตัดบทจากบุญทันทันที
“งั้นแค่นี้นะ พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน”
“อืมม์”
บุญทันถอนหายใจแล้ววางสายไป
ญาดาเดินเข้ามาหาธาวินที่เพิ่งวางสายไป
“คุยกับใครหรือคะ”
“อ๋อ บุญทันน่ะ พูดเรื่องงานศพพรุ่งนี้”
ญาดาพยักหน้ารับรู้
“ตาลนอนก่อนนะคะ ง่วงจังเลย”
“จ้ะ”
ญาดาขึ้นเตียงแล้วล้มตัวลงนอน ธาวินถอนหายใจก่อนล้มตัวลงนอนบนโซฟา
ญาดานอนคิดถึงคำพูดของธาวินที่คุยกับบุญทัน เพราะญาดาเอียงหูแอบฟังอยู่ในห้องน้ำ
“ถ้างั้นเค้าก็อยู่เบื้องหลังการตายของลุงภาคินน่ะสิ”
“ถ้าเป็นอย่างงั้นจริงทุกอย่างจะได้จบซะที”
ญาดาเหลือบมองธาวินอย่างสงสัย

อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 39

ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทประพันธ์ : อรพิม
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทโทรทัศน์ : วิลักษณา
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก กำกับการแสดง : คฑาเทพ ไทยวานิช
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ผลิตโดย : ยุวดี ไทยหิรัญ บริษัทยูม่า 99 จำกัด
เล่ห์ร้อยรัก นำแสดงโดย : เข็มอัปสร สิริสุขะ,วรินทร ปัญหกาญจน์,วรฤทธิ์ ไวยเจียรนันท์
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ออกอากาศ : ทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.30 น. ช่อง 3
ที่มา manager.co.th