อ่าน ธรณีนี่นี้ใครครอง ตอนที่ 5 วันที่ 2 กรกฎาคม 2555
อาทิจทั้งเสียใจ เสียความรู้สึก เขาขอโทษคุณย่า สบตาดรุณีแล้ววิ่งหนีไปอย่างสุดที่จะทนกับสายตาของทุกคนได้ คุณย่าเรียกไพฑูรมาดุว่า ให้มาช่วยอาทิจขุด หน่อกล้วยแล้วทำไมไม่บอกว่ามันเป็นกล้วยป่า ไพฑูร อึกอักแล้วโยนกลองว่าดรุณีไม่ให้บอก ทำเอาดรุณีเสียวสันหลังวาบ“แล้วแกก็บ้าจี้ไปกับเด็กมัน” คุณย่าเอ็ดไวฑูร แล้วสั่งให้ไปซื้อหน่อกล้วยที่หนองสะพือ ให้รื้อและปลูกใหม่ทั้งหมดภายในคืนนี้ ให้ทำคนเดียว ถ้าใครช่วยจะตัดเบี้ยเลี้ยงให้หมดทุกคน พูดให้สำเหนียกว่า “จะได้รู้สึกเสียบ้างว่าการเสียเหงื่อเสียแรงมันเป็นยังไง” แล้วหันเรียก “เจ้าต๊อด เจ้าอึ่ง เจ้าพัน”
ทั้งสามหัวหดยกมือไหว้พร้อมกันบอกว่ากลัวแล้ว คุณย่าสั่งทั้งสามให้ไปดูอาทิจ แล้วสั่งดรุณีเสียงเข้ม
“แม่ณี...ตามย่ามาเดี๋ยวนี้!!!”
อาทิจวิ่งเตลิดไป ทั้งอาย เสียใจ และสมเพชตัวเอง ที่เหนือกว่านั้นคือกลัวคุณย่าจะไม่เมตตาและเชื่อถือตนอีกต่อไป
ooooooo
ทองประศรีไปในเมืองกับตุ๊ เห็นตุ๊ไปซื้อชุดทดสอบการตั้งครรภ์ คุยอวดทองประศรีอย่างผู้รู้ถึงวิธีเทสต์การตั้งครรภ์อย่างละเอียด ทองประศรีฟังอย่างสนใจ เมื่อตุ๊ซื้อเสร็จออกจากร้าน ก็แอบวกไปซื้อบ้าง ตุ๊ตามไปดูถามว่าซื้ออะไร ทองประศรีบอกว่าซื้อยาแต้มสิว กว่าจะโกหกเอาตัวรอดจากตุ๊ได้ก็เล่นเอาเหนื่อย
กลับถึงบ้าน ทองประศรีเอาชุดทดสอบการตั้งครรภ์ไปแอบทดสอบที่ดงต้นไม้หลังร้าน ผลบอกว่าตั้งครรภ์ ทองประศรีหน้าซีดปฏิเสธว่าไม่จริ๊ง...ไม่จริง
คำมาตะโกนเรียกทองประศรี ถามว่าไปทำอะไรที่นั่น ทองประศรีบอกว่ามาฉี่ ถูกแม่ด่าว่าส้วมก็มีทำไมไม่เข้า สั่งให้รีบกลับมาเพราะยรรยงมารออยู่ที่ร้าน ส่วนตนกับพ่อจะไปจั่ว
“มาทำไมวะ!!!” ทองประศรีฟึดฟัด ก้มมองท้องตัวเองเอามือลูบเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้ พอกลับเข้าร้านก็รี่เข้าไปที่โต๊ะยรรยง เวลามาส่งกับแกล้มก็ก้มเสียจนคอเสื้อย้วยมองเห็นเข้าไปเกือบถึงสะดือ ทำเอาพวก
ขี้เหล้าในร้านน้ำลายหกเรียกให้ไปบริการพวกตนบ้าง
ชั่วอึดใจเดียว อาทิจก็เดินอย่างหมดอาลัยผ่านมา คนงานตะโกนเรียกให้กินเหล้าด้วยกัน พอทองประศรีได้ยินชื่ออาทิจก็สนใจจี๋ ประดิษฐ์หน้าให้ดูดีมีสกุล ออกไปส่งเสียงหวาน “เชิญค่า...”
หลังจากนั้นก็ทิ้งยรรยงหันมาเอาใจอาทิจ พอถูกต่อว่าก็สั่งปิดร้านไล่ทุกคนออกไป แต่พออาทิจออกก็ไปดึงกลับมานั่งกินต่อ ซ้ำยังนั่งอ่อยฉอเลาะว่า นั่งเป็นเพื่อน แล้วก็หน้าเจื่อนเมื่ออาทิจบอกว่า
“ฉันอยากอยู่คนเดียว ต้องการเพื่อนเมื่อไหร่แล้วจะบอก”
ooooooo
ดรุณีคลานเข้าไปหาคุณย่าอย่างรู้ชะตาตัวเอง รีบขอโทษคุณย่า บอกว่าที่ทำไปเพียงเพื่อต้องการให้คุณย่าเห็นว่า
“เขาไม่ได้วิเศษกว่าใคร เขาก็แค่คนคนหนึ่งที่ทำอะไรผิดพลาดได้เท่านั้นเอง”
คุณย่าถามว่าบอกด้วยวิธีอื่นไม่ได้หรือ ทำไมต้องทำร้ายความรู้สึกความตั้งใจกันอย่างนี้ด้วย คุณย่าอบรมยาวเหยียดให้เห็นถึงความเหน็ดเหนื่อยของอาทิจที่ต้องสูญเปล่า เสียแรงกายพอได้พักก็มีแรง แต่ถ้าเขาเสียแรงใจอะไรจะเกิดขึ้น? ให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา ถ้าเราถูกคนมาหัวเราะเยาะในสิ่งที่ทำจะรู้สึกอย่างไร
คุณย่าสอน อบรม จนดรุณีน้ำตาคลอ ยอมรับผิดและขอโทษคุณย่าอีกครั้ง
“ไม่ใช่ย่า หนูต้องขอโทษพี่เขาตอนเขากลับมา เข้าใจไหม” คุณย่าสั่ง ดรุณีไม่ตอบเอาแต่นั่งก้มพยักหน้าหงึกๆ
จนค่ำ ต๊อด อึ่ง กับพัน ที่คุณย่าใช้ให้ไปตามอาทิจยังไม่กลับ คุณย่าเป็นห่วงไม่รู้อาทิจเตลิดไปไหน
กลัวเขาจะหนีกลับบ้าน จนสามคนกลับมาบอกว่าตามหาอาทิจไม่เจอ คุณย่าให้เอารถออกไปหาอีกรอบและคุณย่าจะไปด้วย
ต๊อด อึ่ง กับพัน ต่างก้มหน้าบอกว่าขับรถไม่เป็น น้าแก้วจึงให้ไปตามตาเกร็งมา
“ไม่ต้องไปตามลุงเกร็งหรอก ฉันขับเอง” ดรุณีอาสา หันไปบอกคุณย่าว่า “คุณย่าไม่ต้องไปหรอกค่ะ หนูจัดการเรื่องนี้เอง น้าแก้วหาข้าวให้คุณย่ากินก่อนนะคะ ไม่ต้องรอหนู” แล้วเรียกสามเกลอจอมซ่าให้ไปด้วยกัน
ดรุณี เกร็ง ต๊อด อึ่ง และพัน ตระเวนหาอาทิจไปทั่ว ไปถึงเรือนเพาะกล้าตะโกนเรียกก็ไม่มีเสียงตอบรับ ต๊อดฉุกคิดได้ ชวนกันไปที่ร้านทองประศรี
อาทิจเมาอยู่ที่ร้านทองประศรี ถูกพี่น้องสามทองรวมหัวกันจะจับมาเป็นเขยใหญ่ของบ้านให้ได้ พออาทิจเมาหลับไป สามพี่น้องก็ช่วยกันทั้งลากทั้งหิ้วจะพาไปห้องนอนทองประศรี อาทิจเมารู้สึกตัวบ้างไม่รู้สึกตัวบ้าง พอรู้สึกตัวก็ตวัดแข้งขามือไม้เสียสามสาวกระเด็นไปคนละทาง
แต่สามพี่น้องไม่ยอมแพ้ สุดท้ายพาอาทิจขึ้นไปที่ห้องนอนทองประศรีได้สำเร็จ ทองประสานกับทองประสมถูกพี่สาวไล่ออกจากห้อง แต่สองสาวเสนอว่า ต้องถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน เลยต้องมาจัดฉากกันบนเตียง
ทองประศรีเปลื้องผ้าอยู่ใต้ผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว แต่อาทิจฤทธิ์มากทั้งถีบทั้งถอง จนสุดท้ายสองสาวเจ็บตัวจนยอมแพ้ เลยตกลงว่าถ่ายมันทั้งอย่างนี้แหละ โดยถ่ายให้เห็นทองประศรีเป็นหลัก บังๆคล่อมๆตัวอาทิจไว้ แล้วหันหน้ามองกล้อง จากนั้นก็ถ่ายรูป
ทองประศรีร้องไห้กระซิกๆอยู่ข้างอาทิจเหมือนเพิ่งถูกข่มขืนไปหยกๆ
ooooooo
อ่าน ธรณีนี่นี้ใครครอง ตอนที่ 5 วันที่ 2 กรกฎาคม 2555
โดย บทประพันธ์ กาญจนา นาคนันทน์ จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 3 โดย ปารดา กันตพัฒนกุลที่มา ไทยรัฐออนไลน์