อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนอวสาน(2) วันที่ 22/4 พ.ย. 56

อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนอวสาน(2) วันที่ 22/4 พ.ย. 56

“ไอ้กุ๊ก แกทำอะไร” จุนจีเข้ามาชะโงกดู
“อินสตาแกรม โอ๊ย...คนมารุมให้หัวใจกันเป็นร้อยเลยแป๊บเดียวเอง”
“พวกห้าสาวฟอลโล่แกอยู่หรือเปล่า”
ลีจองกุ๊กชะงัก
“อุ๊บ”
“ไอ้กุ๊ก ถ้าพวกผู้หญิงรู้ ตายหมู่แน่”
จุนจีจะเอาเรื่องลีจองกุ๊ก
“พอๆๆ ทำไงดี ไม่มีรถไหนจอดเลย” พงอินทร์ห้าม

ติณห์มองรอบๆ หาทาง แล้วชะงัก ชี้ที่ประตูสวนสาธารณะ
“สวน...”
ไตรรัตน์ มองตาม
“ใช่...สวน”
วรวรรธพูดขึ้น
“วิ่งผ่านสวนนี้ไป”
พงอินทร์เสริม
“ก็จะถึงหน้างานพอดี”
จุนจีกังวล
“สวนใหญ่มากไหม”
ไตรรัตน์กับติณห์ตอบพร้อมกัน
“ใหญ่มาก”
“แต่ก็ดีกว่ารถติดนะครับ” วรวรรธวิ่งนำเข้าไป “ผมไปแล้วโว้ย”
ทุกคนวิ่งตาม

ทุกคนวิ่งผลัดกันแซง ผลัดกันหอบ ผลัดกันฉุดติณห์สะดุด หัวทิ่ม กำลังจะล้มไตรรัตน์โดดมา ดึงไว้
วรวรรธ เข้ามาฉุดมือทุกคน เข้ามาช่วยประคองจนไม่ล้มลงไปทุกคนมองหน้ากัน หัวเราะ ขำไตรรัตน์โล่งใจ
“เกือบไปแล้ว”
ติณห์มองเพื่อนๆ
“เฮ้ย ฉันขอพูดอะไรหน่อยดิฉันขอบใจมากที่พวกแกช่วยเหลือฉันมาทุกเรื่อง ฉันดีใจมากที่ได้รู้จักพวกแกเป็นเพื่อน”
วรวรรธยิ้ม
“เหมือนกัน ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะสนิทกับพวกคุณได้ แต่ก็ดันมาสนิทกัน”
“จะบอกว่า...เหมือนมีอะไรบางอย่างเชื่อมโยงพวกเราเอาไว้งั้นสิ” พงอินทร์ดักคอ
ไตรรัตน์พยักหน้า
“ก็อาจจะใช่นะพวกห้าสาวเกิดวันเดือนปีเดียวกัน ถูกเชื่อมโยงเอาไว้ด้วยซิกส์เซ้นส์เป็นชะตากรรมที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ส่วนพวกเรามาเป็นแฟนของห้าสาวแสดงว่า พวกเราก็ต้องมีชะตากรรมที่เกี่ยวข้องกันเหมือน”
“ฉันรู้ว่าอะไร แต่เราสี่คนเท่านั้นที่มีชะตาเกี่ยวข้องกัน แต่ไอ้นี่ ไม่ใช่” จุนจีชี้วรวรรธ
“ทำไม”วรวรรธถามอย่างไม่เข้าใจ
“เราทุกคนมีผีเป็นของตัวเอง ฉันมีคุณย่าเป็นผี” จุนจีอธิบาย
ติณห์เสริม
“ฉันมีผีแกรนด์ปา”
ไตรรัตน์ต่อ
“ฉันมีผีน้องสาว”
“ฉันมีผีพี่สาว” พงอินทร์บอก
จุนจีมองวรวรรธ
“แกมีผีอะไร”
ทุกคนจ้องวรวรรธตาโต จริงด้วยวรวรรธอึกอัก
“ฉัน...ฉันไม่มี”
ทุกคนรุมล้อ
“หว๋ายๆ ไม่มีผีเป็นของตัวเอง หว๋ายๆ”
วรวรรธครวญครางมากๆที่ไม่มีญาติเป็นผีเป็นของตัวเอง ราวกับเป็นปมด้อย
“นึกได้แล้วฉันมีผีเป็นฝูงเลยในห้องชัณสูตร คุณเนตรก็เคยเห็น ไม่เชื่อถามคุณเนตรได้เลย”
ติณห์นึกได้
“เดี๋ยวนะจะหยุดคุยกันอีกนานมั้ย”
ทุกคนหน้าตื่น
“จ๊าก...”
ทุกคนรีบวิ่งต่อ

ลีจองกุ๊กวิ่งนำมา
“ดูสิ ถึงแล้วๆ”
ทุกคนหยุดหอบ ลีจองกุ๊กเร่ง
“อย่าหยุดๆ ไปต่อ” ลีจองกุ๊กวิ่งไปสองก้าว แล้วเบรก
ทุกคนที่ตามมาชนเอี๊ยดแทบล้มทับกัน
“ไอ้บ้า...เบรกทำไมวะ” จุนจีด่า
“ดูข้างหน้าเด่ะ”
ริมถนนหน้าที่จัดงาน พวกแฟนคลับของจุนจี ยืนถือป้ายก่อม้อบขวางถนนเอาไว้อยู่ ต่างส่งเสียงโห่ร้อง น้ำตานองหน้า จะไม่ยอมให้จุนจีแต่งงาน
“จุนจีจุนจี”
จุนจีอึ้งๆ
“ตั้งหลายเดือนแล้ว เสน่ห์ฉันยังไม่จางเลยเหรอวะความหล่อมันน่าเบื่อจริงๆ”
ติณห์ร้อนใจ
“เหลือเวลาอีกห้านาทีฝ่าไปสิวะไอ้จองกุ๊ก ไปๆ”
ลีจองกุ๊กรีบขัด
“ฝ่าไม่ได้ ขวางเต็มถนนเลย”
“แฟนคลับใคร ก็จัดการเอาเองแล้วกัน ผมไปแล้วโว้ย”
วรวรรธวิ่งไปเลยทุกคนตะลึงจุนจีกลัวโดนทิ้ง
“พวกเรา...ถูกเชื่อมโยงกันไว้ด้วยชะตากรรมใช่มั้ย”
ไตรรัตน์แทรกขึ้น
“เราอาจจะคิดมากกันไปเองก็ได้”
พงอินทร์เห็นด้วย
“ซึ่งฉันว่าจริง”
ติณห์ยิ้มให้
“โชคดีนะจุนจี”
ติณห์ ไตรรัตน์ พงอินทร์วิ่งฝ่าแฟนคลับไปจุนจีตะลึง
“เฮ้ยๆ”
ลีจองกุ๊กมองจุนจี อาลัย บ๊ายบายจุนจีรีบตะครุบตัวไว้
“แกห้ามทิ้งฉัน”
“จุนจี...ท่านประธานบริษัทมาร่วมงานด้วย ถ้าฉันไม่โผล่หัวไปต้อนรับ ฉันตายแน่”
“แล้วฉันล่ะ”
“แกไม่ใช่ศิลปินในบริษัทแล้วเสียใจด้วย”
ลีจองกุ๊กทิ้งจุนจีไป เขาตามเกาะแต่ลีจองกุ๊กสะบัดจนหลุดแล้ววิ่งหนีไป เหลือจุนจีที่จะวิ่งตาม แต่ต้องผงะ เพราะแฟนคลับเผชิญหน้าอยู่
“ออม่อๆ”

แฟนคลับวิ่งไล่จุนจีวิ่งหนีสุดชีวิต
กรรัมภารับสายโทรศัพท์
“อะไรนะ”
ญาณินกับเนตรสิตางศุ์ตามมาคอยฟังด้วย
“จุนจีถูกแฟนคลับกันเอาไว้ที่สวนสาธารณะฝั่งตรงข้ามโน้น”
ญาณินกับเนตรสิตางศุ์รีบถาม
“แล้วติณห์ล่ะ / แล้วหมอล่ะ”
กรรัมภา ประชด
“ไม่รู้มาก่อนเลยว่าพวกแกจะห่วงจุนจีมากขนาดนี้” กรรัมภาหันไปคุยโทรศัพท์ต่อ “คุณก็หาทางเข้ามาสิ ต้องเข้ามาให้ได้เข้าใจมั้ย”
ก้องฟ้าโผล่เข้ามา
“แขกเข้างานหมดแล้ว อีกห้านาทีได้เวลา พร้อมยังพี่”
เนตรสิตางศุ์สวนทันที
“เจ้าบ่าวยังไม่มาจะพร้อมได้ยังไง”
ญาณินร้อนใจ
“ฉันออกไปตามติณห์ดีกว่า”
“ไปด้วย”
กรรณารีบขวาง
“เจ้าสาวห้ามออกไปไหนกลับไปนั่งที่”
สุคนธรสมองเพื่อนๆ
“อย่าทำให้คนท้องเป็นห่วง ไม่งั้นฉันคลอดก่อนกำหนดไม่รู้นะ”
ญาณินกับเนตรสิตางศุ์ไปนั่งลง เครียดๆสุคนธรสปราม
“จะทำหน้าเครียดทำไมเดี๋ยวฉันเครียดด้วยหลับตาๆสงบจิตสงบใจหายใจเข้าพุทธ หายใจออกโธ เข้าพุทธ ออกโธ”
“เออดี ทำจิตให้สงบ ว่างเปล่า ผัวไม่มา ผัวไม่มี เรื่องธรรมชาติ” ก้องฟ้าเสริม
สุคนธรสกับกรรณาตวาด
“ก๊อง”
โกลเดนเบบี๋โผล่แว่บเข้ามา
“หนูไปสืบมาแล้วตอนนี้พี่ๆทุกคนกำลังวิ่งข้ามถนนมาแล้วยกเว้นพี่จุนจีคนเดียวที่ติดแฟนคลับมาไม่ได้”
ญาณินกับเนตรสิตางศุ์ดีใจ
“กำลังมา”
กรรัมภาหน้าเครียด
“ไม่ๆฉันต้องได้แต่งงานโลกต้องจารึกชื่อฉันว่า กรรัมภา หญิงผู้สึกซุปตาร์ หัวเด็ดตีนขาด วันนี้ฉันก็จะแต่งงานกับจุนจีให้ได้”
กรรัมภามุ่งมั่น จะเอาให้ได้

ปาร์คจุนจีวิ่งมาแอบมุมหลบซ่อน
“เอาไงดีๆ อีกสามนาที”
พวกแฟนคลับวิ่งผ่านมาเจอพอดี
“จุนจี”
พวกแฟนคลับชี้กันว่าจุนจีอยู่ทางนี้ทั้งหมดรีบวิ่งกรูกันมาอีกจุนจีหนีไปพูดไป
“อย่า...พลีส...ได้โปรด...แฟนคลับจ๋าปล่อยผมไปปล่อยให้จุนจีไปแต่งงานเถอะนะ จุนจีรักคุณแก้มจุนจีสัญญาว่าคุณแก้มจะเป็นภรรยาตามกฎหมายเพียงคนเดียว ส่วนพวกคุณจะได้เป็นเจ้าของหัวใจของจุนจีเท่าๆกันทุกคน”
“จุนจี”
พวกแฟนคลับไม่ยอม วิ่งไล่จะจับตัวให้ได้ แล้วทั้งหมดก็เกือบจะดึงตัวได้แล้ว แต่จุนจีก็ดิ้นๆจนหลุดทันใด มีรถแล่นปราดมาจอด ตรงหน้ากรรัมภาโพล่งหน้ามา
“จุนจี”
จุนจีรีบวิ่งไปโดดขึ้นรถทันที
“พวกหล่อนไม่มีวันหยุดยั้งงานแต่งของฉันได้หรอกย่ะ”
กรรัมภาขับรถพาจุนจีออกไปพวกแฟนคลับวิ่งไล่รถเป็นพรวน กรี๊ดๆ

จุนจีนั่งมาในรถ โล่งอก แทบตาย
“คุณแก้มขอบคุณแล้วคุณจะไปไหน งานอยู่ทางโน้น”
“เข้าไปในงานไม่ได้ ก็ไปแต่งที่อื่น”
กรรัมภาซิ่งจุนจีเหวอ
“เฮ้ยๆ”
กรรัมภา ต้องไปให้ทันฤกษ์แต่ง

พวกแขกทยอยเข้าไปในงานหมด นั่งยืนคุยกันคุณหลวงกับโกลเดนเบบี๋อยู่ด้วยกัน
“ในที่สุดก็ใกล้เวลาจะไปเกิดข้ามาทุกทีๆ”
“คุณตาเกิดมา ต้องมองเห็นผีนะ แล้วอย่ากลัวหนูนะ สัญญาสิคะ”
“สัญญา”
มิรันตียืนเผชิญแม่ญาณิน
“ต้องขอบคุณคุณมิรันตีจริงๆนะคะ ที่เอ็นดูยายญาณิน ฝากลูกสาวด้วยนะคะ ถ้าลูกทำอะไรผิดพลาดก็กรุณาแกด้วย”
“อุ๊ย...ญาณินแกเป็นเด็กน่ารักค่ะว่าง้ายว่าง่ายตอนฉันเห็นแกครั้งแรกฉันยังชมกับติณห์เลยค่ะ ว่าลูกสาวใครนะ น่ารักจริง คุณแม่คุณพ่อต้องอบรมมาอย่างดี ลูกสาวถึงได้นิสัยดี น่าเอ็นดูแบบนั้น”
แม่ญาณินยิ้ม
“จริงหรือคะขอบคุณค่ะ ที่จริง ดิฉันไม่ค่อยได้อบรมหรอกค่ะ ดิฉันอยู่ต่างจังหวัดตลอดเวลา บางทีก็ต้องไปต่างประเทศ เจอลูกก็ป๊อบแป๊บๆ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจริงๆ”
“ไม่เป็นไรคะ ดิฉันรักนายติณห์มาก ตามใจลูกเสมอ ลูกรักใครฉันก็รักด้วยค่ะ”
ก้องฟ้าอยู่ที่ประตูด้านข้าง แอบมองบรรยากาศงานมุมหนึ่งอย่างร้อนใจ รีบหยิบมือถือมากดโทร
“ฮัลโหล พี่โจ้ พวกพี่อยู่ไหนแล้ว”
ณัฐเดชมาได้ยิน
“อะไรนะ อยู่ไหนแล้วงั้นเหรอ...หมายความว่าไง...ก๊อง”
ก้องฟ้าตกใจ

“เง้อ”
ณัฐเดชลากคอก้องฟ้าเข้ามาที่ห้องเจ้าสาว
“หมายความว่าไง เจ้าบ่าวไปไหน”
“ก็ผมกำลังโทอยู่ดีๆ พี่ณัฐก็มาขัดขวาง”
ญาณินกับเนตรสิตางศุ์ตกใจสุคนธรสปราม
“นายก็โทกลับไปใหม่สิ”
ก้องฟ้ากดๆ แล้วเงยมา
“แบ๊ตหมดครับ”
“เย้ย...ได้ไง”กรรณาหน้าตื่น
เนตรสิตางศุ์หวั่นๆ
“แล้วตกลงพวกผู้ชาย จะหนีงานแต่งงานเราเหรอ”
ณัฐเดชแปลกใจ
“แล้วนี่...ยายแก้มล่ะ ไปไหน”
“เขาหนีไปหาจุนจี ไปแต่งงานที่อื่นค่ะ” ญาณินบอก
“แปลว่า...เรามีเจ้าสาวสองคนเหรอ”
ทุกคนพยักหน้าอึ้งๆก้องฟ้าถอนใจ
“แต่มีเจ้าบ่าวศูนย์คน”

หนุ่มๆมาถึงกำลังจะเข้าไปด้านใน แต่อยู่ๆติณห์ชะงัก นึกได้ว่าลืมแหวน
“แหวน...แหวนอยู่ไหน”
ไตรรัตน์อึ้งๆ
“ไม่นะ ไม่ แกอย่าล้อเล่น”
“ของจริงว่ะ”
วรวรรธเซ็ง
“พระเจ้า เป็นลมแล้วความซวยมาเยือนแล้วโว้ย”
ทันใด เสียงดนตรีขึ้นทุกคนผงะ...

วงดนตรีบรรเลง เปียโน เชลโล่สุดใจกับจารุณียิ้มแย้มกัน จับเสื้อผ้า เผ้าผมให้สวยงามพอดีผู้อำนวยการเขตฝึกหัดเดินเข้ามา หน้าตื่นๆ ถือเอกสาร และท่องคำอวยพรมางึมงำๆ ก้มดูโพย

อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนอวสาน(2) วันที่ 22/4 พ.ย. 56

บทประพันธ์โดย:ณารา/ร่มแก้ว/ซ่อนกลิ่น/เก้าแต้ม/แพรณัฐ จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 3
บทโทรทัศน์ : ทิพย์ธิดา ศรัทธาทิพย์, สุธิสา วงษ์อยู่, เบญจมาศ ดาลหิรัญรัตน์, ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส, โรจนินทร์ และ ณัชชานิษฐ์ จิรรุ่งโรจน์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2กำกับการแสดง : ตระกูล อรุณสวัสดิ์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ผลิต : ค่ายชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 แนวละคร : คอเมดี้
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 วันเวลาออกอากาศทุกวันศุกร์ -เสาร์ และอาทิตย์ เริ่มเวลา 20.15
ติดตามชมสื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ