หน้าเว็บ

วันพุธที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556

อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 8 วันที่ 10 ต.ค. 56

อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 8 วันที่ 10 ต.ค. 56

เมื่อกรรณาเอาสมุดบันทึกของพิมอรกลับมาให้ทุกคนที่บริษัทซิกซ์เซ้นส์ดู ณัฐเดชตื่นเต้นมาก บอกว่านี่เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญ เบาะแสที่นำไปสู่การเสียชีวิตของพิมอรแต่ณัฐเดชก็ไม่เป็นอันได้ทำงาน เพราะถูกสุพิชชาโทร.ออดอ้อนรบกวนตลอดเวลา เมื่อณัฐเดชรู้ว่าเธอไปนั่งรอเขาอยู่ที่ห้องผู้การฯ ก็รีบไปหา ปดทุกคนที่กำลังคุยงานกันว่ามีเรื่องสำคัญต้องรีบไป

เนตรสิตางศุ์รู้ทันกระซิบกับหมอวรวรรธว่า “คุณพีช โทร.จิกขนาดนี้เลยเหรอคะ”

“ธุระอะไรของพี่ณัฐถึงได้ทิ้งประชุมกับพวกเราไปกลางคัน” สุคนธรสอดสงสัยไม่ได้


เมื่อณัฐเดชไปถึงที่หน่วยงาน เขาไม่พอใจที่เห็นสุพิชชาคุยอยู่กับตำรวจสองสามนายอย่างเป็นกันเอง เขาไล่ตำรวจพวกนั้นไปทำงาน และเรียกสุพิชชาไปบ่นเรื่องที่เธอมาที่ทำงานตนและไปคุยกับผู้การฯในห้องด้วย แต่พอเห็นสุพิชชาบีบน้ำตาก็กลับตามโอ๋ตามง้อ

ผู้การฯจับตาดูอยู่ ตำหนิณัฐเดชอย่างรุนแรงว่าเพราะเอาเวลามาง้อสาวอย่างนี้นี่เองคดีที่ให้รับผิดชอบถึงไม่คืบหน้า ชี้ว่า

“ผู้หญิงคนนี้ป่วย ควรจะได้รับการแนะนำและเยียวยาจากหมอเฉพาะทาง คงไม่ต้องให้ผมบอกนะว่าหมออะไร ส่วนคุณ...ผมจะรายงานเรื่องคุณกับท่านผู้บัญชาการ!”

ณัฐเดชอึ้ง คอตกยืนมองผู้การฯที่เดินหัวเสียผละไป

ooooooo

ส่วนรีสอร์ตที่เมืองกาญจน์ ญาณินกำลังเผชิญกับปรากฏการณ์ลึกลับที่ทำเรือนไทยให้เป็นเหมือนสถานขายบริการที่แฝงมาในรูปสปา

วันนี้มีรถตู้ขนาดใหญ่สองคันเข้ามาในรีสอร์ต เบญจาแต่งตัวดีออกมาต้อนรับ คุณหลวงแปลกใจที่มีรถตู้ใหญ่มาถึงสองคันแต่เห็นมีเจ้าสัวมากันเพียง 2-3 คน

คุณหลวงกับกุมาริกามองอย่างสังเกตจึงเห็นว่าที่เห็นเจ้าสัวยืนอยู่ 2-3 คนนั้น แต่ที่พื้นมีเงาคนอยู่นับสิบ! อีกทั้งเมื่อเบญจาพาเจ้าสัวพวกนั้นไป แทนที่จะไปทางห้องพักของรีสอร์ต กลับพาไปที่เรือนไทย!

เบญจาที่เดินนำเจ้าสัว 2-3 คนไปแต่ใช้อาคมบังตาอีกนับสิบบ่ายหน้าไปที่เรือนไทยนั้น รู้ว่าถูกคุณหลวงกับกุมาริกาจับตาดูอยู่แต่ทำเป็นไม่รู้

จิตของญาณินก็ติดตามการเคลื่อนไหวนี้ เธอตั้ง

ข้อสังเกตกับคุณหลวงว่า สิ่งที่เราเห็น ไม่ใช่สิ่งที่เป็นจริงปรารภว่า

“แปลกมาก แม้แต่วิญญาณอย่างคุณตาหรือโกลเด้นก็โดนมันหลอกได้ แสดงว่ามันต้องเป็นอาคมชั้นแอดวานซ์มากมาย...ไม่น่าเป็นไปได้ ณินจะลองใช้มนต์ล้างอาคมที่ยัยรสสอนไว้ดูนะคะ”

ญาณินพนมมือท่องมนต์ล้างอาคมจึงเห็นว่าเรือนไทยของคุณหลวงนั้น ถูกเปลี่ยนเป็นสปามีผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยคอยต้อนรับกลุ่มเจ้าสัวหน้าตาหื่นกลัดมันที่เบญจาพาไป

“เรือนไทยของคุณหลวงถูกเปลี่ยนเป็นสปาจนได้” ญาณินพึมพำเครียด คุณหลวงโวยวายว่าแล้วทำไมตนไม่รู้ ญาณินบอกว่า “พวกเราถูกอาคมชั้นสูงบังตาไว้จนไม่เฉลียวใจค่ะคุณหลวง”

“หนูณิน ตามเจ้าติณห์มาดูผลงานมอมมี่ของมัน!” คุณหลวงเครียดจัด

เมื่อติณห์มาถึง ญาณินบอกเขาว่า “พวกเราพลาดแล้ว พวกเราถูกหลอกล่อให้มัวแต่ไปสนใจเรื่องเบญจา จนถูกปิดหูปิดตาไม่รู้ว่าเรือนไทยได้ถูกดัดแปลงเป็นสปาไปแล้ว”

ติณห์โวยวายว่าแล้วทำไมตนไม่เห็น ญาณินบอกว่าเพราะเราถูกอาคมบังตาไว้

ขณะกำลังคุยกันอย่างตึงเครียดนั่นเอง กุมาริกาโดดผลุงลงมาตัวดำปี๋มีเขม่าจับเต็มไปหมด กระหืดกระหอบบอกว่า

“รีบไปเร็วๆเถอะเจ๊จีจ้า คุณหลวงจะไปไล่เขา ปัดโธ่เอ๊ย...กลับเจอเขาไล่แทน”

ทั้งสามวิ่งออกไปทันที ไปเจอคุณหลวงกำลังพยายามจะเข้าไปในเรือนไทยแต่ถูกลูกไฟราวกับพลุแตกพุ่งออกมา ดีแต่คุณหลวงหลบทัน กระทั่งลูกไฟอีกลูกพุ่งเข้าปะทะหน้าอกจนฟุบไป แต่ยังลุกขึ้นจะลุยอีก

“พอเถอะคุณหลวง...อย่าพยายามเลย ตอนนี้เรือนของคุณหลวงมีรัศมีของอาคมแก่กล้ามากปกคลุมไปทั่วบริเวณ”

ติณห์เชื่อว่าต้องเป็นฝีมือมิรันตีเอาใครมาทำอาคมแน่ จะต้องไปถามให้รู้เรื่อง

“ไว้เป็นหน้าที่ณินจัดการเองนะคะ คุณหลวงกับโกลเด้นรออยู่ข้างนอกนี่แหละอย่าพยายามฝ่าอาคมไปให้พลังวิญญาณถูกทำร้ายจนอ่อนแอลงเลย”

ooooooo

ญาณิน ติณห์ และป้าออ ลุยเข้าไปในสปาถูกพนักงานในสปากรูกันออกมาขวางพัลวัน บอกว่าที่นี่ไม่รับแขกแปลกหน้า แต่ทั้งสามก็ฝ่าเข้าไปจนได้

พอเข้าไปในสปา ทุกคนตะลึงเมื่อเห็นพวกเจ้าสัวกลัดมันตัณหากลับ บ้างกำลังให้นวด บ้างนั่งรอคิว มีพนักงานแต่งตัวนุ่งน้อยห่มน้อยคอยเสิร์ฟเครื่องดื่ม สภาพไม่ต่างกับสถานบริการ!

ติณห์ถามหาห้องทำงานของมิรันตี แต่ไม่มีใครยอมบอก เขาจึงเดินดุ่ยๆ ลุยหาเองมีป้าออตามติดๆ เจอเบญจาออกมาขวาง บอกว่ามิรันตีมีแขก ติณห์ผลักเบญ-จากระเด็น ถูกทนายสมชาติเข้ามาติงหน้าตึงว่า

“ผมว่าพวกคุณติณห์ทำกับคุณเบญจาเกินไปนะครับ คราวก่อนก็จับส่งตำรวจทีนึงแล้ว ทุกอย่างคุณมิรันตีเป็นคนสั่งให้ทำนะครับ คุณเบญจาเป็นแค่คนรับคำสั่งปฏิบัติตาม พวกคุณทำอะไรคุณมิรันตีไม่ได้ ทำไมต้องมารังแกเด็ก”

ติณห์มองทนายสมชาติอย่างผิดหวัง จูงมือญาณินเดินฝ่าเบญจาเข้าไป ป้าออตามไปติดๆ

เมื่อเจอมิรันตี ติณห์ต่อว่าที่เอาเรือนไทยของคุณหลวงที่ยกให้ตนมาทำสปาผิดเจตนารมณ์ของแกรนด์ปา มิรันตีบอกให้เขาเซ็นยกให้ตนเสีย ติณห์ไม่ยอมเซ็น บอกมิรันตีอย่างโกรธจัดว่า

“เลิกทำสปา แล้วให้คนของมัมออกไปจากเรือนไทยให้หมด”

“สองแม่ลูกโต้เถียงกันอย่างรุนแรงไม่มีใครยอมใคร ต่างท้าให้ไปพบกันที่ศาล มิรันตีไล่ตะเพิดให้ทุกคนออกไปจากสปาของตนเดี๋ยวนี้ ติณห์เดินนำออกไปอย่างหัวเสีย ญาณินมองไปรอบๆ ติงเขาว่า

“ถ้าเรากลับออกไปจากเรือนไทยมือเปล่า วิญญาณของคุณหลวงต้องหมดโอกาสกลับเข้ามาในเรือนของท่านตลอดไป”

ติณห์ถามว่าแล้วอะไรที่ทำให้แกรนด์ปาเข้ามาไม่ได้ ญาณินบอกว่ายังหาไม่เจอ ให้เขากับป้าออช่วยถ่วง เวลาไว้สัก 5 นาที ตนจะหาของนั้นให้พบ ติณห์กับป้าออจึงลงมือป่วนทันที ต่างป่วนตามวิธีที่ตนถนัด ระหว่างนั้นเบญจาถามว่าญาณินหายไปไหน พวกพนักงานจึงกระจายกันออกตามหา

ญาณินมองสำรวจแต่ไม่เจออะไร เห็นพนักงานออกตามหาตนจึงหลบเข้าไปในห้องหนึ่ง ฉุกคิดได้ว่า อย่าใช้แต่ตา ต้องใช้สติ คิดได้ดังนั้น ญาณินนั่งเข้าสมาธิที่ตั่ง...

“อะไร...ที่ทำให้วิญญาณคุณหลวงกับโกลเด้นเข้าบ้านไม่ได้ อะไร...ที่ซ่อนอยู่จนมองด้วยตาเปล่าไม่เห็น อะไร...ที่เหมือนไม่มีตัวตน อะไร...ที่ฝังตัวอยู่ในเรือนจนเป็นเนื้อเดียวกัน” พอนึกถึงตรงนี้ ญาณินมองเห็นทะลุปลายอุโมงค์ เธอลืมตาผึง! ต้องใช่แน่ๆ พึมพำ “เขียนยันต์ด้วยผง! ผู้มีวิชาสูงจะเขียนแล้วลบ มองด้วยตาไม่เห็นต้องใช่แน่ๆ”

เมื่อมองเห็น...คิดออก...ญาณินจึงล้วงเอาเหล็กน้ำพี้ในกระเป๋าสะพายออกมา คิดว่า “เหล็กจารน้ำพี้ ใช้ขีดอักขระลงบนโลหะจารสร้างเครื่องรางของขลัง วัตถุมงคล คงช่วยได้” คิดแล้วญาณินพนมมือท่องมนต์บูชาครูทันที...

ญาณินปักเหล็กจารไว้กับพื้นไม้ลุกขึ้นมองหมุนรอบตัวเห็นกับตาพึมพำว่า...

“พื้นเรือนถูกเขียนยันต์ลงอาคมไว้หมดทั้งหลัง ซ่อนไว้เนียนแบบนี้ใครจะไปรู้” พริบตานั้นอักขระเริ่มกะพริบ ญาณินรีบเอามือถือถ่ายรูปไว้ได้ทัน ส่งไปให้สุคนธรสดูถามว่าเป็นยันต์อะไร สุคนธรสบอกว่าไม่รู้จริงๆ รู้แต่ว่าคนที่เขียนยันต์นี้ขึ้นมา ต้องมีวิชาอาคมเข้าขั้นปรมาจารย์

ญาณินขอให้สุคนธรสมาที่รีสอร์ตโดยเร็ว เกรงว่าช้ากว่านี้ทุกอย่างจะสายเกินไป ไตรรัตน์งอแงขอตามไปด้วยจนได้

ทันใดนั้น ก๊องที่จ้องไอแพดอยู่ร้องขึ้นจนทุกคนหันมองว่า มีรูปกรรัมภากับปาร์คจุนจีโผล่ในเฟซบุ๊ก!

หมอวรวรรธชะโงกดูบอกว่ารูปลงไว้ว่าที่อัมพวา บอกเนตรสิตางศุ์ให้รีบโทร.บอกลีจองกุ๊ก

พอลีจองกุ๊กได้ข่าวก็เตรียมเอารถตู้ไปรับทันที ครวญเครียดว่า

“อุตส่าห์โกหกกองถ่ายแทบตายว่าไม่สบาย ไปถ่ายละครไม่ได้ แต่ดันมีรูปหลุดไปนั่งเรือกับสาวอยู่ที่อัมพวา โธ่...จุนจีขยันมีแต่เรื่อง กุ๊กจะกลายเป็นไก่ถูกถอนขนหมดตัวก็คราวนี้แหละ...”

ooooooo

อติเทพเห็นปาร์คจุนจีกับกรรัมภาในเฟซบุ๊ก เขาพาลูกน้อง 4 คนนั่งรถไปที่อัมพวาทันที

จุนจีกับกรรัมภายังไม่รู้ตัว พากันนั่งเรือเที่ยว และชวนกันไปเที่ยวสวนผลไม้ แต่ขณะพายเรือจะลอดใต้สะพาน อติเทพที่เดินตระเวนหาเห็นเขาพอดี จิกตามองพึมพำ

“อยู่นี่เองไอ้ปาร์คจุนจี!”

การตามไล่ล่าเริ่มทันที! อติเทพเรียกลูกน้องทั้ง 4 คนดักจุนจีกับกรรัมภาที่สวนผลไม้ พูดอย่างคุกคามว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน จุนจีเล่นแง่ว่า

“ถ้าจะคุยกับปาร์คจุนจี ต้องติดต่อนัดคิวผ่านผู้จัดการส่วนตัวก่อน ไปเถอะคุณแก้ม” พลางจูงกรรัมภาจะผละไป

มีหรือที่อติเทพจะปล่อยเหยื่อที่ตามล่ามาอย่างยากลำบาก! ลูกน้องทั้ง 4 ปรี่เข้าหาจุนจีอย่างรู้งาน กรรัมภาร้องบอกจุนจีให้รีบหนี อติเทพมองลูกน้องที่ไล่ตามจุนจีไป พึมพำเลือดเย็น...

“วันนี้ถ้ามรดกไม่เป็นของกู มึงถูกกองอยู่ที่นี่แน่ ไอ้จุนจี!”

แต่จะเคี้ยวจุนจีไม่ใช่เรื่องง่าย จุนจีมีวิชาป้องกันตัวที่ฝึกมาจากโรงเรียนและคิวบู๊เพื่อการแสดงต่อสู้กับลูกน้องอติเทพทั้ง 4 แม้จะถูกรุมแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ แม้พวกมันจะใช้ปืน แต่มันก็ไม่กล้าฆ่าเพราะอติ–เทพต้องการให้จุนจีไปเซ็นยอมรับพินัยกรรมใบสุดท้ายที่ตกหล่น

อติเทพเห็นลูกน้องทำอะไรจุนจีไม่ได้ เขาลงมือเองเอาปืนไปจ่อขู่ แต่ก็ถูกจุนจีใช้ยุทธวิธีประชิดตัวแย่งปืนไปได้ เขาแกล้งยิงลงพื้นใกล้เท้าอติเทพ พวกลูกน้องพากันหนีเอาตัวรอด

“ฮ่ะๆๆ แกกับฉันมาซัดกันตัวต่อตัวดีกว่า” จุนจีร้องท้า

“ได้ ถ้ากูชนะมึงต้องเซ็นให้กู”

“โอเค!” สิ้นเสียง จุนจีก็พุ่งเข้าเสยคางอติเทพก่อน แม้อติเทพจะเป็นฝ่ายรับแต่ก็สู้สุดฤทธิ์หมายชนะ จะเอาลายเซ็นของจุนจี แต่สุดท้ายก็ถูกจุนจีกระโดดเสยปลายคางหลับกลางอากาศ

“จุนจีของฉัน...เก่งที่สุดเลย มายไอดอล” กรรัมภากระโดดโลดเต้นดีใจ จุนจีเดินมาจูงเธอเดินไปอย่างเท่เดินไปไม่ทันไร ก็เจอลีจองกุ๊กที่เอารถตู้มารับ จึงต้องกลับกันอย่างเลี่ยงไม่ได้

ooooooo

เช้านี้ ขณะที่เสี่ยจำเริญกับเจ๊หญิงกำลังดูแผนผังการจัดตลาดใหม่กันอยู่นั้น เคธี่กับทิพย์ก็พากันเข้ามาโดยไม่ได้นัดไว้ก่อน จนเสี่ยกับเจ๊งงทักว่ามากันแต่เช้าเชียว

“ธไร้ส์ล่ะคะ” เคธี่ถามพลางกวาดตามองหาไตรรัตน์ เสี่ยบอกว่าตี๋น้อยไม่อยู่

“อุ๊ย...คุณพี่จำเริญทำอะไรเหรอคะ” ทิพย์สอดตาไปที่แผนผังบนโต๊ะ เสี่ยบอกว่ากำลังจัดแผงตลาดใหม่ “เหรอคะ...แผงตลาดใหม่ น่าสนใจจัง”

เคธี่ขัดคอแม่ว่าร้านที่ LA กับ NY ยังไม่พออีกหรือ? ทิพย์รับมุกไม่ทันงงไปอึดใจ เห็นเคธี่หลิ่วตาไปที่ฟีเจอร์บอร์ดที่หนีบรักแร้มาจึงนึกได้ ทำเสียงตื่นเต้นว่าลืมไป แล้วจัดแจงเอาฟีเจอร์บอร์ดมากางทับบนแผนผังตลาดของเสี่ยทันทีทำเอาเสี่ยสะดุ้ง

“นี่เลยค่ะคุณพี่ ที่ที่เชียงใหม่ของเราไงคะ”

เคธี่บรรยายโปรเจกต์ซุปเปอร์เมกะช็อปปิ้งมอลล์คอมเพลคว่า รับรองรายได้กระฉูด ทิพย์เสริมว่างานนี้ตนจ่ายเงินค่าออกแบบไปเป็นล้าน ถ้าเราไม่รีบสร้างเดี๋ยวมีใครมาสร้างตัดหน้าก่อนจะเสียดาย

สองแม่ลูกพรีเซนต์กันจ๋อยๆ เสี่ยกับเจ๊หญิงดูแล้วบอกว่ารูปช็อปปิ้งมอลล์นี้ดูคุ้นๆ คล้ายพารากอน เสี่ยพึมพำว่า

“พารากอน...ไปอยู่กลางดอย...อืมม”

“ก็ดีนะ...เฮีย...จะได้เอาไว้ให้ชาวดอยได้มาช็อปกันไง” เจ๊หญิงเหน็บในที สองแม่ลูกทำหน้าไม่ถูก เคธี่ทำหน้าซื่อตาใสฉอเลาะ “ดีใช่ไหมคะม้า...งั้นม้าช่วยเซ็นเช็คให้หนูเลยนะคะ 15 ล้าน หนูจะได้รีบเอาไปจองผู้รับเหมาเขาเลย โปรเจกต์จะได้เริ่มเสียที นะคะม้า”

เคธี่ดีใจจับมือทิพย์ดีอกดีใจกัน พอหันมาอีกทีเสี่ย จำเริญกับเจ๊หญิงก็หายไปแล้ว สองแม่ลูกนั่งรอกันอยู่นานจนเคธี่บ่นว่าหายไปไหนไม่กลับมาเสียที ทิพย์ฉวยโอกาสให้เคธี่พาเดินสำรวจห้องโน้นห้องนี้อย่างมีเป้าหมาย

เคธี่พาไปดูห้องพระบอกว่าเสี่ยสะสมพระดีไว้มากมาย บางองค์ราคาเป็นสิบๆล้าน ทิพย์ตาโตถามว่าองค์ไหน เคธี่บอกว่าไม่รู้เพราะธไรส์ไม่ได้บอกไว้จึงถ่ายรูปไว้เผื่อวันหลังจะได้มาเอาได้ถูกองค์

ทั้งสองเดินสำรวจไปจนถึงห้องของโบตั๋น เจอดีจนได้ เมื่อโบตั๋นถามเสียงเย็นเยียบว่า “เห็นของขวัญหนูไหม...” สองแม่ลูกมองเข้าไปในห้องเห็นเงาลางๆของเด็กหญิงผมยาวยืนอยู่ ถามว่าใคร? หนูอยู่ห้องนี้คนเดียวหรือ? ก็ได้ยินเสียงพูดอยู่ประโยคเดียวว่า “เห็นของขวัญหนูไหม?”

จนกระทั่งสองแม่ลูกเห็นเท้าของเด็กหญิงลอยจากพื้น ต่างตะลึงขนหัวลุกชัน พากันวิ่งหนีไปขวัญหนีดีฝ่อวิ่งลงมาเจอเสี่ยกับเจ๊หญิงถามว่าหนีอะไรมา ทั้งสองบอกเสียงสั่นหน้าซีดเป็นไก่ต้มว่า หนีผี...

“โบตั๋น...” เจ๊หญิงมองขึ้นไปชั้นบน

“หา!...ขออย่าให้เป็นจริง...” เสี่ยจำเริญภาวนาหน้าเครียด

ooooooo

สปาที่มิรันตีทำนั้น มีคณะทัวร์มาใช้บริการมากมาย เจ้าตัวหน้าบานดีใจที่กิจการไปได้ดี มีคณะทัวร์จองล่วงหน้าจนข้ามเดือน

เบญจาประจบเอาใจมิรันตีเต็มที่ ส่วนสมชาติก็คอยรับใช้มิรันตีแม้จะขัดกับเจตนารมณ์ของคุณหลวง

“เออ...แล้วนี่ตาติณห์กะยัยแม่มดนั่นไม่มายุ่งแล้วใช่ไหม” มิรันตีถามเบญจา เมื่อเบญจาตอบค่ะ มิรันตีพอใจ ชมว่า “ดีมาก แสดงว่าคุณสมชาติจัดการที่บอกไปแล้วซินะ”

“ครับเรียบร้อยแล้วครับ พอดีคุณเบญจาช่วยจัดการ”

“แต่ยังไง ฉันจะไม่ปล่อยให้เรื่องเจ้าติณห์กับยัยนั่นลอยนวลต่อไปอีกแน่ มันต้องเด็ดขาดเสียทีไป คุณทนาย”

อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 8 วันที่ 10 ต.ค. 56

บทประพันธ์โดย:ณารา/ร่มแก้ว/ซ่อนกลิ่น/เก้าแต้ม/แพรณัฐ จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 3
บทโทรทัศน์ : ทิพย์ธิดา ศรัทธาทิพย์, สุธิสา วงษ์อยู่, เบญจมาศ ดาลหิรัญรัตน์, ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส, โรจนินทร์ และ ณัชชานิษฐ์ จิรรุ่งโรจน์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2กำกับการแสดง : ตระกูล อรุณสวัสดิ์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ผลิต : ค่ายชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 แนวละคร : คอเมดี้
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 วันเวลาออกอากาศทุกวันศุกร์ -เสาร์ และอาทิตย์ เริ่มเวลา 20.15
ติดตามชมสื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ระยะเวลาออกอากาศตอนแรกเริ่มวันศุกร์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2556
ที่มา ไทยรัฐ