อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 22 วันที่ 12 พ.ย. 56
จากกล้องวงจรปิดเห็นแค่นักธุรกิจคุยกับใครบางคนที่ไม่เห็นตัว? สงสัยกันว่าเขาคุยกับใคร? ญาณินบอกว่าคงมีแต่เราไม่เห็นหรือกล้องธรรมดาไม่อาจจับภาพได้
ปฏิบัติการใช้สัมผัสพิเศษจึงเริ่มขึ้น...กรรณาถอดถุงมือออก ญาณิน สุคนธรสและกรรณาก็ถอดอุปกรณ์ประจำตัวออก จับมือต่อๆกัน แล้วกรรัมภาก็สัมผัสเก้าอี้ที่นักธุรกิจนั่งก่อนลุกไปถูกไฟคลอกนอกร้าน
สัมผัสพิเศษของสี่สาว นำสิ่งที่เห็นมาประสานกันจนกรรัมภาสรุปให้ทุกคนฟังว่า
“คนที่นักธุรกิจคนนั้นคุยด้วยก่อนถูกไฟคลอก คือจิตของกรกฎ ลูกน้องของหมอสมคิดกับเบญจา!”
เมื่อได้ข้อมูลเช่นนี้แล้ว ณัชเดชกลับมาบอกเนตร–
สิตางศุ์กับหมอวรวรรธที่เพิ่งกลับจากไปทานอาหารข้างนอกมาให้ไปช่วยกันจัดการกับคนที่อยู่เบื้องหลังคดีประหลาดสะเทือนขวัญ ชี้ว่าพวกนี้คือ หมอสมคิดกับเบญจา
ooooooo
หมอผีสมคิดลำพองใจอย่างที่สุดที่งานสำเร็จ ชมเบญจาว่าดีมาก ทำดีขึ้นทุกวันจริงๆ
“ที่แท้อาชีพเราคือรับจ้างฆ่าคนหรือคะ” เบญจาถาม
“ฆ่าคนด้วยศาสตร์มืด มันเป็นอาชีพที่น่าภูมิใจออก...เงินคืออำนาจ อำนาจก็คือเงิน อีกไม่นาน เราก็จะมีอำนาจเหนือใครในโลก เราจะครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างที่เราอยากได้”
“อีกไม่นานท่านกับคุณหนูก็จะยิ่งใหญ่ไม่มีใครมาเทียบได้” กรกฎสอพลอ
“ยิ่งใหญ่ด้วยการทำให้คนตายเพิ่มขึ้นทุกวันหรือคะ”
“อย่าไปคิดว่าพวกมันเป็นคนสิเบญจา คิดว่าเหยื่อแต่ละรายของเราเป็นสัตว์โง่ๆ ไร้ความสามารถบ้าง เลวบ้าง ขัดผลประโยชน์ของคนดีๆ เขาบ้าง มันก็ย่อมสมควรตายทั้งนั้น” หมอผีสมคิดพูดอย่างเลือดเย็น
เมื่อเบญจากลับถึงสำนักตัวเอง เธอเข้าห้องน้ำปิดประตูล็อก นั่งขดอยู่ในอ่างอาบน้ำ ร้องไห้อัดอั้น เพราะไม่อยากทำในสิ่งที่ถูกสมคิดบังคับบงการ
ooooooo
จากการประชุมศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับคดีกันอย่างกว้างขวางว่าใครคือผู้บงการฆ่านายทรงพลนักธุรกิจคนนั้น?
ในที่สุดค้นพบว่า นายทรงพลแอบเป็นชู้กับเมียเจ้านาย แถมยังแอบหักหลังเจ้านายอีกหลายๆเรื่อง แรงจูงใจนี้พอจะให้เจ้านายของทรงพลอยากฆ่านายทรงพลหรือเปล่า? สำหรับการสืบให้ถึงต้นตอนั้น กรรณาตั้งข้อสังเกตว่า
“ถึงตำรวจจะเก่งแค่ไหน ก็ไม่มีวันสืบหาความจริงได้ เพราะไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์”
ฝ่ายทางณัฐเดชสืบได้ว่า ผู้นำกลุ่มบริหารบริษัทใช้โทรศัพท์ติดต่อสองเบอร์ที่ตรงกันกับเจ้านายของนายทรงพล สามีของหญิงที่เขาลักลอบมีความสัมพันธ์บ่อยๆ กรรัมภาเสนอให้ลองโทร.ไปที่ทั้งสองเบอร์ดู
แต่ไม่ใช่มีเพียงฝ่ายนี้เท่านั้นที่ติดต่อเข้าไป สุพิชชาก็ติดต่อไปเช่นกัน ผลคือสุพิชชาสามารถเข้าถึงอาณาจักรสีดำนั้นได้ แต่ฝ่ายเจ้าหน้าที่ถูกปฏิเสธ กรรัมภาค้นพบว่า
“เว็บไซต์นี้ถูกลงอาคมให้เลือกเฉพาะคนที่จิตกำลังตกอยู่ในภาวะดำมืด เสียใจ อ่อนแอ หรืออาฆาตแค้น กิเลสหนา หรือพูดง่ายๆ คือมันจะต้อนรับเฉพาะคนที่มีจิตใจอ่อนแอที่มันครอบงำได้ง่ายเท่านั้น”
“แบบนี้ทำยังไงพวกเราก็ไม่มีวันได้รหัสผ่าน แล้วเราจะเข้าถึงตัวมันได้ยังไง” ญาณินคิดหนัก
ติณห์เดินออกไปอย่างหงุดหงิด ญาณินตามไปด้วยความเป็นห่วง และที่มุมหนึ่งในบ้านนี่เอง ทั้งสองเจอกุมาริกานั่งฟังเพลงอยู่ ติณห์เข้าไปทัก กุมาริกาบอกว่าตนเหงา คิดถึงเจ้าที่
ขณะนั้นเอง ติณห์ได้รับโทรศัพท์จากเบญจาบอกว่าอยากเจอ อยากคุยด้วย ติณห์ดีใจมากถามว่าเธออยู่ที่ไหน ตนจะไปหาเดี๋ยวนี้เลย เบญจาไม่บอก มีข้อแม้ว่าเขาต้องรับปากก่อนว่าจะมาคนเดียวจึงจะบอกว่าตนอยู่ที่ไหนเห็นเงื่อนไขที่ติณห์อึดอัด เขายังไม่ทันตอบเบญจาก็ตัดพ้อต่อว่าแล้วตัดสายทิ้งเลย
ขณะเบญจากำลังคับแค้นใจนั่นเอง กรกฎเข้ามาบอกว่า
“คุณเบญจา...มีคนมาขอพบ เขาบอกว่ารู้จักพวกซิกซ์เซ้นส์ดี...ผมว่าคุณเบญจาควรไปหาเขา”
เบญจาเดินออกไป กรกฎเดินตาม แต่ที่มุมหนึ่ง หมอผีสมคิดที่จับตาดูอยู่พึมพำ
“ฉันมาไกลเกินกว่าที่จะยอมให้ความรักงี่เง่าของแกมาทำพัง!”
เบญจาเดินมาถึงห้องโถงจึงรู้ว่าคนที่มาขอพบเธอนั้นคือ สุพิชชา!
ooooooo
เพื่อสร้างกระแสกดดันให้จุนจีมีปัญหากับกรรัมภา เป้ยกับซองซูคบคิดกันปลอมตัวเป็นคู่จิ้นไปเดินควงกันในห้างให้เป็นข่าว
ซอง ซูปลอมตัวเป็นจุนจีได้เหมือนจนมีภาพกอสซิพ “ตัวจริงของคู่จิ้นข้ามแดน” และ “ปากบอกไม่มีอะไรในกอไผ่ แต่ไหงจุนจีกับเป้ยควงคู่กันไปช็อปปิ้งโชว์หวานจนน้ำตาลเรียกพี่อย่างนี้นะ”
กร รัมภาเจอข่าวนี้ถึงกับลมเพชรหึงออกหู เป็นปัญหาให้จุนจีหงุดหงิดถามว่าตนอยู่ด้วยเห็นๆ แล้วคนในรูปจะเป็นตนได้ยังไง กรรัมภาก็ยังหาว่าเป็นภาพจากวันอื่นหรือเปล่า
“คุณ...ไป กันใหญ่แล้ว” จุนจีปราม แต่พอดูรูปแล้วอารมณ์ขึ้นบ่น “ทำไมยังไม่จบกันอีก ผมชักทนไม่ไหวแล้วนะ” พูดแล้วลุกทันที กรรัมภาถามว่าจะไปไหน รอด้วย
พอดี สวนกับไตรรัตน์ และพงอินทร์ ไตรรัตน์เห็นอาการตะบึงตะบอนของทั้งสองก็งงถามว่าสองคนนั่นเป็นอะไร ญาณินบอกว่าคงเคลียร์ปัญหาซุปตาร์กันกระมัง
“ได้ความอะไรบ้างนายไตร” ติณห์ถาม
“ฉัน ไปสืบที่อยู่จดทะเบียนของเบอร์โทรศัพท์ของ Black world ทั้งสองเบอร์ รู้ไหมฉันเจออะไร” ถามแล้วไตรรัตน์ก็เล่าเองว่า “ที่อยู่ที่จดทะเบียนกลายเป็นบ้านร้างจะพังมิพังแหล่ ส่วนอีกเบอร์หนึ่งที่อยู่มันกลายเป็นที่ว่างมีแต่หญ้าขึ้นรกไปหมด”
“แล้วเราจะหามันเจอได้ไง?” กรรณาพึมพำ ทุกคนเครียด มืดแปดด้านไม่รู้จะเริ่มต้นจากตรงไหน
ที่สำนักองค์เบญจา...สุพิชชาไปพบเบญจา เอารูปของเนตรสิตางศุ์ไปให้ดูถามว่ารู้จักไหม เบญจาบอกว่าพอรู้จัก
“ดี... ฉันไม่อยากอยู่ร่วมโลกกับคนที่มันแย่งของรักไปจากฉัน ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมพวกสาวๆ ซิกซ์เซ้นส์ถึงดึงดูดพวกผู้ชายนัก”
“ฉันเข้าใจความรู้สึกของคุณดี” เบญจาพูดจากความรู้สึกของตัวเอง พอสุพิชชาถามว่าใครหรือ เบญจาระเบิดอารมณ์ออกมาว่า “ญาณิน!”
“อ๊า...อีนังพวกชะนีซิกซ์เซ้นส์อีกแล้วเหรอ งั้นเราสองคนก็มีศัตรูหัวใจพวกเดียวกันน่ะสิ” สุพิชชาสะใจ
ooooooo
จุน จีโทร.หาเป้ยถามว่าเธอทำอะไรลงไป ขอให้เลิกยุ่งกับตนสักทีได้ไหม กลับถูกเป้ยหัวเราะระริกบอกว่าตนกำลังโปรโมตละครของเราอยู่ ตอนนี้แฟนคลับแฮปปี้มีความสุขที่ได้เห็นเราเป็นคู่จิ้นกัน
“หยุดได้แล้ว คุณมาเจอผมที่โรงแรมผมเดี๋ยวนี้เลย คุณกับผมต้องเคลียร์กัน”
เป้ ยปฏิเสธจะไปหาเขาแต่ให้เขามาหาตน พอเป้ยบอกสถานที่จุนจีบอกว่าตนไม่ยอมไปที่นั่นแน่ๆ แต่ฟังปลายสายอีกอึดใจเดียวก็ตอบตกลง กรรัมภาถามว่าเป้ยให้ไปเจอที่ไหนหรือ จุนจีไม่ตอบแต่กลับบอกเธอว่า
“คุณแก้ม คุณต้องเชื่อมั่นในตัวผมนะ คุณต้องหนักแน่นนะ”
กรรัมภาพยักหน้างงๆ
แล้ว จู่ๆ เป้ยก็ไปพบจุนจีที่ห้องฟิตเนสของโรงแรมที่เขาพักอยู่ จุนจีไม่พอใจถามว่าเข้ามาได้ไง ทางโรงแรมไม่ได้บอกหรือว่าตนขอฟิตเนสคนเดียว
“ทางโรงแรมเขาจะไปขวางอะไรเป้ยคะ เขาก็รู้ว่าตอนนี้เราเป็นคู่รักกันในจอและคู่จิ้นกันนอกจอ” เป้ยลอยหน้าระรื่นโอบกอดคอจุนจีแนบชิด
“มันก็แค่ละครและนอกจอผมก็ไม่ได้จิ้นอะไรกับคุณด้วย ปล่อยผมครับ” จุนจีพยายามดันตัวออกแต่เป้ยกอดไว้แน่น
“ไม่ เอาน่าจุนจี เราเป็นเบอร์หนึ่งเหมือนกัน วงการนี้เป็นยังไง เราก็รู้ดีอยู่แก่ใจ จิ้นกับเป้ยคุณมีแต่ได้ จิ้นกับยัยแก้มคุณมีแต่ดับ คุณกล้าฆ่าแฟนคลับทุกคนด้วยการหยิบแฟนคลับธรรมดาคนนึงมาเป็นแฟนงั้นเหรอ อย่าทำอย่างนั้นนะจุนจี ชื่อเสียงทุกอย่างของคุณที่สร้างมาอย่างยากลำบาก มันจะหายไปในชั่วพริบตา คุณจะไม่เหลืออะไรเลย”
เป้ยกล่อมแล้วยั่ว ลูบไล้เรือนร่าง คลำซิกซ์แพ็ก เท่านั้นไม่พอยังถอดเสื้อขอดูด้วย ภาพที่เห็นภายนอกเหมือนทั้งสองกำลังทำอะไรกันในที่ลับตาคน ซองซูซุ่มดูอยู่ พึมพำสะใจ
“นี่ละ วันเผด็จศึก! หึ! ช็อตเด็ดแบบนี้ น่าจะเอาไปทำอะไรได้หลายอย่าง”
ขณะ นั้นเอง ลีจองกุ๊กเดินตามหาจุนจี เจอซองซูถามว่าเห็นจุนจีไหม ซองซูหลอกว่าเห็นเดินไปทางสระน้ำ ยุให้ลีจองกุ๊กรีบตามไปดู ส่วนตัวเองเหลือบเห็นกรรัมภาเดินเข้าไปในฟิตเนสก็ยิ่งสะใจว่ากรรัมภาต้องได้ เห็นช็อตเด็ดแน่
กรรัมภาเดินเข้าไปเห็นจริงๆ เห็นจุนจีกำลังใช้สองมือจับต้นแขนเป้ยจะดันเธอออกไป กรรัมภาเสียใจเรียกเขาเสียงดัง จุนจีผลักเป้ยออกรีบมาชี้แจงกับกรรัมภาว่าไม่ใช่อย่างที่เห็นนะ...แต่เป้ย สอดขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มหยันใส่กรรัมภาว่า
“ใช่! เธอจะได้รู้ตัวเสียทีว่า เธอมันก็แค่ขนมขบเคี้ยวให้จุนจีไว้กินเล่นๆแก้ขัด ไม่ใช่อาหารหลักไว้ตั้งโต๊ะ ออกหน้าออกตาเหมือนระดับซุปตาร์ด้วยกันอย่างเป้ย ปาริฉัตร”
กรรัมภาน้ำตาร่วงหันเดินหนี จุนจีรีบคว้ามือเธอแล้วพาออกจากฟิตเนสไป เป้ยถามว่าจะไปไหน จุนจีทำหูทวนลม พากรรัมภาเดินดุ่มไป
“อย่าไปนะจุนจี เราเป็นคู่จิ้นกัน คุณไปกับแม่นั่นได้ยังไง กลับมานะจุนจี...จุนจี!!” เป้ยยังตะโกนตามไม่เลิก
จุน จีทั้งลากทั้งจูงกรรัมภาเดินเข้าไปในห้างอย่างไม่แยแส ลีจองกุ๊กมาเห็นเข้าพอดี ลีจองกุ๊กตะโกนเรียกจุนจีแล้ววิ่งไล่ตามเหมือนคนบ้าจนคนในห้างพากันหยุดมอง แต่เสียงเรียกของลีจองกุ๊กกลับทำให้จุนจีพากรรัมภาวิ่งราวกับหนีตาย
“แล้วเราจะไปไหนกัน?” กรรัมภาถาม
“ก็แล้วแต่คุณ ต่อจากนี้ ผมขอเป็นแค่นายจักร ไม่ใช่ปาร์คจุนจีอีกแล้ว คุณต้องรับผิดชอบชีวิตผมนะ”
ถูก จุนจีโยนกลองให้รับผิดชอบชีวิตตนทำเอา กรรัมภามึน แต่ไม่มีเวลาโต้เถียง จึงพากันวิ่งหนีลีจองกุ๊กจนหายเข้าไปในกลุ่มคนเดินห้าง ลีจองกุ๊กวิ่งตามจน
ขาลาก ทรุดนั่งครวญ “ทำกุ๊กอีกแล้ว...จุนจี...” นึกได้รีบโทร.เข้ามือถือจุนจี กลับได้รับคำตอบที่ชอกช้ำกว่าเดิมว่า
“...อย่า โทร. หรือตามหาฉัน ขอเวลาฉันได้คิดตัดสินใจอะไรบางอย่างในชีวิต ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ฉันสัญญาจะดูแลตัวเองให้ดี...คัมซาฮัมนีดา”
ลีจองกุ๊กเก็บมือถือ น้ำตาคลอ...
เมื่อหนีพ้นลีจองกุ๊กแล้ว กรรัมภาจึงมีโอกาสติงจุนจีว่าเขาไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้
“จำเป็น สิ ผมอยากเป็นผู้ชายธรรมดาๆคนนึงที่ใช้เวลากับคุณอย่างอิสระ โดยที่ไม่มีชื่อเสียงคอยตามบงการว่าผมควรทำอะไร ไม่ควรทำอะไร” กรรัมภาถามว่าเวลานี้เขาต้องการทำอะไร “ทำทุกอย่างที่จะได้อยู่กับคุณ”
ทั้งสองจูงมือกันเดินไปบนท้องถนนอย่างปลอดโปร่งใจ เหมือนโลกนี้มีกันแค่สองคน...
ooooooo
ทนายสมชาติเดินทางไปที่รีสอร์ต ถูกเบญจาขอให้ช่วยหายตัวไปสักพักเพื่อติณห์เป็นห่วงแล้วจะได้มาหาตน
“เห็นจะไม่ได้หรอกครับคุณเบญจา ผมเป็นลูกจ้าง อะไรที่จะทำให้นายจ้างเดือดร้อน ผมคงทำไม่ได้ ขอตัวนะครับ”
เบญจา โกรธเดินตามไปขอร้องอีก ทนายสมชาติยืนกรานว่าตนจะไม่ยอมให้เธอใช้เป็นเครื่องมือทำร้ายติณห์กับญาณิ นอีก แล้วรีบเดินหนี แต่จู่ๆ ก็ปวดท้องราวกับถูกบิดไส้ เบญจาย่างสามขุมเข้าหานัยน์ตาแดงก่ำพูดเหี้ยม
“ไม่เคยมีใครขัดใจฉันได้ จำเอาไว้”
“ใช่ ไม่เคยมีใครขัดใจลูกสาวฉันได้!” เสียงสมคิดแทรกเข้ามา แล้วเดินมาพร้อมกรกฎ เบญจาตกใจถามว่าพ่อมาที่นี่ทำไม “แกมาทำอะไร ฉันก็มาทำอย่างเดียวกับแกนั่นแหละ อ้อ! แต่รับรองฉันเด็ดขาดกว่าแกเยอะ!”
อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 22 วันที่ 12 พ.ย. 56
บทประพันธ์โดย:ณารา/ร่มแก้ว/ซ่อนกลิ่น/เก้าแต้ม/แพรณัฐ จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 3บทโทรทัศน์ : ทิพย์ธิดา ศรัทธาทิพย์, สุธิสา วงษ์อยู่, เบญจมาศ ดาลหิรัญรัตน์, ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส, โรจนินทร์ และ ณัชชานิษฐ์ จิรรุ่งโรจน์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2กำกับการแสดง : ตระกูล อรุณสวัสดิ์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ผลิต : ค่ายชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 แนวละคร : คอเมดี้
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 วันเวลาออกอากาศทุกวันศุกร์ -เสาร์ และอาทิตย์ เริ่มเวลา 20.15
ติดตามชมสื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ