อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 53
มณทกานต์กดโทรศัพท์หาญาดา ธาวินมองอยู่ญาดากดรับสายของมณทกานต์ที่บ้านพักริมทะเล
“ค่ะ คุณเมย์”
“พี่ตาลอยู่ไหนคะเนี่ย มีคนป่วยต้องการกำลังใจด่วนค่ะ”
“อ๋อ ตาลอยู่ต่างจังหวัดน่ะค่ะ”
“พี่ตาลไปทำอะไรที่ต่างจังหวัดคะ”
ธาวินมองมณทกานต์
“ตาลมาพักผ่อนน่ะค่ะ คุณเมย์มีอะไรรึเปล่าคะ”
มณทกานต์มองหน้าธาวิน
“แล้วพี่ตาลไม่มาดูพี่วินหรือคะ”
“เค้าปลอดภัยแล้วนี่คะ ก่อนมา ตาลถามหมอ หมอบอกว่าอีกสองวันเค้าก็กลับบ้านได้”
“คือเมย์หมายถึงว่าพี่ตาล”
“ขอพี่พูดกับตาลหน่อย” ธาวินพูด มณ?กานต์ส่งโทรศัพท์ให้ธาวิน
“ ตาล นี่ตาลจะไม่ยกโทษให้ผมจริงๆหรือ”
ญาดาทำเสียงปั้นปึ่งใส่ธาวิน
“ชั้นเคยบอกคุณแล้วไงว่า ไม่”
“ต้องให้ผมทำอะไรตาลถึงจะหายโกรธหรือตายอยากเห็นผมตายไปต่อหน้า ตาลถึงจะยกโทษให้ผม”
“ถึงคุณจะตาย ชั้นก็ไม่ยกโทษให้ แค่นี้นะ”
ญาดากดวางสายไปทันที ธาวินอึ้งไป มณทกานต์มองแล้วถาม
“พี่ตาลว่าไงคะ”
“เค้าบอกว่าถึงผมตายเค้าก็ไม่ยกโทษให้ผม”
มณทกานต์มองหน้าธาวินที่เศร้าสลดลงอย่างเห็นใจ
ในเวลาต่อมา พิพัฒน์ในชุดคนไข้นั่งอยู่ในเก้าอี้รถเข็นเข้ามาในห้องภูบดี
“ปู่ไม่อยากเชื่อเลยจริงๆว่าปารมีจะมีจิตใจโหดเหี้ยมขนาดนี้ ถ้าปู่ไม่ยอมเซ็นต์เอกสารให้ เค้าคงจะฆ่าปู่อีกคน”
“ผมผิดเองครับ ที่ไม่เชื่อสัญชาตญาณตัวเองตั้งแต่แรก ไม่งั้นคุณปรารภคงไม่ตาย” ภูบดีนั่งพูดอยู่บนเตียง
“ไม่ใช่ความผิดของหลานหรอก ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงที่อ่อนหวาน เจียมเนื้อเจียมตัวอย่างปารมีจะเป็นฆาตกรที่อำมหิต”
“ปารมีคงคิดวางแผนเรื่องนี้มานานแล้ว”
“ใช่ ตำรวจบอกว่าปารมีเป็นคนบงการฆ่าภาคิน แล้วก็พยายามหาทางฆ่าปู่มาแล้วครั้งนึง”
“ที่สนามกอล์ฟใช่มั้ยครับ”
“ใช่ ปารมีให้สมยศจ้างคนมายิงปู่”
“ไม่รู้หัวใจเธอทำด้วยอะไรนะครับ ทำไมถึงโหดร้ายได้ขนาดนี้”
พิพัฒน์ถอนหายใจแล้วบอก
“ หวังว่าคราวนี้เรื่องร้ายๆคงจะจบลงซะทีนะ”
“ครับ”
วันใหม่ตอนกลางวัน ภายในบ้านพิพัฒน์ มณทกานต์กับภูบดีเห็นธาวินยืนเหม่อลอยอยู่ที่ริมน้ำ
“สงสารพี่วินนะคะ พี่ตาลไม่ยอมใจอ่อนเลย” มณทกานต์พูดขึ้น
“แต่พี่เชื่อว่าคนอย่างธาวินไม่ยอมแพ้ตาลง่ายๆหรอก” ญาดาบอก
ภูบดีและมณทกานต์เห็นธาวินกำลังกดโทรศัพท์
ในเวลาเดียวกัน ญาดานั่งดูหนังสือเกี่ยวกับเบเกอรี่อยู่ที่ริมระเบียงในบ้านพักริมทะเล เสียงโทรศัพท์ดัง ญาดาเห็นหน้าวินในโทรศัพท์ ญาดากดรับทำเสียงเข้ม
“ฮัลโหล”
“นี่ผมนะตาล”
“ผมไหนไม่ทราบคะ”
“ผม ธาวินสามีคุณ”
“คุณอย่ามาทำซี้ซั้วพูดนะ ชั้นยังไม่เคยมีอะไรกับคุณ”
“ให้โอกาสผมอีกซักครั้งไม่ได้หรือตาล”
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่”
ธาวินถอนหายใจแล้วบอกว่า
“ถ้าอย่างงั้นให้ผมได้เจอคุณอีกซักครั้งได้มั้ย”
“เพื่ออะไร”
“ผมไม่รู้หรอกว่าเพื่ออะไร แต่ถ้าคุณจะเลิกกับผม ผมก็อยากเห็นหน้าคุณอีกครั้งก่อนที่เราจะจากกัน”
“ก็ได้ ชั้นอยู่หัวหิน ถ้าคุณอยากเจอก็มาหาชั้นที่นี่”
“ได้ ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้”
ญาดาวางสายแล้วอมยิ้มขำ
“ในที่สุดก็มาง้อเราถึงนี่”
ภูบดีกับมณทกานต์เดินเข้ามาธาวินที่เพิ่งสายลง
“ไปไหนวิน”
“ไปหาตาลที่หัวหิน”
“พี่ตาลยกโทษให้แล้วหรือคะ”
ธาวินบอกภูบดี
“เปล่า พี่จะไปเจอหน้าเค้าเป็นครั้งสุดท้าย ชั้นไปนะ”
“โชคดี”
“ทำไมพี่วินพูดเป็นลางไม่ดีเลย .. ไปเจอครั้งสุดท้าย”
“มันอาจจะหมายความว่าต้องเลิกกันจริงๆมั้ง”
มณทกานต์ถอนหายใจ
“ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย”
“นี่ดีนะที่น้องเมย์ไม่ใจแข็งเหมือนตาล” ภูบดีว่า
“ที่จริง เมย์ก็อยากทำแบบพี่ตาลเหมือนกัน แต่กลัวพี่ภูไม่ง้อแล้วหนีกลับไปอยู่อเมริกา”
“ไม่มีทางหรอก ถึงยังไงพี่ก็ต้องทำให้น้องเมย์ใจอ่อนให้ได้”
“จริงหรือ”
“จริงสิ พี่รักน้องเมย์ พี่ไม่มีวันหนีน้องเมย์ไปไหนหรอก”
“รักพี่ภูที่สุดในโลกเลย”
มณทกานต์หอมแก้มภูบดีแล้วโผเข้ากอด
ภายในรถ ธาวินนึกถึงคำพูดที่คุยกับญาดา
“ทำยังไงถึงจะหายโกรธผมหรือต้องให้ผมตายคุณถึงจะยกโทษให้”
“ถึงคุณตายชั้นก็ไม่ยกโทษให้คุณ”
ธาวินเปลี่ยนเกียร์ รถพุ่งออกไปอย่างเร็ว
“ต่อให้เราตายก็ไม่ยกโทษให้งั้นหรือ”
บริเวณบ้านพักริมทะเล ญาดากำลังคุยกับผู้รับเหมา
“ตาลอยากทำมุมนี้เป็นเคาน์เตอร์หน้าร้านสำหรับขายเค้ก แล้วด้านนี้เป็นส่วนที่ให้ลูกค้านั่งดื่มกาแฟ”
“ก็ได้นะครับ เราก็ขยายส่วนนี้ออกไป แต่คุณตาลต้องถามเจ้าของบ้านที่คุณเช่าก่อนนะครับว่าเค้าอนุญาตรึเปล่า”
“ตาลถามแล้วค่ะ เค้าโอเค”
“งั้นผมขอดูด้านหลังหน่อยนะครับ”
“เชิญเลยค่ะ”
ญาดาเดินนำผู้รับเหมาเข้าไปหลังบ้าน
ธาวินขับรถเข้ามาจอดที่หน้าพักริมทะเลในเวลาต่อมา ธาวินมองซ้าย ขวาอย่างลังเลจึงเข้าไปถามคนเฝ้าบ้าน
“ขอโทษนะครับ คุณตาลพักอยู่ที่นี่ใช่มั้ยครับ”
“ค่ะ”
ธาวินเดินเข้ามาในบ้าน ญาดาเดินออกมากับผู้รับเหมา พอเห็นธาวินก็ชะงักไปหันมาบอกผู้รับเหมาว่า
“แล้วยังไงตาลจะโทรนัดวันอีกทีนะคะ”
“ครับ”
ผู้รับเหมาเดินออกไป ญาดากับธาวินมองหน้าสลับกันไปมา ญาดาถามขึ้น
“คุณอยากจะพูดอะไรก็พูดมาได้เลย”
ธาวินมองจ้องหน้าญาดานิ่ง
“ว่าไง จะพูดหรือไม่พูดมายืนมองหน้าชั้นอยู่ได้” ญาดาว่า
“ผมคงไม่มีอะไรจะพูดนอกจากบอกคุณว่า ผมรักคุณ”
ญาดายังทำเมินปั้นปึ่งเสียงแข็ง
“โอเค ชั้นรับทราบ”
“แค่นี้แหละที่ผมอยากจะบอกคุณ”
ธาวินหันเดินออก ญาดามองตามอย่างงงๆ
“อะไร มาตั้งไกลพูดแค่นี้เองหรือ”
ธาวินเดินออกมาหน้าบ้านพักริมทะเล วัยรุ่นสองคนขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามา
“เฮ้ย มันอยู่นั่นไง”
วัยรุ่นคนที่ซ้อนซ้ายโดดลงจากรถพร้อมกับถือไม้หน้าสามวิ่งเข้ามาหาธาวิน
“ซ่านักหรือไง”
“อะไรกันเนี่ย” ธาวินถาม
“เมื่อกี้มึงขับรถปาดกู”
“ใจเย็นน้อง ชั้นขอโทษ”
“ขอโทษหรือ”
วัยรุ่นฟาดไม้เข้าที่หน้าวิน วินยกมือรับ
“โอ๊ย”
ญาดาออกมาเห็นเหตุการณ์เข้าพอดีก็มองตะลึงอย่างตกใจ
“คุณวิน”
วัยรุ่นฟาดไม้ซ้ำที่ท้ายทอยแล้วกระโดดขึ้นรถมอเตอร์ไซด์ขับหนีไป ญาดาวิ่งเข้าไปเขย่าเรียกตัวธาวินที่นอนสลบแน่นิ่งอยู่
“คุณวิน ..คุณวิน ... นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย”
ญาดาตะโกนบอก
“ช่วยเรียกรถพยาบาลทีค่ะ”
ที่หน้าห้องฉุกเฉินในโรงพยาบาลต่างจังหวัด ญาดาเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวายใจด้วยความเป็นห่วงธาวิน พยาบาลออกมาจากห้องแล้วถามญาดา
“ขอโทษค่ะ คุณเป็นอะไรกับคนไข้คะ”
“เป็นภรรยาค่ะ เค้าเป็นยังไงบ้างคะ”
“ตอนนี้คนไข้ฟื้นแล้วค่ะ”
“แล้วอาการเค้าเป็นไงบ้างคะ เค้าถูกตีแรงมากนะคะ”
“ปลอดภัยดีค่ะให้นอนพักซักนิดเดี๋ยวก็กลับบ้านได้แล้ว”
“ไม่มีอะไรรุนแรงหรือคะ”
“ค่ะ”
นางพยาบาลเดินออก ตาลถอนหายใจ
“เฮ้อ โล่งอกนึกว่าจะเป็นอะไรไปอีก”
ญาดาเดินมาหยุดที่ข้างเตียง ธาวินลืมตามอง ญาดาแกล้งทำปั้นปึ่งอีก
“คุณนี่หัวแข็งนะถูกตีขนาดนั้น ไม่มีบาดแผลซักนิด”
ธาวินมองญาดานิ่ง
“อ้อ ชั้นโทรบอกคุณภูบดีให้เค้ามารับตัวคุณกลับกรุงเทพแล้วนะ”
ธาวินยังมองจ้องมองญาดา
“ชั้นพูดกับคุณ คุณไม่ได้ยินหรือ” ญาดาถาม
“ได้ยิน แต่ใครคือภูบดี”
“อย่ามาเล่นมุขนี้กับชั้นนะ “
ธาวินญาดาอย่างไม่ไว้ใจ
“แล้วคุณเป็นใคร”
“นี่ คุณวิน ชั้นไม่สนุกกับคุณหรอกนะ”
“วิน ผมชื่อวินหรือ แล้วคุณชื่ออะไร”
ญาดาช็อก ธาวินมองญาดาอย่างคนไม่รู้จัก
“นี่คุณจำชั้นไม่ได้จริงๆหรือ”
ธาวินส่ายหน้า ตาลตะลึง
ในเวลาต่อมา ภูบดีกับมณทกานต์เดินมาตามทางเดินในโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว ญาดายืนรออยู่
“พี่วินเป็นไงบ้างคะพี่ตาล” มณทกานต์ถาม
“ปลอดภัยแล้วค่ะ แต่ว่า” ญาดาว่า
“แต่ว่าอะไร” ภูบดีถาม
“แต่เค้าจำอะไรไม่ได้เลย”
“หมายความว่าไงจำอะไรไม่ได้เลย” ญาดาถาม
“เค้าสมองเสื่อม”
ภูบดีกับมณทกานต์มองหน้ากันก่อนหันกลับไปมองญาดา
“จริงๆค่ะ”
ธาวินนั่งอยู่บนเตียง ญาดาพาภูบดีกับมณทกานต์เข้าในในห้อง ธาวินมองด้วยสายตาระแวง
“วิน ชั้นภูบดีนะ แกจำชั้นได้มั้ย”
ธาวินมองภูบดีแล้วส่ายหน้า
“แกพยายามนึกหน่อยสิ ชั้นกับแกเป็นเพื่อนรักกันนะ”
ธาวินส่ายหน้าไม่ไว้ใจ
“แล้วเมย์ล่ะคะ พี่วิน พี่วินจำน้องเมย์ได้มั้ย”
ธาวินมองจ้องมณทกานต์แล้วส่ายหน้า
“เค้าจำอะไรไม่ได้เลย แม้แต่ตาลเค้าก็ยังจำไม่ได้”
“งั้นผมว่าเราควรจะเอาตัววินไปรักษาที่กรุงเทพนะ” ภูบดีบอก
“ผมไม่ไป”
ทุกคนหันมองธาวิน
“ผมไม่รู้จักพวกคุณ พวกคุณอย่ามายุ่งกับผม”
“แต่ชั้นเป็นเพื่อนแกนะไอ้วิน ตอนนี้แกความจำเสื่อมเราต้องพาแกไปรักษา”
“ผมไม่เชื่อคุณ คุณจะเอาผมไปฆ่า คุณต้องการมรดกผม”
“ไม่ใช่นะคะคุณวิน คุณภูเป็นเพื่อนคุณแล้วตาลก็เป็นเมียคุณ”
“ไม่ ผมไม่เชื่อ พวกคุณออกไปได้แล้ว ไม่งั้นผมจะให้เรียกตำรวจ พยาบาล .. พยาบาล” ธาวินตะโกนเรียกพยาบาล
“เมย์ว่าเราออกไปคุยกันข้างนอกเถอะค่ะ” มณทกานต์บอก
ภูบดีกับมณทกานต์เดินออกไป ธาวินมองอย่างไม่ไว้วางใจ ญาดาหน้าสลดไป
บริเวณหน้าห้องคนไข้ ภูบดีบอกญาดาและมณทกานต์
“ถึงยังไงก็ต้องหาทางเอาตัววินไปรักษาให้ได้” ภูบดีบอก
“แต่เมย์ว่าคงยากนะคะ ท่าทางพี่วินจะไม่ยอมง่ายๆ”
“ตาลว่าเอาอย่างนี้ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวตาลจะโทรไปหาคุณหมอที่เคยรักษาเรื่องสมองคุณวินที่กรุงเทพ เชิญให้ท่านมาตรวจดูอาการที่นี่ก่อน”
“อืมม์ เอางั้นก็ได้”
ญาดากดโทรศัพท์ มณทกานต์กับภูบดีมองหน้ากันอย่างร้อนใจ
ในเวลาต่อมา หมอที่เคยรักษาธาวินที่กรุงเทพฯเดินทางมายังโรงพยาบาลที่หัวหิน ภายในห้องคนไข้ หมอกำลังคุยกับธาวินในห้อง ญาดามองจากหน้าห้องเข้าไปเห็นหมอพยักหน้าพูดคุยโต้ตอบอยู่
ญาดามองด้วยสายตากังวลเห็นหมอตบไหล่วินอย่างให้กำลังใจ ธาวินยกมือไหว้
ทันทีที่หมอเปิดประตูออกมา ญาดาถามขึ้นทันที
“คุณวินเป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ”
หมอส่ายหน้า
“ไม่มีทางรักษาหรือคะ” มณทกานต์ถาม
หมอส่ายหน้าอีก
“ถ้างั้นผมจะพาวินไปรักษาที่อเมริกา” ภูบดีบอก
“ไม่ค่ะ คุณภู ตาลจะไม่ให้คุณวินไปไหน”
“แต่คุณไม่ได้ยินที่หมอบอกหรือว่าหมอรักษาไม่ได้ คุณจะปล่อยให้วินเป็นคนสมองเสื่อมไปตลอดชีวิตงั้นหรือ” ภูบดีถาม
อ่านละคร เล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 53
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทประพันธ์ : อรพิมละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก บทโทรทัศน์ : วิลักษณา
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก กำกับการแสดง : คฑาเทพ ไทยวานิช
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ผลิตโดย : ยุวดี ไทยหิรัญ บริษัทยูม่า 99 จำกัด
เล่ห์ร้อยรัก นำแสดงโดย : เข็มอัปสร สิริสุขะ,วรินทร ปัญหกาญจน์,วรฤทธิ์ ไวยเจียรนันท์
ละครเรื่อง เล่ห์ร้อยรัก ออกอากาศ : ทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.30 น. ช่อง 3
ที่มา manager.co.th