อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 25 วันที่ 19/3 พ.ย. 56
"ปล่อยวาง เข้าถึงความว่าง อย่าเอาใจไปผูกติดและยึดเหนี่ยว ไม่มีเขา ไม่มีเรา ไม่มีสิ่งใดเป็นจริง"
"อะไร...ไม่เข้าใจ"
"ธรรม คือธรรมชาติ ธรรมชาติคือจิตดั้งเดิมที่ไม่มีสิ่งปรุงแต่ง ไม่มีดี ไม่มีชั่ว ทุกสภาวะไหลเวียนเปลี่ยนไป ไม่คงที่ ไม่มีตัวตนของใครเลย ที่จะรับรู้หรือตัดสิน ว่าคือไอ้นั่นคือไอ้นี่ ว่าคือชอบ คือไม่ชอบ ว่าสวย ว่าน่าเกลียด ว่ากล้า ว่ากลัว ไม่มีอุปปาทาน ไม่มีอวิชชา"
"ไม่มีอวิชชา"
ติณห์หลับตาลงไป ราวกับสิ้นใจ
ญาณินช็อก
"ติณห์"
แต่แล้วติณห์ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง แววตาใสบริสุทธิ์ ปราศจากอารมณ์ใดๆ
"ไม่มีอะไรเลย ไม่มีอะไรเลย ทุกสภาวะไหลเวียนเปลี่ยนไป ไม่คงที่ ไม่มีตัวตนที่จะรับรู้หรือตัดสิน ว่าคือไอ้นั่นคือไอ้นี่ ว่าคือชอบ คือไม่ชอบ ว่าสวย ว่าน่าเกลียด ว่ากล้า ว่ากลัว ไม่มีอุปปาทาน ไม่มีอวิชชา"
ติณห์ยิ้มใส่หน้าผี พูดเสียงสงบ แน่วแน่ แต่ดังกังวาน
ติณห์ยิ้มใส่หน้าผี พูดเสียงสงบ แน่วแน่ แต่ดังกังวาน
ทันใด วิญญาณผีร้ายที่บีบคอติณห์อยู่นั้น อันตรธานหายไป เบญจาตะลึงที่เห็นติณห์หลุดรอดได้
"คุณณิน ความว่าง จิตที่ว่างคือจิตที่บริสุทธิ์ ไม่มีสิ่งใดจะมาเกี่ยวยึดได้ ไม่มีที่อยู่ ให้กิเลสได้อาศัย"
ญาณินบอก
"เมื่อปราศจากความยึดมั่นถือมั่น ไม่มีตัวตน ไม่มีเรา ไม่มีเขา อวิชชา ตัณหา อุปาทาน ก็มลายหายสิ้นไป"
"ใช่ หลวงลุงเคยสอน ว่ามันเป็นสิ่งที่ทำได้ยากที่สุด แต่เราทุกคนต้องไปให้ถึง" สุคนธรสว่า
"พวกแก พูดบ้าอะไรกัน"
"ชั้นทำไม่ได้ จุนจีกำลังจะตาย ชั้นไม่ว่าง"
สุคนธรสย้ำ
"เราต้องทำให้ได้"
สุคนธรสกับญาณินหลับตา ทำจิตว่าง
เนตรสิตางศุ์ร้องไห้
"หมอ พี่ณัฐ"
"นายจิงโจ้"
"จิตว่างงั้นเหรอ งี่เง่า ชั้นจะให้พวกแกตายไปพร้อมกับความว่างนี่แหละ!"
เบญจาสวดอาคม
"ข้าขอเชิญวิญญาณผีร้าย สัมภเวสี ผีตายโหง จิตอกุศล กิเลส ตัณหา โลภะ โทสะ โมหะ ความเลวทรามทุกอย่างที่สิงสถิต ณ ที่แห่งนี้ จงกัดกินกลืนพวกมันเป็นอาหาร สนองตัณหา บูชาความเลวทรามด้วยจิตและวิญญาณพวกมัน"
เกิดความปั่นป่วน พลังของวิญญาณร้ายจากทั่วทุกสารทิศ พุ่งเข้ามารวมกัน เบญจายื่นมือออกมา มีพลังของวิญญาณเหล่านั้นมารวมตัวกันกลายเป็นอีกาที่อัดแน่นไปด้วยภูตผีและความชั่วร้าย ลอยอยู่เหนือฝ่ามือ
ติณห์เตือน
"คุณเนตร กรรณา แก้ม รีบทำจิตให้ว่างเร็ว กำหนดลมหายใจก็ได้ พิจารณาธาตุก็ได้ หรือภาวนาจากเวทนาที่เกิดขึ้นแล้วแปรเปลี่ยนไป"
ทั้งสามไม่มีทางเลือก นั่งขัดสมาธิโดยเร่งรีบ
"ร่างกายนี้ ไม่มีอะไรเลย นอกจากธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ"
"ฮะๆๆ ดินน้ำลมไฟ มันต้องมารับใช้เราสิ"
พวก5สาวยังคงตั้งจิต เบญจาปล่อยอาคมนั้นออกมา มันพุ่งมารวดเร็ว เป็นอีกาที่บ้าคลั่ง
"ระวัง" ก้องฟ้าบอก
อีกาอาคมนั้นพุ่งใส่พวก5สาว อีกาใกล้เข้าไป แล้วในที่สุด พวกห้าสาวจากที่นั่งอยู่กลับอันตรธานหายไปไร้ร่องรอย อีกาอาคมพุ่งเข้าใส่ แต่กลับกลายเป็นว่าอีกาอาคมนั้นผ่านความว่างไป
เบญจาอึ้ง อีกาทั้งหมดบินลอยไปลอยมาไร้ทิศทาง
ลูกบอลที่ลอยอยู่ในความเวิ้งว้างสีเทาหม่นๆ ปราศจากผู้คน มีเพียงเสียงที่ดังแว่วเข้ามาหลายๆเสียง ผสมปนเปกันไป
หมอวรวรรธ บอก "ไม่มีอะไรเลยๆๆ"
ก้องฟ้าบอก "ไม่มีตัวตนๆๆ"
ณัฐเดชบอก "ไม่มีอะไรคงที่ ทุกอย่างเกิด เพียงชั่วครู่ก็ดับไป"
จุนจีบอก "เกิด ดับ เกิด ดับ"
แต่แล้วมีเสียงที่ดังที่สุด เข้มข้นที่สุดแหวกแทรกทุกเสียงขึ้นมา เป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาทของเบญจา
"พวกแกต้องตาย ชั้นจะฆ่าพวกแกทุกคน แกต้องตาย ต้องตาย"
อีกาอาคมนั้นเหมือนจับสัญญาณได้พุ่งเข้าไปที่เบญจาทันที กลุ่มพลังอีกาอาคมนั้นกลืนหายเข้าไปในร่างเบญจา เบญจาผงะ เฮือก ตาเบิกโต แข็งค้างไปชั่วอึดใจ แล้วจึงร้องออกมา
"ชั้นเกลียดทุกคนๆ พูดอะไร ไรสาระ โง่เง่าสิ้นดี อ๊าก" เสียงเบญจาผสมเสียงภูตผีร้อง "อ๊าก"
เบญจาร้องสุดเสียง แล้วน็อกหมดสติไป ทุกคนหลุดจากพันธนาการ ต่างก็ลงไปนั่งหอบ หมดแรง
พวก5สาว5หนุ่มต่างรีบเข้ามาดูแลกัน คู่ใครคู่มัน
"ติณห์"
"ผมไม่เป็นอะไร"
เบญจาดิ้นพล่านอยู่ที่พื้น ตาเหลือก แขนขาเกร็งไป มีวิญญาณผีพุ่งเข้าออกร่างกาย พร้อมเสียงราวกับกำลังกัดกินเบญจาอยู่ ทุกคนมองเบญจาอย่างเวทนา
รถบรรทุกตู้คอนเทนเนอร์คันหนึ่งแล่นเข้ามาในตัวเมืองกทม. คนขับกำลังเร่งรีบขับไป พลางยกขวดM100ซด แล้วต้องทำหน้าเซ็ง
"อีกแล้วเหรอวะ"
คนขับโยนขวดM100ทิ้งลงที่พื้นรถอย่างหงุดหงิด ตำรวจจราจร2คนกำลังโบกให้รถบรรทุกหยุดแต่ไกล
ตำรวจจราจรใส่แว่นดำ แถมยังใส่ผ้าปิดปากจมูก2คนยืนโบกขวางทางให้รถบรรทุกหยุด รถบรรทุกชะลอความเร็วลง แล้วจอดชิดขอบทาง
ตำรวจจราจรนายหนึ่งเดินไปที่ประตูด้านคนขับ คนขับเปิดประตูพลางโผล่หน้าออกมาคุยด้วย
"อะไรกันครับคุณตำรวจ ท้ายรถผมว่าง ยังไม่ทันไปขนของเลยนะ"
ตำรวจจับประตูโหนตัวเองขึ้นไปยืนข้างคนขับ
"ไหน! เอาใบขับขี่มาดู"
คนขับทำหน้าเซ็ง หันไปจะคว้าใบขับขี่ที่เสียบอยู่บนที่บังแดดเหนือกระจกหน้า ก็ถูกตำรวจ1คว้าคอกระแทกหน้าเข้ากับพวกมาลัยรถอย่างแรง
"โอ๊ะ! อะไร"
ไม่ทันถามจบ คนขับก็ถูกชกเข้าที่หน้าตูมเดียว สลบ! ตำรวจ1รีบดันร่างคนขับเข้าไป แล้วขึ้นมานั่งที่คนขับแทน ปิดประตู ตำรวจอีกคนอีกคนรีบปีนขึ้นมานั่งคู่คนขับ ตำรวจจราจรรีบขับรถบรรทุกเลี้ยวเข้าตรอกข้างๆไป
รถบรรทุกแล่นเข้ามาจอดในตรอกเปลี่ยวอย่างรวดเร็ว ตำรวจจราจรทั้ง 2รีบลงจากรถ ลากร่างคนขับลงจากรถ แล้วแบกหัวท้ายไปโยนทิ้งลงในถังขยะขนาดใหญ่ที่วางอยู่ตรงกองขยะ
ทั้ง2รีบถอดเสื้อจราจรออกโยนทิ้ง...กลับมาสู่สภาพลูกสมุนของหมอสมคิด เดินไปที่ตู้คอนเทนเนอร์ท้ายรถ เปิดประตูตู้ออก พบว่าในตู้ว่างเปล่า ทั้ง2เลื่อนบันไดลง แล้วตำรวจ1ก็หันไปเป่าปากเรียก
บริเวณหน้าสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง มีป้าย “คนไทยหัวใจสีขาว ร่วมต้านยาเสพติด” และป้ายรณรงค์เล็กๆอื่นๆ...ร่วมพลังแผ่นดิน ขจัดสิ้นยาเสพติด , เด็กรุ่นใหม่ ไม่เสพ ไม่ลอง ไม่ขายฯลฯ
บรรยากาศคึกคักงานของปปส.เดินรณรงค์ต่อต้านยาเสพติด มีคนแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าชุดวอร์ม แจ๊กเก็ต ชุดเดินออกกำลังมารอร่วมงานมากมายทั้งเด็กและผู้ใหญ่ รวมทั้งผู้สื่อข่าว
มีนักศึกษาชายหญิงหน้าตาดีแต่งตัวด้วยชุดตีเทนนิส กอล์ฟ แบดมินตัน วอลเล่ย์บอล จักรยาน กีฬาX-Tremeต่างๆมาสร้างสีสันในงาน เพื่อรณรงค์ให้เยาวชนหันมาเล่นกีฬาดีกว่ามาเล่นยา
เต็นท์ประธานเปิดงาน...มีเจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งในและนอกเครื่องแบบมารอร่วมงานอยู่เต็ม กำลังยืนพูดคุยทักทายกัน โดยมีผู้ว่าคอยต้อนรับในฐานะผู้ประสานจัดงานร่วมกับหน่วยปปส.
ท่ามกลางตำรวจผู้ร่วมงาน…ตำรวจในชุดวอร์มคนหนึ่งหันมา...เป็นรองสาโรจน์ที่กำลังยกขวดน้ำขึ้นจิบพลางหันมองหาผู้การ แอบกังวลที่ยังไม่เห็นมา
"ท่านประธานจัดงานมาแล้วไ ผู้ว่าบอก
รองสาโรจน์หันไปมอง เห็นผู้การสวมเสื้อแจ๊คเก็ตดึงปกตั้ง สวมแว่นกันแดดสุดเท่เดินเข้ามามีตำรวจติดตามทั้งในและนอกเครื่องแบบคอยอารักขา4-5คน ผู้ว่าเดินเข้าไปยกมือไหว้ทักทาย รองสาโรจน์แอบมองไป สีหน้ายิ้มแค้นๆ ประมาณวันนี้มึงตายแน่
ตำรวจติดตามผู้การ ที่ใส่หูฟังกำลังยืนพูดติดต่อสื่อสารกับทีมอารักขาที่มีทั่วงาน ตาก็สอดส่ายจับตามองระวังไปทั่วงาน
ตำรวจนอกเครื่องแบบที่ทำหน้าที่เป็นคนขับรถให้ผู้การ ขับรถเข้ามาจอดริมทางเพื่อรอสแตนบายด์รอผู้การ ถ้าเกิดเหตุฉุกเฉินอะไรขึ้นจะได้ขับรถไปรับผู้การหนี
จอดเสร็จ...พลขับดับเครื่อง ลงจากรถพลางพูดสื่อสารกับทีมอารักขาผู้การไป
"จอดรถสแตนด์บาย ห่างจากจุดจัดงานราว3นาที" ตำรวจบอก
ตอนนั้นเองมีชายสวมหน้ากากผีโผล่ลับๆล่อๆขึ้นมาที่หลังรถ
"เฮ้ย! ทำไรวะ"
ตำรวจทำท่าจะชักปืนที่เอว แต่สมุนสวมหน้ากากผีอีกคนโผล่มาทางด้านหลัง คว้าแขนที่จะชักปืนไว้ได้ จับบิด ถีบ เกิดการต่อสู้กอดรัดฟัดเหวี่ยงขึ้น
สมุนอีกคนกระโดดเข้ามาช่วยล็อกคอทางด้านหลัง พร้อมต่อยอัดไปที่สีข้างจนจุก แล้วสมุนหักมือตำรวจที่ถือปืนจนปืนตก ตำรวจโดนชกสลบไป สมุนคนหนึ่งรีบลากตำรวจหลุดไป...ปฏิบัติการรวดเร็วมาก
สมุนสวมหน้ากากผีเปิดกระโปรงท้ายรถผู้การขึ้น วางกระเป๋าเจมส์บอนด์ใบหนึ่งลงไป แล้วเปิดกระเป๋าขึ้น เห็นเป็นระเบิดที่จุดชนวนด้วยโทรศัพท์อยู่ภายใน มันจัดการเปิดระบบให้เริ่มทำงานขึ้น รอเวลารับสัญญาโทรศัพท์ที่จะโทร.เข้ามากดชนวนระเบิด
สมุนอีกคนเดินเข้ามายืนมองระเบิด เห็นว่ามันเปลี่ยนมาใส่ชุดของตำรวจที่ทำหน้าที่ขับรถของผู้การแล้ว กำลังติดอุปกรณ์สื่อสารที่ตัว มันถอดหน้ากากผีออก โยนใส่ท้ายรถ ติดหูฟังที่ใช้สื่อสารกับทีมอารักขาผู้การในงานเสร็จสรรพเรียบร้อย ยิ้มร้ายพยักหน้าให้กับสมุนอีกคน แล้วปิดกระโปรงท้ายรถโครม!
ผู้ว่าหันมาเชิญผู้การไปที่กดปล่อยป้ายลูกโป่งเริ่มพิธี
พิธีกรบอก
"และบัดนี้ถึงเวลาสำคัญเรา ขอเชิญท่านผู้ว่ากรุงเทพมหานครและผู้การให้เกียรติขึ้นมาเปิดงานเดินรณรงค์ต่อต้านยาเสพติดครับ"
ทุกคนปรบมือ ผู้การเดินผ่านรองสาโรจน์
"อ้าวท่านรอง สวัสดีครับ มาเหมือนกันเหรอ"
"หมู่นี้ไม่ได้ออกรอบตีกอล์ฟด้วยกันเลยนะ" สาโรจน์บอก
"ตำแหน่งผมก็บอกอยู่แล้วท่านรอง เป็น“ผู้การ” มันก็ผูกขาดกับงานตลอดไป ใครไม่รู้ คิดว่าเป็นแล้วสบาย ขอบอกว่าคิดผิด ฮ่ะๆๆ"
ผู้การเดินหัวเราะผ่านไป รองสาโรจน์มองตามอย่างแค้น
ผู้การทำพิธีกดปุ่มปล่อยลูกโป่ง...ทุกคนปรบมือ ผู้ที่มาร่วมเดินรณรงค์ปรบมือ มีเหล่าสมุนของหมอสมคิด 4 คนแอบแฝงตัวมาด้วย ทั้ง4สวมหมวกแก๊ปลายเดียวกัน หรือสวมเสื้อนักบอล ทุกคนต่างมองจับจ้องไปที่ผู้การด้วยสายตาหมายเอาชีวิต
"ต่อจากนี้ไป ขอเชิญพวกเราทุกคนที่มีหัวใจสีขาว แสดงพลังร่วมเดินรณรงค์ต่อต้านยาเสพติดกันคร้าบ"
ผู้การเดินลงจากแท่นพิธีไปร่วมกลุ่มกับริ้วขบวนที่ตั้งแถวเตรียมเดินรณรงค์ มีเหล่าตำรวจอารักขาตามประกอบติด เหล่าสมุนสมคิดต่างมองจับตาดูความเคลื่อนไหวของผู้การไว้ตลอดเวลา
เบญจายืนอยู่กลางห้อง...รอบตัวเต็มไปด้วยกลุ่มของวิญญาณจำนวนมากที่กรีดร้องอาฆาตพุ่งวนเวียนเข้าออกตัวของเบญจา เบญจากรีดร้องเจ็บปวดแสนสาหัส
"แอร๊ย"
ทุกคนยืนตะลึงมอง ด้วยใจที่เต็มไปด้วยเมตตา ทำให้ญาณินสงสาร จะเข้าไปช่วย
"เบญจา!"
ติณห์รีบคว้าตัวไว้ทัน
"คุณณิน! คุณจะทำอะไร"
"ก็จะเข้าไปช่วยน่ะซิ ขืนยืนมองอยู่อย่างนี้ เบญจาไม่รอดแน่"
สุคนธรสบอก
"แกจะช่วยเค้า ถามเค้าหรือยัง ว่าเค้าอยากให้ช่วยรึปล่าว"
"ไม่ต้องมาแส่! ไม่ต้องมาช่วยฉัน"
กรรณาบอก
"เห็นม่ะ! แบบนี้ปล่อยให้ตายไปเลย"
"ฉันไม่มีวันตาย องค์เบญจาผู้มีญาณพิเศษทั้ง5 ในบุคคลเดียว ต้องไม่ตาย ไอ้พวกผีบ้า แกหยุดเดี๋ยวนี้นะ จงฟังฉัน เชื่อฟังฉันเดี๋ยวนี้"
เบญจาพยายามท่องคาถาสะกดวิญญาณไว้อย่างเดิม แต่ไม่เป็นผล วิญญาณทั้งหลายยิ่งเฮี้ยนขึ้นกว่าเดิม พุ่งเข้าใส่ทำร้ายเบญจาจนกระอักเลือดออกมา ทรุดเข่าลงกับพื้น
สุคนธรสบอก
"อาคมของเธอควบคุมวิญญาณพวกนี้ไม่ได้อีกแล้วเบญจา ยอมแพ้ซะ แล้วฉันจะช่วยจัดการวิญญาณพวกนี้ให้"
"หุบปากนะ! ฉันไม่ยอมแพ้ ฉันไม่ยอม"
กรรัมภาบอก
"ไม่ยอม ฉันก็ไม่ขอร้องหรอกย่ะ เพราะเห็นอยู่ชัดๆว่าเธอกำลังจะแพ้ความชั่วของตัวเอง"
"พวกเราไม่ได้อยากชนะเธอนะเบญจา เราแค่อยากช่วยเธอมากกว่า" เนตรสิตางศุ์ว่า
"ฮ่ะๆๆๆ ไม่อยากชนะ บ้ากันเข้าไป... ถึงยังไงไอ้ผู้การกับคนอีกนับไม่ถ้วนจะต้องตายอยู่ดี"
ณัฐเดชถาม
"ว่าอะไรนะ ทำไมผู้การจะต้องตาย"
วรวรรธถาม
"คนนับไม่ถ้วนด้วยเหรอ"
"เป็นร้อยละมั้ง"
"ไอ้สมคิดจะทำอะไร" ไตรรัตน์ถาม
"คนพวกนั้นเขาไปทำอะไรให้พวกเธอ" ปาร์คจุนจีถาม
"บ้าแล้ว ไอ้พวกนี้มันบ้าแล้ว" พงอินทร์บอก
โกลเดน เบบี๋บอกฃ
"อีกไม่กี่นาที"
ทั้งหมดตกใจมองหน้ากัน
ณัฐเดชรีบเดินนำ 5 หนุ่มออกมา พลางกดโทรศัพท์หาผู้การ
"โธ่เอ้ยผู้การ รับซี"
ณัฐเดชยืนรอสาย
พงอินทร์หันไปมองในโรงพยาบาลอย่างเป็นห่วงสาวๆ
"เราจะทิ้งสาวๆไว้กับเบญจาที่นี่เหรอหมอ" พงอินทร์ถาม
"ต้องบอกว่าสาวๆไม่อยากทิ้งเบญจาไว้ที่นี่ต่างหาก"
ปาร์คจุนจีร้อง "เย!" ติณห์กับไตรรัตน์ร้อง "เยส!"
3หนุ่มช่วยสนับสนุนคำของหมอ จนกระทั่งเดินมาถึงรถแล้ว ณัฐเดชก็ยังโทรติดต่อผู้การไม่ได้
"เกิดอะไรขึ้นทำไมไม่ยอมรับสายห่ะผู้การ"
ผู้การกำลังอยู่ในขบวนเดินรณรงค์ต่อต้านยาเสพติดไปตามถนนที่ปิดการจราจร บรรยากาศครึกครื้น มีผู้คนมายืนดู2ข้างทาง เหล่านักศึกษาที่แต่งตัวด้วยชุดกีฬาต่างเดินพลางแจกสติ๊กเกอร์รณรงค์ไม่ยุ่งยาเสพติด
ผู้การได้ยินเสียงมือถือในกระเป๋าเสื้อแจ๊คเก็ต ได้แต่จับๆ แต่ไม่ได้หยิบขึ้นมาดู เพราะมัวแต่คุยกับผู้ว่าบ้าง แจกสติ๊กเกอร์บ้าง
ทางด้านหลัง รองสาโรจน์เดินอยู่ในกลุ่มนายตำรวจอีกกลุ่มตามหลังผู้การ สายตารองสาโรจน์มองจับจ้องไปที่ผู้การอย่างรอเวลา ว่าเมื่อไหร่สมคิดจะลงมือ รองสาโรจน์หันมองไปรอบๆ หาวี่แววของพวกสมคิด จนเห็นพวกสมุนของสมคิดทั้ง4คนเริ่มเคลื่อนไหว แยกกระจายกันโอบเข้ามาใกล้ผู้การ
พวก6หนุ่มขับออกมาจากโรงพยาบาลร้างแล้ว โดยมีไตรรัตน์เป็นคนขับ ณัฐเดชพยายามโทรศัพท์หาคนอื่น
"ฮัลโหล ผู้กอง ผมพยายามโทรหาผู้การ แต่ท่านไม่รับสาย รู้ไหม ตอนนี้ผู้การอยู่ไหน ห่ะ....อะไรนะไปเดินรณรงค์ต่อต้านยาเสพติด ที่ไหน สวนลุม"
ติณห์บอก
"รีบซิ่งเลยนายไตวาย go…go…go"
"สั่งถูกคนแล้วไอ้ฝรั่ง ขอเชิญทุกท่านพบกับแชมป์ฟอร์มูนล่าวันคนล่าสุด"
ปาร์คจุนจีถาม
อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 25 วันที่ 19/3 พ.ย. 56
บทประพันธ์โดย:ณารา/ร่มแก้ว/ซ่อนกลิ่น/เก้าแต้ม/แพรณัฐ จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 3บทโทรทัศน์ : ทิพย์ธิดา ศรัทธาทิพย์, สุธิสา วงษ์อยู่, เบญจมาศ ดาลหิรัญรัตน์, ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส, โรจนินทร์ และ ณัชชานิษฐ์ จิรรุ่งโรจน์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2กำกับการแสดง : ตระกูล อรุณสวัสดิ์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ผลิต : ค่ายชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 แนวละคร : คอเมดี้
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 วันเวลาออกอากาศทุกวันศุกร์ -เสาร์ และอาทิตย์ เริ่มเวลา 20.15
ติดตามชมสื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ