หน้าเว็บ

วันเสาร์ที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 49

อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 49

“ใช่ ชั้นถึงบอกไงว่าโชคดีที่คุณนภายอมรับสารภาพก่อน”
ธาวินพยักหน้ารับรู้เดินออกไปกับบุญทัน
กลางวันในวันต่อมา ญาดาอยู่บนเรือแล้วยกห่อเศษเถ้ากระดูกของเจ๊อ้อยขึ้นอธิษฐาน

“แม่ ขอให้วิญญาณแม่ไปสู่สุคคตินะ เกิดชาติหน้าก็ขอให้หนูได้เป็นลูกของแม่อีก แม่รู้ใช่มั้ยว่าหนูรักแม่แค่ไหน หลับให้สบายนะแม่ ... หนูรักแม่นะ”
ญาดาน้ำตาริน ไหลแล้วหยิบเถ้ากระดูกโปรยลงน้ำ ธาวินมองญาดาน้ำตารื้น

คืนนั้น ญาดานอนหลับอยู่ในอ้อมกอดธาวิน

เช้าวันรุ่งขึ้น มณทกานต์กำลังสอนภาษาอังกฤษให้บุญทัน
“นายดูประโยคนี้เวลาที่เราต้องถามใครว่าต้องการอะไรมั้ย เราก็จะใช้ WOULD YOU LIKE เช่นชั้นจะถามนายว่าอยากได้กาแฟมั้ย”
“WOULD YOU LIKE SOME COFFEE ?”
“แล้วถ้าจะนายถามว่าชั้นอยากกินอะไร”
“WHAT WOULD YOU LIKE TO EAT ?”
“ถูกต้อง แหม นายนี่หัวไวจริง ๆ สอนอะไรไปทำไมเรียนรู้ได้ไวจัง”
“ก็คุณเมย์สอนเก่งนี่ครับ”
บุญทันมองจ้อง มณทกานต์ยิ้มเขิน
“ถ้างั้นเย็นนี้นายต้องพาชั้นไปเลี้ยงชาบูนะ”
“ได้เลยครับ”
มะยมเดินเข้ามาหา
“คุณเมย์คะ คุณท่านบอกว่าเก้าโมงให้คุณเมย์ไปหาที่ตึกใหญ่นะคะ”
“มีอะไรหรือ”
“ไม่ทราบค่ะ ท่านไม่ได้บอกอะไร”
มณทกานต์พยักหน้ารับรู้แล้ว มะยมก็เดินกลับไป มณทกานต์หันไปพูดกับบุญทัน
“สงสัยจะพูดเรื่องแต่งงาน”
“คงงั้นมั้งครับ”
“ยังมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมง มาเรียนกันต่อเถอะ”
“ไม่เรียนแล้วได้มั้ย ผมว่าเรามาคุยเรื่องของเราบ้างดีกว่า”
“เรื่องอะไร”
“ก็ถ้าเราแต่งงานกันแล้ว คุณอยากมีลูกกี่คน”
“สามคนดีมั้ย”
“คุณจะเลี้ยงไหวหรือ”
“ไหวสิ ชั้นอยากมีลูกเยอะๆ ถ้านายรวยกว่านี้ชั้นก็อยากมีซักหกเลย ครอบครัวจะได้อบอุ่น”
“ก็ได้นะ ผมจะทำงานให้หนักขึ้น จะได้มีเงินมาเลี้ยงคุณกับลูกๆ”
“นายนี่น่ารักที่สุดเลย ไม่ว่าชั้นจะบอกอะไรก็ไม่เคยขัดใจ”
“ก็ผมรักคุณนี่”
บุญทันเคลื่อนหน้าเข้ามาหอมแก้ม มณทกานต์หอมตอบ
“ชั้นก็รักนาย”
ทั้งคู่ยังคุยกันหนุงหนิงเพราะยังไม่ถึงเวลานัดหมายของพิพัฒน์

ในเวลาเดียวกัน ญาดาเดินเข้าห้องมายังเห็นธาวินหลับอยู่บนเตียงจึงเรียกปลุก
“คุณภูคะ”
“หือม์”
“ตื่นได้แล้วค่ะ คุณปู่บอกว่าให้ไปพบ”
“เดี๋ยวนี้หรือ”
“ค่ะ”
“มีเรื่องอะไร”
“ไม่รู้สิคะ ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ”
“ขอนอนต่ออีกหน่อยได้มั้ย”
“ไม่ได้ค่ะ คุณปู่รออยู่นะคะ ไปเร็ว”
ญาดาดึงมือธาวินให้ลุกขึ้น ธาวินทำท่าจะลุกแล้วดึงญาดามากอด
“ว้าย คุณภูน่ะ ปล่อยตาลนะ”
“ขอกอดหน่อยสิ”
“ไปอาบน้ำก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวคุยกับคุณปู่เสร็จแล้วจะให้กอดทั้งวันเลย”
“จริงนะ”
“จริงค่ะ ไปเร็ว”
ญาดาลุกขึ้น ธาวินลุกตามแล้วหอมแก้มตาลหนึ่งฟอด
“รักตาลนะ”
“รู้แล้วค่ะ อย่าลีลาเยอะไปเร็ว ๆ”

ธาวินเดินเข้าห้องน้ำไป ญาดามองตามแล้วยิ้มให้กับความน่ารักของธาวิน
ภายในบ้านพิพัฒน์ สาวใช้วางเครื่องดื่มลงบนโต๊ะ ญาดานั่งคู่กับธาวิน บุญทันนั่งคู่กับมณทกานต์

“พี่ภูรู้มั้ยคะว่าคุณปู่เรียกพวกเรามามีเรื่องอะไร” มณทกานต์ถาม
“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน นายรู้มั้ยบุญทัน” บุญทันว่า
“ผมก็ไม่ทราบครับ”
พิพัฒน์กับปรารภเดินเข้ามานั่ง
“มากันครบแล้วนะ”
“มีอะไรหรือคะคุณปู่ อย่าบอกนะคะว่าจะแจกมรดก” มณทกานต์ว่า
“ปู่มีเรื่องจะคุยกับพวกแก” พิพัฒน์บอก
“เรื่องอะไรครับ ทำไมดูป็นพิธีการจังเลย” ธาวินถาม
“ปู่จะบอกว่าสิ้นเดือนนี้แกกับเจ้าภูควรจะแต่งงานได้แล้วนะ” พิพัฒน์พูดขึ้น
ญาดากับมณทกานต์ชะงักมองหน้ากัน
“เจ้าภู” ญาดานึกว่าพิพัฒน์เรียกชื่อผิด
“คุณปู่พูดถึงใครคะ” มณทกานต์ถาม
ธาวินกับบุญทันหันมาสบตากัน
“ก็หมายถึงคุณภูน่ะสิครับ” บุญทันว่า
“ใช่จ้ะ คุณปู่หมายถึงผม” ธาวินบอก
“คืออย่างนี้ครับคุณภูคุณวิน คุณปู่คิดว่าถึงเวลาที่คุณสองคนควรจะบอกความจริงคุณเมย์กับคุณตาลได้แล้ว”
“ความจริง” ญาดาพูดขึ้นอย่างงงๆ
“ความจริงอะไรคะ” มณทกานต์ถาม
“ก็ความจริงที่ว่าบุญทันคือภูบดี” พิพัฒน์ว่า
มณทกานต์มองหน้าบุญทันอย่างงงๆ บุญทันยิ้มให้
ญาดามองหน้าธาวิน
“แล้ว ...”
“นั่นคือคุณธาวินครับ” ปรารภบอก
ญาดาทวนคำอย่างงงๆ
“ ธาวิน”
ธาวินยิ้มให้ญาดา
“ใช่ ธาวินกับภูบดีสลับตัวกัน”
“เดี๋ยวนะคะคุณปู่ ตาลไม่เข้าใจว่านี่เรื่องอะไร”
“ใช่ค่ะ เมย์ก็ไม่เข้าใจว่ากำลังพูดเรื่องอะไร”
“เอาเป็นว่าให้เจ้าภูบดีกับธาวินอธิบายดีกว่า” พิพัฒน์โยนลูกต่อ
ธาวินกับบุญทันสบตากัน
“แกเล่าสิไอ้ภู” ธาวินบอกภูบดี
“ชั้นว่าแกดีกว่า” ภูบดีบอก
“ชั้นว่าแกเถอะ”
“ไม่ต้องเกี่ยงกันค่ะ คุณน่ะแหละเล่ามาให้หมด” ญาดาว่า
ญาดาบอกธาวินด้วยน้ำเสียงเครียด ธาวินพยายามฝืนยิ้ม

แก้วน้ำถูกวางลงบนโต๊ะ มณทกานต์เงยหน้าขึ้นถาม
“หมายความว่าคุณสองคนหลอกเรา” มณทกานต์ว่า
“ไม่ได้หลอกนะน้องเมย์ เพียงแต่พี่บอกความจริงไม่ได้” ภูบดีว่า
“ไหนคุณบอกว่าไม่มีอะไรปิดบังตาลแล้วไง” ญาดาว่า
“คือ..มันจำเป็นจริงๆถ้าผมบอกตาลไปผมกลัวว่าคนร้ายจะรู้ตัวก่อน” ธาวินบอก
“แสดงว่าคุณไม่ไว้ใจตาล”
“ไม่ใช่นะตาล”
“ตาลขอตัวนะคะคุณปู่”
“เดี๋ยวสิตาล”
ธาวินตามญาดาที่ลุกเดินออกไป
“ชั้นไม่คิดเลยว่านายจะหักหลังชั้น” มณทกานต์ว่า
“ไม่ใช่นะน้องเมย์พี่ไม่ได้หักหลัง เพียงแต่ว่า” ภูบดีว่า
“พอได้แล้ว ชั้นไม่อยากฟัง เมย์ขอตัวค่ะ”
มณทกานต์ลุกเดินออกไปอีกคน ภูบดีหันมามองหน้าพิพัฒน์
“คุณปู่นะคุณปู่ ผมบอกแล้วไงว่าอย่าเพิ่งเฉลย”
ภูบดีวิ่งตามมณทกานต์ออกไป
“อ้าว ไอ้เราก็หวังดี ไม่อยากให้ต้องปกปิดอะไรกันอีก” พิพัฒน์ว่า
“ผมบอกแล้วไงครับว่าให้เค้าบอกกันเอง” ปรารภว่า
“ก็ใครจะไปรู้ล่ะ ไม่เห็นมันบอกซะที ก็เลยช่วยเฉลยให้”
ปรารภส่ายหน้า

ภายในห้องนอนของธาวิน ญาดาเปิดประตูเดินเข้าห้องมาเปิดตู้หยิบกระเป๋าเสื้อผ้าออกมา ธาวินตามเข้ามา
“ฟังผมก่อนได้มั้ยตาล”
“เราไม่มีอะไรต้องพูดกันแล้ว ตาลเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าโกหกตาล”
ญาดาจะหยิบเสื้อผ้าในตู้ ธาวินเดินเข้ามาขวาง
“ก็ผมบอกแล้วไงว่ามันจำเป็น”
“ใช่สิคะ มันจำเป็นสำหรับคุณ คุณก็เลยไม่เห็นความสำคัญของตาล”
“ไม่ใช่นะตาล ตาลสำคัญสำหรับผม”
“ไม่จริงหรอกค่ะ ถ้าตาลสำคัญ คุณคงไม่ทำแบบนี้กับตาล ถอยไป”
“ไม่ ผมไม่ให้ตาลไปไหนทั้งนั้น”
“คุณยังรู้จักตาลน้อยไป”
ญาดาหันเดินออกไปโดยไม่หยิบของ ธาวินวิ่งตามไปขวางอีก
“เดี๋ยวสิตาล ได้โปรดเถอะฟังผมก่อนได้มั้ย ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะปิดบังหรือโกหกตาล แต่ผม...”
“คุณไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เพราะตาลไม่อยากฟัง ตาลคิดว่าที่เราอยู่ด้วยกันก็เพราะว่าเรารักกัน แต่จริงๆแล้วไม่ใช่ คุณไม่ได้รักตาลคุณถึงโกหกหลอกลวงตาล”
“ไม่ใช่นะตาล ผมรักคุณนะ”
“ไม่จริง แม้แต่ชื่อคุณคุณยังปิดบัง แสดงว่าทุกเรื่องที่คุณพูดกับตาลมันเป็นเรื่องโกหก”
“ไม่นะตาล”
“ถ้างั้นคุณลองบอกมาสิว่ามีเรื่องอะไรที่คุณพูดกับตาลแล้วเป็นเรื่องจริง บอกมาสิคะ ว่ามีเรื่องไหนบ้าง”
ญาดามองธาวินอย่างผิดหวัง
“ตาลเสียใจจริงๆ ตาลไม่น่ารักคุณเลย ตาลไม่รู้จักคุณเลยจริงๆ”
ญาดาผลักธาวินแล้วเดินร้องไห้ออกไป
“ตาล ...”

บริเวณหน้าบ้านพิพัฒน์ ธาวินตามมาคว้าแขนญาดาไว้
“ตาล อย่าไปเลยนะ ผมขอร้อง”
“ปล่อยตาลค่ะ”
“ไม่ ผมไม่ยอมให้ตาลไปไหนทั้งนั้น”
“ก็ได้”
ญาดากำหมัดต่อยโครม เข้าไปที่หน้าธาวินจนผงะไป
“อย่ามายุ่งกับชั้นเพราะเราไม่รู้จักกัน”
ญาดาเดินสะบัดออกไป
“ตาล ...”
ธาวินขยับจะตามแต่ญาดาหันมาคว้าไม้ที่พื้นแล้วว่า
“ถ้าคุณเข้ามาหัวแบะแน่”
ธาวินชะงัก ญาดามองด้วยความโกรธ
“คุณมันก็ไม่ต่างอะไรกับสิบแปดมงกุฎหรอก ไอ้คนหลอกลวง”
ญาดาเดินออกจากบ้านวริทธิวรนันท์ไป ธาวินได้แต่ยืนอึ้ง

ในเวลาเดียวกัน ฝ่ายภูบดีเดินขึ้นมาเคาะประตูหน้าห้องนอนของมณทกานต์
“น้องเมย์ ฟังพี่ก่อนได้มั้ย ให้พี่ได้อธิบายหน่อย”
ภายในห้อง มณทกานต์พูดด้วยน้ำเสียงโกรธ
“ไม่ กลับไปซะ ชั้นไม่มีอะไรจะพูดด้วย”
“ไม่เอาน่า เราไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ เปิดประตูออกมาคุยกับพี่เถอะ”
“บอกแล้วไงว่าไม่”
“ก็ได้ ถ้าเมย์ไม่ออกมา พี่ก็จะนั่งอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน”
“ก็ตามใจ อยากนั่งก็นั่งไปสิ”
ภายในห้องนอน มณทกานต์เดินเข้าห้องน้ำแล้วปิดประตูไป ฝ่ายภูบดีถอนใจอยู่ที่หน้าประตูห้องนอน

ภายในโรงครัว บรรดาคนงาน สาวใช้ทั้งหลายจับกลุ่มกันวิพากษ์วิจารณ์ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างสนุกปาก
“จริงหรือวะนังต้นหอม” ป้านวลถาม
“ก็จริงน่ะสิ หนูจะโกหกทำไม” ต้นหอมบอก
“ใช่ พี่บุญทันแท้จริงก็คือคุณภูบดี” มะยมพูดเสริม
“ตายโหง ข้าใช้คุณภูขุดดินรดน้ำต้นไม้ล้างส้วม ท่านต้องโกรธข้าแน่ๆ” ลุงแย้มว่า
“ท่านไม่โกรธหรอกก็ท่านปลอมตัวมาเองนี่” ต้นหอมว่า
“แล้วคุณภูตัวปลอมเป็นใคร” ป้านวลถาม
“เป็นเพื่อนคุณภูตัวจริง” ต้นหอมว่า
“แล้วคุณตาลล่ะ คุณตาลเป็นแฟนใครคุณภูตัวจริงหรือตัวปลอม” ลุงแย้มถาม
“ก็ต้องตัวปลอมสิ” มะยมว่า
“อุ๊ย ทำไมมันอลวนอลเวงกันอย่างนี้” ป้านวลว่า
เสียงโทรศัพท์มือถือของต้นหอมดังขึ้น
“ขา คุณปา ...ได้ค่ะ ต้นหอมจะไปเดี๋ยวนี้”
ต้นหอมวางสายแล้วบอกทุกคน
“ชั้นไปหาคุณปาก่อนนะ”
ต้นหอมเดินออกไป
“ตาแย้ม ชั้นว่าแกต้องหาจังหวะไปกราบขอโทษคุณภูท่านนะ ดีไม่ดีท่านจะไล่แกออก” ป้านวลว่า
“แกอย่าพูดสิ ข้ายิ่งเสียวอยู่” ลุงแย้มว่า

ต้นหอมเดินเข้ามาหาปารมีที่บ้านในเวลาต่อมา
“ขา คุณปา”
“ที่ตึกใหญ่มีเรื่องอะไรกัน ชั้นเห็นคุณภูทะเลาะกับคุณตาล” ปารมีถาม
“นี่คุณปายังไม่ทราบหรือคะว่าคุณภูบดีตัวจริงคือพี่บุญทัน”
ปารมีอึ้ง
“อะไรนะ”
“คุณภูน่ะค่ะแกปลอมตัวมาเป็นคนสวน แล้วให้เพื่อนปลอมตัวมาเป็นตัวแก”
“จริงหรือ”
“ค่ะ”
“แล้วเค้าปลอมตัวมาเพื่ออะไร”
“ต้นหอมก็ไม่ทราบค่ะ รู้แต่ว่าตอนนี้คุณตาลกับคุณเมย์โกรธมาก สงสัยเพิ่งจะรู้ความจริง”
“อืมม์ ขอบใจ”
หลังจากที่ต้นหอมเดินกลับไป ปารมีมีสีหน้าโกรธ
“นี่หมายความว่าที่ผ่านมาเราลงทุนไปสูญเปล่างั้นหรือ”

อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 49

ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทประพันธ์ : อรพิม
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทโทรทัศน์ : วิลักษณา
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก กำกับการแสดง : คฑาเทพ ไทยวานิช
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ผลิตโดย : ยุวดี ไทยหิรัญ บริษัทยูม่า 99 จำกัด
เล่ห์ร้อยรัก นำแสดงโดย : เข็มอัปสร สิริสุขะ,วรินทร ปัญหกาญจน์,วรฤทธิ์ ไวยเจียรนันท์
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ออกอากาศ : ทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.30 น. ช่อง 3
ที่มา manager.co.th