อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนอวสาน(1) วันที่ 22/3 พ.ย. 56
“ฉันเสร็จแล้ว จะไปแล้วนะ”
ทุกคนมองสภาพติณห์ หัวฟู เสื้อติดกระดุมผิด เอากระดุมเสื้อไปติดกับรูกระดุมกางเกง กางเกงก็ฟิตเปรี๊ยะ ขาเต่อทุกคนที่แต่งตัวค้างๆอยู่ ชะงักหมดพงอินทร์มองๆ
“จะไปเล่นตลกคาเฟ่ไหน”
วรวรรธโวย
“เอาเสื้อกูคืนมา”
งานแต่ง แขกทยอยกันเข้ามามิรันตียืนต้อนรับผู้การ กับณัฐเดชบริกรเดินเสิร์ฟน้ำผู้การเดินเข้ามาแต่งหล่อมากมิรันตีกระซิบ
“ณัฐเดชๆ...นี่ๆ ท่านผู้การของเธอน่ะ ยังไม่มีเมีย ใช่มั้ย”
“ยังครับ”
ณัฐเดชรีบไปรับ
“สวัสดีครับผู้การ ขอบคุณมากเลยครับที่สละเวลามา”
“ไม่มาได้ไงคุณและน้องๆคือผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตผมต่อให้ตายผมก็จะมาแล้วถ้าเป็นไปได้ ถ้าหมอวรวรรธคุณมีลูก ผมก็อยากจะเป็นพ่อทูนหัวด้วย”
“ดีใจจนพูดไม่ออกเลยเหรอไม่ต้องขอบคุณผมรู้ ฮะๆ” ผู้การหัวเราะขำ
มิรันตีได้จังหวะโผไปทันที
“ไฮ ท่านผู้การคะเชิญค่ะ ดิฉันจะพาไปนั่งเองนะคะ เชิญค่ะ เชิญๆ”
ผู้การชะงัก
“นี่...คุณคือ...”
มิรันตียิ้มหวาน
“มิรันตี มอมมี่ของติณห์ไงคะ”
“โอ๊ว...อ๊า...ผมนึกว่าซิซเตอร์ของคุณติณห์ซะอีก วันนี้คุณดู...สด...มากนะครับ”
มิรันตีชะงัก
“สด”
แม่ญาณินถือดอกไม้สำหรับพวกเจ้าสาว ก้องฟ้าช่วย ท่าทางรีบๆกัน ผ่านไปผู้การหันขวับ
“อุ๊ยโหย๋ว”
มิรันตีหันตามแล้วชะงัก
“ฮะ...นั่น...คือ...”
ผู้การตาเป็นประกาย
“สวย สง่า...ดูดี...มีรสนิยมมาก”
“อ๋อ...ท่านเคยเป็นนางแบบเก่านะครับสมัยไหนผมก็จำไม่ได้” ณัฐเดชบอก
มิรันตีไม่พอใจ
“นางเป็นใคร”
“อ๋อ...คุณแม่ญาณินไงครับ”
มิรันตีอึ้งๆ
“อุ๊ตะ...”
ผู้การชื่นชม
“ทำไมสาวแบบนี้”
มิรันตีทำตากลับ
คุณหลวงกับโกลเดนเบบี๋ เดินมาดูรอบๆ
“เฮ้อ...ในที่สุดก็แต่งงานกันซะที ฉันจะได้ไปเกิด”
“คุณตามาเกิดเร็วๆนะ หนูจะได้มาช่วยพี่ญาณินเลี้ยงคุณตา”
“แล้วแกจะไม่ไปเกิดบ้างหรือไง โกลเดน”
“ไม่รู้สิ คงอีกนานแหละ”
“งั้นแกก็หมั่นทำบุญเยอะๆนะ เผื่อจะได้ขึ้นสวรรค์”
“วนไป ก็วนมา เวียนว่ายตายเกิดไปเรื่อยๆ”
“ใช่...ฉันก็ยังมีกรรม ห่วงใยลูกหลานทรัพย์สมบัติอยู่เนี่ยล่ะชาติหน้า ถ้าได้เกิดมา ก็จะพยายามแก้ไขความผิดพลาดที่เคยเป็นตอนเป็นหลวงพิชัยภักดีที่เคยทำบาปกรรมกับคนไว้ไม่น้อย”
“เหมือนลงเรียนวิชาซ้ำๆเลยนะคะ คุณตา ถ้ายังสอบตกอยู่ ก็ต้องเกิดมาแก้ตัวไปเรื่อยๆ จนกว่าจะสอบผ่านหมด ถึงจะไม่ต้องเกิดได้ซะที”
คุณหลวงจับหัวโกลเดนเบบี๋โยกไปมา
ป้าสุดใจเดินเข้ามา ยืนมองรอบๆ เด๋อๆก้องฟ้าเดินออกมา
“อ๊าย...คุณป้าสุดใจจำผมได้ไหม ผมเคยไปค้างบ้านคุณป้าไง กับพี่ๆเขาไงครับ”
“อ้าว นายก๊อง ทำไมฉันจะจำเธอไม่ได้ ใส่ตุ้มหูสวยนะ วันนี้ เพชรพราวเชียว ทำไมไม่แต่งหน้าด้วยล่ะ ออกงานออกการ ปัดแก้มอ่อนๆ แล้วกรีดอายเลเน่อร์นิดๆก็ไม่น่าเกลียดนะ สมัยนี้ สังคมเขายอมรับกันแล้ว ไม่ต้องแอ๊บแมนแบบนี้หรอก เราต้องเปิดเผยตัวตนสิ”
“อุ่ย...ไม่ใช่อย่างน้านคร้าบ”
“ไม่ต้องกลัว ที่โรงเรียนฉันก็มีลูกศิษย์แบบเธอหลายคน แต่ละคนก็มีพรสวรรค์ไปในทางต่างๆ เธอต้องไม่คิดว่ามันเป็นปมด้อย แต่ต้องคิดว่า...เธอ...คือคนพิเศษ”
จารุณีมาถึงพอดี ได้ยินช่วงท้ายพอดี
“คนพิเศษเหรอที่จริงน้องก๊องเที่ยวหลอกพวกอาจุมม่าทั้งหลายให้หลงรักงั้นเหรอ”
จารุณีเดินเข้ามา
“น้องก๊องผู้หญิงคนนี้คือ...”
ป้าสุดใจหันมาจารุณีชะงักทั้งสองมองกัน
“สุดใจ”
“จารุณี”
ทั้งสองกรี๊ด เบิดตากว้างจารุณีร้องออกมา
“เขว เขว เขว เสแสร้งแต่งเป็นพม่า”
สุดใจต่อ
“ถือกลองเดินย่องออกมา”
สุดใจกับจารุณีเกี่ยวแขนกัน เต้นเป็นวง
“เอาว่าทุงยา บ่าเล เอาว่าทุงยา บ่าเล เลเล้เลเลเลเหล่”
สองคนหัวเราะ แล้วกอดกันก้องฟ้างงๆ
“หา...ยังไงกันครับ”
จารุณีเอามือกันออกไป
“อย่าเพิ่งมากวนใจ มักเน่ เพื่อนเก่าเขาจะคุยกัน”
สุดใจยิ้มดีใจ
“เธอสวยมาก แล้วก็เด็กมากเลย จารุณี”
“ขอบใจจ้า เธอก็เหมือนกัน ใซ้..ใส...นี่...เธอชอบดูซีรี่ส์เกาหลีไหม”
ทั้งสองจูงกันเข้าไป
ทั้งหกหนุ่มวิ่งออกจากลิฟท์ ไล่ตามกันมาติดๆ แต่ละคนแต่งตัวไม่สมบูรณ์แต่ใส่ของตัวเองถูกต้องแล้วบางคนเสื้อยังไม่ติดกระดุมบางคนกางเกงยังใส่ไม่เสร็จบางคนยังไม่ใส่เสื้อใส่แต่เสื้อกล้ามข้างในบางคนไม่ได้รูดซิปกางเกงทุกคนวิ่งเท้าเปล่าหิ้วรองเท้า หัวฟู
“เฮ้ย ฉันลืมถุงเท้า รอแป๊บนึง” พงอินทร์นึกได้
ไตรรัตน์รีบขัด
“ไม่ต้องเอาแล้ว ไปๆ”
จุนจีวิ่งถือไดร์เป่าผมมาด้วยลีจองกุ๊กหันไปถาม
“จะเอาไดร์มาทำไม”
“มาเซ็ทผมสิไอ้กุ๊ก ซุปตาร์อย่างฉัน พลังอยู่ที่ทรงผมเว้ย”
ลีจองกุ๊กตบหัว
“แล้วมึงจะเอาปลั๊กที่ไหนเสียบไอ้โง่”
“เดี๋ยวนี้ เรียกมึงแล้วเหรอไอ้กุ๊ก”
“ก็ฉันไม่ได้ดูแลนายแล้วนี่หว่า...ไอ้บ๊อง”
ติณห์วิ่งมาที่จอดรถมีรถจอดขวางรถเขาอยู่
“เข็น”
ทุกคนรีบไปเข็น แต่ไม่สำเร็จ ลีจองกุ๊กตะโกนเรียก
“ยาม...ยามอยู่ไหน”
“ไม่ไหวแล้ว ผมไปแล้วโว้ย”
วรวรรธร้อนใจวิ่งนำ คนอื่นๆวิ่งตาม
วรวรรธวิ่งนำมาตามถนน คนอื่นๆวิ่งตามมาทุกคนยังมีปัญหากับการใส่เสื้อผ้า
“ฉันรูดซิปไม่ได้” พงอินทร์โวยวาย
“ทรงผมฉัน ดีรึยัง” จุนจีเอามือตะกุยๆ
ไตรรัตน์หยิบมือถือมามอง
“สุคนธรสโทรมา...ทุกคนเงียบ”
ทุกคนหยุดวิ่งพร้อมใจกันฮึ่บเงียบเสียงแทบไม่หายใจแข็งค้างราวกับก้อนหินเลยทีเดียวไตรรัตน์รับสาย ทำเสียงปกติ
“จ๋าที่รัก...ใกล้ถึงแล้วจ้ะ อีกห้านาทีก็ถึง สบายใจได้เลยแค่นี้ก่อนนะ จุ๊ฟๆ”
ไตรรัตน์วางสาย ทำท่าจะอ้วกแพ้ท้องแทนเมียพงอินทร์หันไปถาม
“ไหวไหม”
“ฉันไม่ได้จะอ้วกเพราะเหนื่อยโว้ย”
ทุกคนงงๆติณห์โพล่งออกมา
“มันอ้วกแทนเมียมัน”
ทุกคนวิ่งต่อ
สุคนธรสในชุดเพื่อนเจ้าสาว วางสาย เดินเข้าไปห้องแต่งตัวเจ้าสาว...
“พวกผู้ชายมาจะถึงแล้ว อีกห้านาที”
สุคนธรสท้องโย้6เดือนแล้ว เดินกินมะขามคลุกในกระปุกตลอดเวลาญาณิน กรรัมภา เนตรสิตางศุ์ อยู่ในชุดเจ้าสาว ยืนส่องสำรวจความเรียบร้อยของชุดเจ้าสาวโดยมีแม่ญาณินช่วยดูแล
“ลูกๆสวยกันมากเลยจ้ะ”
“ขอบคุณคุณแม่มากค่ะ...ถ้าไม่ได้คุณแม่ช่วยดูแลพวกเราคงทำไม่ได้ดีขนาดนี้”
“ไม่ได้สิ ลูกๆทำงานหนักกันมามากแม่ไม่มีโอกาสได้ช่วยเลย”
“ชุดของคุณแม่ ถูกใจพวกเราที่สุดเลยค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ”ทุกคนมารุมไหว้
แม่ญาณินยิ้มแย้ม
“แม่ขอบใจทุกคนมากที่อยู่เป็นเพื่อนกันไม่เคยทอดทิ้งกัน”
“เพื่อนๆทั้งหมดนี้ของหนูเป็นยิ่งกว่าเพื่อน เป็นยิ่งกว่าพี่น้องยิ่งกว่าญาติถ้าไม่มีพวกเขา ก็จะไม่มีญาณินมีชีวิตอยู่รอดมาจนทุกวันนี้รักพวกแกทุกคนนะ”
กรรัมภายิ้ม
“ฉันก็รักพวกแก”
“แต่งงานไปแล้ว พวกแกก็จะยังเป็นคนที่สำคัญที่สุดในชีชิวตฉันอยู่นะ” เนตรสิตางศุ์พูดซึ้งๆ
“ฉันจะให้ลูกเรียกพวกแกทุกคนว่าน้าจะไม่ให้เรียกป้าเด็ดขาด” สุคนธรสน้ำเสียงจริงจัง
กรรณายิ้ม
“ดีมาก”
ทุกคนตะโกนลั่น
“เย้...”
ทั้งห้ากอดกันกลม อยู่ๆก้องฟ้าวิ่งพรวดเข้ามา
“แย่แล้วพี่...ดูนี่”
ก๊องยื่นมือถือให้ดู ในมือถือ เป็นภาพที่จองกุ๊กถ่ายในถนน ระหว่างวิ่ง เขียนข้อความว่า “แท็กซี่ไม่ยอมรับพวกเรา มันแย่มาก แบบนี้จะไปทันไหม”พวกสาวๆมารุมดู
“พี่จองกุ๊กเพิ่งจะอัพอินสตาแกรม เดี๋ยวนี้เองครับ”
สุคนธรสอ่าน
“แท็กซี่ไม่ยอมรับพวกเรา มันแย่มาก แบบนี้จะไปทันไหม”
กรรณาหน้าตื่น
“หา ดูภาพข้างหลังสิ มันตึกใกล้ๆคอนโดคุณติณห์เองนี่นา”
ญาณินชะงัก
“อะไรนะ”
เนตรสิตางศุ์มองหน้าสุคนธรส
“ไหนว่าอีกห้านาทีไง”
สุคนธรสโกรธ
“ไอ้ไตวายจะเป็นพ่อคนอยู่แล้ว ยังโกหกอีกเหรอ”
พวกว่าที่เจ้าสาวเริ่มใจเสีย กลัวเจ้าบ่าวมาไม่ทัน กลัวงานล่ม กลัวแขกด่ากรรัมภาเครียด
“ถ้ามาไม่ทัน...”
พวกผู้หญิงสยองใจ
ริมถนนหน้าสวนสาธารณะ จองกุ๊กวิ่งพลาง ร่าเริงกับมือถือ
“ไอ้กุ๊ก แกทำอะไร” จุนจีเข้ามาชะโงกดู
“อินสตาแกรม โอ๊ย...คนมารุมให้หัวใจกันเป็นร้อยเลยแป๊บเดียวเอง”
อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนอวสาน(1) วันที่ 22/3 พ.ย. 56
บทประพันธ์โดย:ณารา/ร่มแก้ว/ซ่อนกลิ่น/เก้าแต้ม/แพรณัฐ จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 3บทโทรทัศน์ : ทิพย์ธิดา ศรัทธาทิพย์, สุธิสา วงษ์อยู่, เบญจมาศ ดาลหิรัญรัตน์, ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส, โรจนินทร์ และ ณัชชานิษฐ์ จิรรุ่งโรจน์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2กำกับการแสดง : ตระกูล อรุณสวัสดิ์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ผลิต : ค่ายชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 แนวละคร : คอเมดี้
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 วันเวลาออกอากาศทุกวันศุกร์ -เสาร์ และอาทิตย์ เริ่มเวลา 20.15
ติดตามชมสื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ