อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 9 วันที่ 13 ต.ค. 56
ที่บริษัทซิกซ์เซ้นส์...ญาณินกับป้าออ อยู่ในวงล้อมของสมาชิกในบริษัทมีไตรรัตน์ร่วมวงด้วย ทุกคนชื่นชมป้าออที่สร้างวีรกรรมตบมิรันตีแต่ตัวเองก็เจ็บไม่น้อย
สุคนธรสถามญาณินว่าแล้วเบญจาจะเชื่อไหม ญาณินบอกว่าไม่แน่ใจ แต่คนพิษสงเยอะอย่างเบญจาไม่เชื่อใครง่ายๆอยู่แล้ว ไตรรัตน์เสนอว่าเราต้องทำให้เบญจาไว้ใจติณห์เพิ่มขึ้นอีก กรรณาตกใจถามว่าจะให้ ป้าออไปให้เขาตบอีกหรือ!
กรรัมภาติงว่าปล่อยติณห์ไว้แบบนั้นไม่เป็นการ ฝากปลาย่างไว้กับแมวหรือ ญาณินพูดอย่างมั่นใจว่าความรักคือความไว้ใจ ทำเอาเพื่อนๆพากันร้อง ฮิ้วววว...แซวกันกิ๊วก๊าว แต่กรรณากลับพูดหน้าขรึมว่า
“ไม่ได้บอกให้มองโลกในแง่ร้าย แต่เรามีกรณีศึกษา คุณพิมอรทั้งรักทั้งไว้ใจคุณแผนยุทธ สุดท้ายเป็นไง สมภารกินไก่วัด ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย ไว้ใจไม่ได้สักคน”
“ยกเว้นนายโจ้มั้ง?” กรรัมภาแซวหยั่งๆ
“นั่นแหละตัวพ่อ คิดดูแล้วกัน ขนาดผู้หญิงที่นายโจ้เคยรัก...รักๆๆๆ ยังไม่ไว้ใจว่านายโจ้จะรักเดียวใจเดียวถึงได้ขอเลิกไป นายโจ้ก็เหลือเกิน แทนที่จะเข็ดพอมาเจอหน้ากันใหม่ ก็ถึงกับหวั่นไหวใจเหงาเศร้าเพ้อ ตาลอย ฝันหวานอีกครั้ง สา...ธุ! ขอให้เขาหักอกอีกรอบเถอะ จะหัวเราะให้ดังไปถึงหนองจอกมีนบุรีเลย”
กรรณาพูดยาวอย่างมีอารมณ์จนทุกคนแซวว่า ชักยังไงๆเสียแล้ว?...
ไม่ทันพูดอะไรกันต่อ มือถือไตรรัตน์ดังขึ้น พอฟังปลายสายเขาก็ตกใจสุดขีด
ooooooo
เมื่อกลับไปถึงบ้านพร้อมกรรัมภา เห็นทั้งเจ๊หญิง เสี่ยจำเริญ อาม่า อาอี๊ ยืนเกาะกลุ่มวิพากษ์วิจารณ์อะไรกันเบาๆด้วยสีหน้าท่าทางสยองทุกคน
ไตรรัตน์กับสุคนธรสถามว่าทำอะไรกันอยู่ ทุกคนช่วยกันเล่าว่ามีสิ่งลี้ลับอยู่ในห้องเก็บของข้างบน สุคนธรสถามว่าห้องใคร ก็ไม่มีใครตอบ เธอร้องอย่างนึกได้ว่า
“อ๋อ...ต้องเป็นเพราะวิญญาณเด็กคนนั้นแน่ๆ”
ทุกคนอึ้งที่ได้ยินสุคนธรสพูดเรื่องวิญญาณเด็กพลันก็มีเสียงดังโครมใหญ่ ทุกคนสะดุ้ง สุคนธรสเดินขึ้นไปทันที
เดินมาถึงหน้าห้องเก็บของ สุคนธรสใช้เซ้นซ์สัมผัสความรู้สึกของวิญญาณด้านใน จากกลิ่นเธอรับรู้ว่า วิญญาณกำลังมีปัญหา แต่พอจะเปิดประตูเข้าไป ไตรรัตน์วิ่งมาร้องห้ามอย่างตกใจ
“คุณรส...อย่า!!! ผมเคยบอกแล้วว่าอย่ายุ่งกับห้องนี้”
“มีวิญญาณเด็กผู้หญิงอยู่ในห้องนี้ และเขากำลังต้องการความช่วยเหลือ” สุคนธรสบอก ไตรรัตน์ถามว่าจะมีได้ยังไง! เธอย้อนถามว่าเขารู้อะไร?! พอดีเสี่ย เจ๊หญิง อาม่า อาอี๊ตามกันขึ้นมา เธอมองทุกคนถามว่า “ทุกคนมีความลับอะไรเกี่ยวกับห้องนี้แล้วทำไมไม่บอกรส มันคืออะไรคะ”
ทันใดนั้น! ประตูห้องค่อยๆเปิดออกเอง ทุกคนผงะเมื่อเห็นสภาพภายในห้องข้าวของกระจุยกระจายและ ยังมีการรื้อค้นอยู่ ของบางอย่างปลิว บางอย่างกลิ้ง บางอย่างกระเด็นตกแตกทีวีเครื่องเก่าก็กำลังฉายภาพยนตร์การ์ตูนเจ้าหญิงเจ้าชายอยู่
ทุกคนน้ำตาไหลสะเทือนใจกับเรื่องร้ายในอดีต อาม่าอุทาน... “โบตั๋น...” ทำให้สุคนธรสรู้ว่าวิญญาณนั้นชื่อโบตั๋น
เหตุการณ์นี้ทำให้สุคนธรสยิ่งอยากรู้เรื่องราวในห้องนี้ เธอก้าวเข้าไปในห้องทันที ไตรรัตน์ตามเข้าไปด้วย
สุคนธรสพยายามคุยกับโบตั๋นอยากรู้ว่าโบตั๋น ต้องการอะไร แต่ก็ถูกของเด็กเล่นขว้างปาใส่อย่างไม่ต้อนรับ ระหว่างนั้นเธอเห็นผ้ายันต์ผืนหนึ่งที่ด้านหลังของประตูเธอเดินไปดู เชื่อว่าเพราะผ้ายันต์ผืนนี้แน่ที่กักขังโบตั๋นไว้ พูดลอยๆว่า
“ถ้าเธออยากให้ฉันช่วย ก็หยุดอาละวาดได้แล้ว ถ้าไม่หยุด พี่จะปิดทีวีไม่ต้องดูแล้วการ์ตูน!”
สุคนธรส อยากให้โบตั๋นไว้ใจจึงบอกว่าตนเป็นสะใภ้ของบ้านนี้ ทำให้โบตั๋นยิ่งอาละวาดหนัก จนเธอถูกพลังงานซัดกระเด็นออกจากห้อง ไตรรัตน์จึงพาลงไปนั่งคุยกันที่ห้องโถง เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง
สุคนธรสจึงรู้ว่า ไตรรัตน์ยังมีน้องสาวคนหนึ่งแต่เสียชีวิตไปเมื่อวัยเด็ก สุคนธรสถามว่าแล้วทำไมจึงกักขังวิญญาณเธอไว้แต่ในห้อง เสี่ยบอกว่าพวกตนไม่ได้กักขัง แต่ไม่รู้ว่าหมอสมคิดทำอย่างนี้กับโบตั๋น เรื่องราวจึงถูกเปิดเผยว่า
หลังโบตั๋นจากไป ทุกคนในบ้านฝันเห็นโบตั๋นทุกวัน โบตั๋นบอกว่าไปไหนไม่ได้ เหงาไม่มีใครเล่นด้วย ทางบ้านจึงเชิญหมอสมคิดให้ช่วยปลดปล่อยวิญญาณโบตั๋น โดยไม่รู้ว่าหมอสมคิดกลับเอาผ้ายันต์มาปิดไว้ที่หลังประตูกักขังวิญญาณของโบตั๋นไว้ในห้อง ทุกคนร้องไห้เสียใจที่เจตนาดีกลับถูกหมอสมคิดทำให้กลายเป็นเรื่องร้าย
“ผ้ายันต์ผืนนี้ เป็นฝีมือของหมอสมคิด” สุคนธรสชูผ้ายันต์ในมือให้ทุกคนดู
ooooooo
ติณห์เสียใจที่ญาณินหนีกลับกรุงเทพฯและให้เว้นระยะห่างกันสักพัก เขาหงุดหงิดงุ่นง่านจนมีเรื่องชกต่อยกับหัวหน้าคนงานที่ถามว่าญาณินจะกลับมาที่นี่อีกหรือเปล่า
มิรันตีมาห้ามก็ไม่เป็นผล จึงให้ทนายสมชาติกับคนงานช่วยกันหิ้วปีกติณห์กลับไป
“ปล่อยฉัน...แกไม่ต้องมาแกล้งโง่ แกรู้ว่าญาณินทิ้งฉันไปแล้ว ก็เลยจะมาเยาะเย้ยฉันว่าถูกญาณินทิ้ง!! พวกแกทุกคนด้วย ออกไป...ไปให้หมด ฉันไล่พวกแกออก!!” ติณห์โวยวายอย่างไร้สติขณะถูกหิ้วปีกออกไป
เบญจามองติณห์อย่างพิเคราะห์ ส่วนมิรันตีเดินตามปรามติณห์ว่า
“เลิกงี่เง่าได้แล้วติณห์...” แล้วไล่พวกคนงานที่มามุงดูให้ไปทำงานเสีย
ติณห์สะบัดหลุดจากการถูกล็อก เดินด่า “ผู้หญิงเลว ผู้หญิงไม่มีความจริงใจ” ไปตลอดทาง มิรันตีเดินตามร้องเรียกก็ไม่หยุดจึงวิ่งไปขวาง
“ติณห์...หยุด อย่าเดินหนีแม่ แค่เลิกคบกับผู้หญิงคนเดียว อย่าทำตัวให้มันน่าสมเพชได้ไหม ช่วยเห็นแก่หน้าแม่ หน้าตาของรีสอร์ตบ้าง” ติณห์ยังฮึดฮัด มิรันตีพูดเสียงอ่อนลงว่า “เย็นนี้ แม่นัดพวกลูกสาวเพื่อนแม่ไว้ไปเป็นเพื่อนแม่หน่อย...เชื่อแม่ ออกไปเจอผู้คน แล้วลูกจะรู้ว่าผู้หญิงทุกคนดีกว่าแม่ยิปซีนั่นทั้งนั้น”
“ผมยังไม่อยากเจอหน้าใครทั้งนั้น...อย่าบังคับผม ไม่งั้นผมจะไม่อยู่ที่นี่อีกแล้ว”
ติณห์จะเดินหนี ถูกเบญจาออกมาขวาง บอกว่าเดี๋ยวจะเอายาไปใส่แผลให้ ติณห์ปฏิเสธ ถูกเบญจาตื๊อตะล่อมจนเถียงไม่ออก แต่ยังปรามเธอว่า “ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน”
มิรันตีฟังเบญจาหว่านล้อมติณห์แล้วสนใจเธอขึ้นมา แต่คุณหลวงกับกุมาริกาต่างเป็นห่วงติณห์ที่ถูกเบญจารุก
มิรันตีเห็นเบญจาเตรียมยาให้ติณห์ก็พูดอย่างพอใจว่า
“ฉันไม่มีอะไรให้เธอรับใช้แล้ว เอายาไปให้ติณห์เสร็จแล้วก็อยู่เป็นเพื่อนเขาหน่อยแล้วกัน ช่วยคุยเรื่องอะไรก็ได้ให้เขาไม่คิดมากนั่นนี่ เดี๋ยวจะเตลิดไปกันใหญ่ ฝากทีนะ ฉันไม่มีใครที่ไว้ใจได้แล้วนอกจากเธอ”
ทนายสมชาติได้ยิน เดินเข้ามาถามว่าคิดจะให้เบญจาแทนญาณินหรือ มิรันตีชมว่าเบญจาก็ใช้ได้ ดีกว่าญาณินทุกด้าน ว่านอนสอนง่าย อยู่ในโอวาท ส่วนเรื่องสวย น่ารักก็คงไม่มีใครเถียง ย้อนถามทนายสมชาติว่า หรือคุณจะเถียง แล้วหัวเราะชอบใจ
เบญจาไปทายาและประคบรอยฟกช้ำให้ติณห์ แม้ติณห์จะไล่ เธอก็ตื๊อไม่ยอมไป อ้างว่าเขาไม่ควรอยู่คนเดียว เวลานี้เขาควรจะมีใครสักคนอยู่เป็นเพื่อน เมื่อถูกติณห์ปฏิเสธ เธออ้อน “ให้หนูอยู่ดูแลพี่ติณห์นะ หนูเป็นห่วงพี่นะ”
คำว่า “เป็นห่วง” สะเทือนใจติณห์จนดึงเบญจาเข้าไปกอด สัมผัสใกล้ชิดนี้ทำให้ติณห์เกือบจูบเบญจาแต่ได้สติ รู้สึกตัวเสียก่อน ผลักเบญจาออกบอกว่า ตนไม่ต้องการเธอและไม่ต้องการใครทั้งนั้น พร่ำพูดแต่ว่า
“ฉันรักญาณินคนเดียว ไม่มีอะไรมาทำให้ฉันหมดรักญาณินได้”
ติณห์ไล่เบญจาออกไป เมื่อเธอไม่ไปเขาจึงเป็นฝ่ายเดินหนีไปเอง
“ไม่มีอะไรจะทำให้หมดรักได้งั้นเหรอ! หึๆ!! เดี๋ยวฉันจะทำให้พี่ติณห์หมดรักญาณินเอง!!”
เบญจาเข้าไปที่มุมป่าในบริเวณรีสอร์ต หยิบรูปหล่อพ่องั่งแม่งั่งตาแดงเนื้อสัมฤทธิ์ออกมาลูบไล้ไปตามต้นแขน ลำคอ พึมพำคาถา ภาวนา “พี่ติณห์ต้องรักฉัน หลงฉัน อยากได้ฉัน...” ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ทันใดนั้นอีกาบินลงมายืนตรงหน้าเบญจาร้อง กา...กา...กา พลันรูปหล่อพ่องั่งแม่งั่งก็ตาแดงวาบ เคลื่อนไปทั่วร่างเบญจาแล้วมุดหายเข้าใต้ร่มผ้า เบญจาทำหน้าเคลิ้มก่อนเบิกตากว้างแต่ไร้แวว พลันดวงตาก็กลายเป็นสีแดงเหมือนตาพ่องั่งแม่งั่งไม่มีผิด!
อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 9 วันที่ 13 ต.ค. 56
บทประพันธ์โดย:ณารา/ร่มแก้ว/ซ่อนกลิ่น/เก้าแต้ม/แพรณัฐ จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 3บทโทรทัศน์ : ทิพย์ธิดา ศรัทธาทิพย์, สุธิสา วงษ์อยู่, เบญจมาศ ดาลหิรัญรัตน์, ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส, โรจนินทร์ และ ณัชชานิษฐ์ จิรรุ่งโรจน์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2กำกับการแสดง : ตระกูล อรุณสวัสดิ์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ผลิต : ค่ายชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 แนวละคร : คอเมดี้
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 วันเวลาออกอากาศทุกวันศุกร์ -เสาร์ และอาทิตย์ เริ่มเวลา 20.15
ติดตามชมสื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ