อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 25 วันที่ 21 พ.ย. 56
กรรณาทำเป็นหักนิ้วเดินเข้าบ้านไป
“พี่พูดงี้ก๊องไม่ปลื้มเลยนะ นี่ไม่ใช่เวลามาเอาคืนนะพี่กรรณ ผู้ชายทุกคนมันเหมือนกันที่ไหนเล่า มันมีทั้งแบบปุฟเฟ่ ผูกปิ่นโต แบบโต๊ะจีน แบบโฮมเมด”
“แล้วของมักเน่ เป็นแบบไหนจ๊ะ” จารุณีถาม
ก้องฟ้าหันมาต้องตกใจ เมื่อเห็นจารุณียืนยิ้มจ้องอยู่ข้างหลัง
“เย้ย”
“มักเน่ก๊อง เธอเป็นเด็กดี ช่วยเหลือสังคม ฉันจึงอยากจะตอบแทนเธอ ด้วยเนื้อย่างเกาหลี น้ำจิ้มแซ่บเว่อร์”
“ว้าว..กำลังหิวอยู่พอดี พี่กรรณ พี่โจ้ก๊องไปย่างเกาหลีก่อนนะ แล้วจะห่อมาฝาก”
“ได้เลยๆ เดี๋ยวจัดชุดใหญ่ให้หนูกรรณากับคุณโจ้เลยค่ะ”
ก้องฟ้าจารุณี ร่าเริงไปด้วยกัน
กรรณาเดินเข้ามาในบ้าน เห็นพงอินทร์กำลังจัดเตรียมกล้องถ่ายรูปของตัวเอง ไม่พูดไม่จา ตีหน้าตายไม่สนใจกรรณา
พงอินทร์ขัดขึ้น
“ค่าจ้างของคุณอยู่นั่น”
พงอินทร์ชี้ไปที่ซองใส่เงินที่วางอยู่บนโต๊ะกรรณาอึ้ง
“จริงๆผมเตรียมค่าจ้างไว้ให้นานแล้ว โทษทีนะ ที่ต้องให้ตามทวง”
กรรณาเจอไม้นี้เข้า ก็พูดอะไรไม่ออก เดินมาหยิบซองเงินมาเปิดดูแก้เก้อทำเป็นนับ
“เอ่อ...ก็ครบนี่”
กรรณาพูดพลางหันมาแล้วต้องชะงัก เมื่อเห็นพงอินทร์กำลังจัดข้าวของใส่กระเป๋าเป้
“นั่นนายจะเตรียมกระเป๋าไปไหน”
“ความจำเสื่อมหรือไง ก็เคยบอกไปแล้วว่าผมจะเข้าป่า คราวนี้จะไปให้คนทางนี้ลืมผมไปเลย”
พงอินทร์พูดพลางมองจ้องกรรณาอย่างเสียใจ กรรณาใจหายว๊าบอีกครั้ง
“นายจะไปจริงๆเหรอ”
“แคร์ด้วยเหรอ“
“เอ่อ...ก็...ก็นายยังเดี้ยงอยู่เลย จะเข้าป่าไปล่อเสือเหรอ เดี๋ยวมันก็อิ่มหรอก”
“หึ เกือบจะซึ้งนะ แต่ไม่ต้องมาทำเป็นห่วงผมหรอก ผมรู้ว่าคุณไม่-จริง-ใจ”
“เอ่อ...ฉัน…ฉัน...”
“ฉันอะไรห่ะ...ฉันอะไร”
พงอินทร์มองอย่างมีความหวังว่าผู้หญิงปากแข็งอย่างกรรณาจะยอมพูดความในใจออกมาสักครั้ง
“ฉัน...ฉันกลับล่ะ”
“เชิญมีทั้งประตูหน้า ประตูหลัง อยากออกไปทางไหนก็ตามสบายหรือจะปีนออกทางหน้าต่างก็ได้นะ”
กรรณาโคตรหัวเสียที่ถูกประชด
“ไม่ต้องมาไล่หรอก ฉันไปแน่ไม่อยากจะเห็นหน้านาย”
“เป็นพระคุณมากที่บอก”
เห็นพงอินทร์ไม่ง้อ กรรณาสะบัดหน้าเดินกระแทกส้นออกไป พงอินทร์เปลี่ยนจากสีหน้าไม่แคร์มาเป็นชะเง้อมองตาม อยากจะตามออกไป แต่กลัวเสียฟอร์ม เลยแกล้งทำเป็นปัดของบนโต๊ะหล่นแล้วร้องลั่น
“โอ๊ย”
พงอินทร์ทำเป็นทิ้งตัวลงนอนจับขา
กรรณาวิ่งกลับเข้ามาทันที
“นายโจ้...เห็นไหมฉันบอกนายแล้ว นายยังไปไหนไม่ได้หรอก นายต้องรักษาตัวเองให้ดีเสียก่อน ลุกไหวไหม”
กรรณาช่วยประคองพงอินทร์ขึ้นพาเดินไป
“เดินค่อยๆนะ แล้วไปนั่งพักตรงโน้นเลย ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น”
พงอินทร์นั่งลงที่โซฟาแล้วทำเป็นเอนนอนจับหัว
“ซี๊ด...มึนหัวจัง ไม่รู้ว่ามีเลือดคั่งในสมองป่าวเนี่ย หมอบอกว่าต้องดูอาการคืนนี้ถ้าเป็นไรไป ต้องรีบกลับโรงพยาบาล คุณกลับไปเถอะ เดี๋ยวผมจะนอนพัก”
“นายเป็นแบบนี้ ฉันจะทิ้งไปได้ยังไง นอนดีๆ รอเดี๋ยวนะ ฉันจะไปชงอะไรอุ่นๆมาให้กิน”
กรรณาลุกเดินไป
“โอ๊ย ซี๊ด”
พงอินทร์ทำเป็นร้องคราง แต่แอบผงกหัวขึ้นมองตามยิ้ม ต่อยหมอนสะใจที่หลอกกรรณาได้
จารุณีเดินนำก้องมาที่บ้านพักของตัวเอง
“เร็วๆซีมักเน่ อ้าว แล้วหยุดทำไม เข้ามาๆ”
“เฮ้ย...นี่ๆมันห้องคุณแม่บ้านนี่ครับ”
“นี่แหละห้องเนื้อย่างเกาหลีน้ำจิ้มแซ่บเว่อร์ของเราสองคน”
“อ๊าก ไม่เอา...คุณแม่บ้านอย่าทำอย่างงี้ซีครับ มันเข้าข่ายพรากผู้เยาว์นะครับ”
“นั่นๆนั่นแน่ ก๊องเลย18มานานแล้ว แต่ก็ยังเป็นมักเน่น้อยของนูน่าอยู่ มามะ...เข้าไปเร็วๆซี เข้าไป ประตูแห่งความอร่อยเปิดรอเราแล้ว”
จารุณีเหวี่ยงก้องฟ้าเข้าห้องไป
“อ๊าก”
ก้องฟ้าหัวคะมำไปที่โซฟา หันมามองเห็นจารุณีปิดล็อคประตูพร้อมกับรูดปิดม่านทุกแห่งอย่างรวดเร็ว แล้วหันขวับมามอง
“Are you ready”
ก้องฟ้าเข่าอ่อนทรุดนั่งที่พื้น
“เอิ้ก...มะๆ ไม่พร้อมคร้าบ”
“แต่นูน่ารอไม่ไหวแล้ว นูน่าต้องการเดี๋ยวนี้”
จารุณีพุ่งเข้ามาหาก้องฟ้าที่หลับตาปี๋
“ปิดตาทำไมตัวเอง เค้าไม่ได้ชวนมาดูหนังผี นี่ๆมีแต่หนังดีๆทั้งนั้นเลย อ๊าย”
ก้องฟ้าค่อยๆลืมตาขึ้นมองข้างหนึ่ง เห็นจารุณียกกล่องDVDมาวางกองตรงโต๊ะญี่ปุ่นตรงหน้า ก้องฟ้าลืมตารีบคว้ากล่องพวกนั้นขึ้นมาดูทีละเรื่อง
“เพื่อรัก เพื่อฝัน เพื่อวันวาน... สุดยอดสาวอีชุนชิน...ตับหนึ่งพัน พัลวันหัวใจ... I miss you”
“ฉันก็คิดถึงเธอแล้วมักเน่ เร็วๆเข้าซี มาดูซีรี่ย์กัน เธออยากดูเรื่องไหน เลือกเลยรอเดี๋ยวนะ”
ก้องฟ้าเลือกแผ่นไปงงๆจารุณีเข็นโต๊ะ ที่มีเนื้อต่างๆย่าง ตัดเป็นชนิดๆ คำๆ ใส่จานมาเรียบร้อย และน้ำจิ้มหลายถ้วย เข้ามาตรงหน้า
“มา ดูไปกินไป สบายๆ รีแล็กซ์ๆ”
“อ่า...นี่คุณแม่บ้านชวนผมมาดูซีรี่ย์หรอกเหรอ”
“เย! คิดว่านูน่าจะพามักเน่มาทำอะไรล่ะจ๊ะ”จารุณีหวนคิดไปซึ้งๆ
“ตั้งแต่คุณพิมอรจากไป ฉันก็ขาดเพื่อนรู้ใจดูซีรีย์เกาหลีด้วยกัน เหมือนชีวิตขาดความสุข ไร้ชีวิตชีวา มักเน่ก๊อง”
จารุณีจับมือ ก้องฟ้าสะดุ้ง
“เอ่อ...คะ...ครับ”
“นูน่าเอ็นดูมักเน่ อยากดูแลให้เหมือนพี่เหมือนน้อง ให้มักเน่ถือซะว่าพี่จาเป็นพี่ผู้หญิงที่สนิทที่สุด มักเน่มีเรื่องอะไร มาปรึกษานูน่าคนนี้ได้ทุกเรื่อง นูน่าคนนี้ขอแค่ให้มักเน่มาเป็นเพื่อดูซีรี่ส์กับนูน่าก็แค่นั้น”
ก้องฟ้าได้ยินอย่างนั้นก็โล่งอก
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะนูน่า”
“เย! ขอบใจจริงๆมักเน่ ขอบใจที่มอบความสุขให้กับฉัน”จารุณียิ้มมีความสุขมาก
กรรณาถือแก้วชาอุ่นออกมาจากครัว
“จริงๆเล้ย...ในครัวบ้านนายนี่ ไม่มีอะไรให้ชงกินเลย เจอแค่ชาซองเดียว นายมีชีวิตอยู่ได้ยังไงเนี่ยะ ไม่รู้จักซื้ออะไรไว้กินเลย”
กรรณามองไปเห็นพงอินทร์นอนคอตกจากหมอนเหมือนว่าจะเป็นอะไรไปก็ตกใจ
“นายโจ้” กรรณารีบวางแก้ว “นายเป็นอะไรไป นายโจ้ๆ”
กรรณารีบเข้าจับหน้าพงอินทร์ปลุกๆ
“นายอย่ามาตายอย่างงี้นะนายมันอึด นายมันถึกไม่ใช่เหรอ อย่าใจเสาะซี”
อยู่ๆพงอินทร์ก็ลืมตาขึ้นมองกรรณา
“ดีนะที่ผมยังไม่ตาย มีโอกาสได้ตื่นขึ้นมาเห็นหน้ายัยแว่วเสียงผีอีก”
พงอินทร์พูดพลางดึงกรรณามานั่งลงแล้วตัวเองก็นอนหนุนตัก
“นายทำบ้าอะไรเนี่ย ตักฉันไม่ได้มีเอาไว้ให้ผู้ชายหนุนนอนฟรีๆนะจะบอกให้”
กรรณาจะลุก แต่พงอินทร์ดันไว้พลางบอก
“ผมคิดถึงตักพี่พิมมันนุ่มและอบอุ่นเหมือนตักคุณชะมัด”
กรรณาอึ้งไป ยอมให้พงอินทร์หนุนนอน
“พี่พิมเป็นยังไงบ้าง ยังอยู่แถวนี้รึเปล่า คุณได้ยินเสียงเพลงของพี่พิมบ้างไหม”
กรรณาส่ายหน้า
“ฉันว่าวิญญาณที่แสนดีของคุณพิมอรน่าจะไปที่ๆดีแล้ว อาจจะไปรวมเป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลแล้วก็ได้”
พงอินทร์ยิ้มเศร้าๆ
“คุณไม่ได้ยินอะไรแล้วเหรอ”
“พี่พิมเป็นห่วงผมตลอด ตั้งแต่พ่อแม่ตาย คุณย่าก็ไม่เอาผม พี่พิมก็เลยทำตัวเหมือนเป็นแม่ผมมากกว่าพี่สาว ไม่นึกเลยว่าตายไปแล้ว พี่พิมก็ยังไม่ยอมไปไหน”
“คุณควรจะดีใจที่มีพี่สาวที่รักและห่วงคุณมากขนาดนี้”
“แล้วคุณรู้ไหม พี่พิมเป็นห่วงอะไรผมที่สุด”
กรรณามองตาแป๋ว พงอินทร์คว้ามือกรรณามาจับ
“ก็ผมอายุป่านนี้แล้ว ยังไม่มีแฟนสักทีอ่ะ”
“คิดแล้วว่าต้องถือโอกาสวกเข้าเรื่องนี้”
”คุณไม่รู้เหรอ ที่พี่พิมหายห่วงและยอมไปสู่สุคติ ก็อาจจะเป็นเพราะพี่พิมรู้ว่าผมมีคุณอยู่ข้างๆไง”
“พอเหอะอย่ามาหวังอะไรจากฉัน ยิ่งเห็นพฤติกรรมผู้ชายอย่างพี่เขยคุณ บวกกับความเจ้าชู้ของพ่อฉันที่เห็นมาตั้งแต่เด็ก ฉันบอกเลยว่าฉันพร้อมจะขึ้นคาน”
พงอินทร์ชักเหนื่อยที่จะง้อ
“ผมว่าคุณจะเล่นตัวเกินงามมากไปแล้วนะ”
“ดี...นายคิดยังงี้ได้ก็ดี จะได้เกลียดขี้หน้าฉัน ลุก...ฉันจะกลับแล้ว”
กรรณาผลักพงอินทร์ออก ลุกขึ้นคว้ากระเป๋าจะเดินออกจากบ้านแต่พงอินทร์ลุกตามคว้ามือไว้
“แปลว่าคุณอยู่ได้ ถ้าไม่มีผม”
กรรณาชะงัก หันมา
“ใช่ ผู้หญิงอย่างฉัน อยู่ได้ แม้ไม่มีผู้ชายสักคน”
กรรณาแกะมือพงอินทร์ออก แล้วหันเดินจากไปพงอินทร์ได้แต่ยืนมอง เขาจะทำยังไงถึงจะทำให้กรรณาเลิกมีทิฐิเสียที
ประตูหน้าบ้านเปิดออก...ณัฐเดชยืนอยู่สภาพมีบาดแผลจากการต่อสู้ เขาทั้งเครียดและเจ็บปวดที่ต้องมาจับสุพิชชา
เนตรสิตางศุ์เดินประคองวรวรรธที่บาดเจ็บจากแผลโดนยิงที่สีข้างเดินตามมาข้างหลังพร้อมตำรวจหลายนาย ณัฐเดชหันไปบอกทุกคน
“ใจเย็นๆนะทุกคน ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ผมขอเป็นคนพูดกับเขาเอง”
ณัฐเดชก้าวนำทุกคนเข้ามาในบ้านเพียงไม่กี่ก้าว ต้องชะงักตกใจ เมื่อพบว่ามีควันลอยออกมาจากด้านใน
“คะ...ควันอะไร” เนตรสิตางศุ์ถามอย่างตกใจ
ณัชเดชรีบวิ่งเข้าไปแล้วต้องหยุดผงะตะลึง เมื่อมองฝ่าควันเข้าไปเห็นด้านหลังสุพิชชาสวมชุดดำกำลังนั่งเผาพวกกระดาษลงถังขยะอลูมิเนียมต่อหน้ารูปของเนตรสิตางศุ์จำนวนมากมายหลายรูปที่ถูกประดับตกแต่งอยู่ทั่วผนังแบบรูปคนตาย ด้วยเทียน ดอกไม้แห้ง และมีข้อความเขียน...ไปสู่สุขคติ...
ณัฐเดชสุดแสนจะสะเทือนใจที่เห็นสุพิชชาทำกับน้องสาวคนเดียวของเขาขนาดนี้
“ผม...ผมให้โอกาสคุณแล้ว ทำไมคุณทำอย่างนี้”
ณัฐเดชโวยลั่น สุพิชชาหันมามอง สีหน้าดูเพี้ยนไปยิ่งกว่าเดิม
“พี่ณัฐ โถ..อย่าเสียใจไปเลยนะคะ น้องเนตรทำบุญมาแค่นี้ ก็ปล่อยให้เขาไปเถอะ”
“โธ่พีช ทำไมคุณถึง...ถึงไม่ยอมสงบจิตสงบใจ ทำไมคุณไม่ยอมให้อภัย ความโกรธแค้นอาฆาตมันถึงทำให้คุณป่วยแบบนี้”
“พี่ณัฐนั่นแหละป่วย..ป่วยที่ไม่ยอมรับว่าน้องตัวเองตายไปแล้ว มันสมควรตายนะคะ”
ณัฐเดชขบกรามแทบระเบิด แต่แล้วสุพิชชาก็ยิ้มอย่างสุดแสนดีใจเมื่อมองไปเห็นวรวรรธเดินตามเข้ามาที่ข้างหลังณัฐเดช
“วรรธ”
สุพิชชาวิ่งผ่านณัฐเดชไปกอดวรวรรธณัฐเดชหันมองตาม น้ำตาลูกผู้ชายแทบไหล มันชัดเจนว่าที่ผ่านมาสุพิชชาไม่เคยมีเขาอยู่ในใจเลย เขาถูกหลอกใช้
“วรรธกลับมาหาพีชแล้ว ต่อไปนี้ไม่มีนังเด็กปัญญาอ่อนนั่นมาขวางความรักของเราได้อีกแล้ว พีชคิดถึงวรรธเหลือเกิน วรรธของพีช”
“ปล่อยผมพีช คุณกำลังทำลายจิตใจพี่ณัฐอยู่นะ”
“พี่ณัฐสำคัญอะไรเหรอ ฮ่ะๆพีชไม่สนหรอกชีวิตพีชต้องการอย่างเดียวคือได้วรรธกลับคืนมาเป็นของพีช ใครจะมาแย่งวรรธไปจากพีชไม่ได้อีกแล้ว วรรธเป็นของพีชคนเดียว เราจะเริ่มต้นกันใหม่ แล้วรีบแต่งงานกันเลยนะวรรธ โรงพยาบาลของคุณพ่อ ทุกสิ่งทุกอย่างของพีช รอให้วรรธมาดูแล จริงซิ วรรธไม่อยากบริหารโรงพยาบาล มันหนักไปใช่ไหมคะ ได้ค่ะ พีชจะขาย ขายทิ้งให้หมดเลย พีชตามใจวรรธนะๆ ขอให้พีชได้อยู่กับวรรธ พีชยอมทำทุกอย่าง”
ณัฐเดชเซแทบทรุด เนตรสิตางศุ์ที่ยืนแอบประตูดูอยู่รีบเข้ามากอดพยุงณัฐเดชไว้อย่างสงสาร
“พี่ณัฐ” เนตรสิตางศุ์เรียก
สุพิชชาค่อยหันมามองเนตรสิตางศุ์ ช็อค
“ไม่จริง...ฉัน...ฉันตาฝาดแล้วฉันตาฝาดนังเนตรมันตายไปแล้ว...มันตายไปแล้ว”
วรวรรธดึงไหล่สุพิชชาออก
“หยุดแช่งเนตรซะที คนดีๆอย่างเนตร พระย่อมคุ้มครอง คนชั่วๆทำอะไรเนตรไม่ได้หรอก”
“คนดีเหรอ...คนดีที่เที่ยวแย่งผู้ชายของคนอื่น วรรธตื่นซะทีเถอะ อย่าบ้าไปหน่อยเลย เห็นรูปพวกนั้นไหม เห็นไหมนังเนตรมันตายไปแล้ว...มันตาย..ตายไปจากชีวิตเรา”
ณัฐเดชพยายามหักห้ามใจ ผละจากเนตรสิตางศุ์เข้ามาหาสุพิชชาโดยคว้ากุญแจมือที่เอวมาด้วย
“พอเถอะพีช คุณถูกจับแล้ว ข้อหาสมรู้ร่วมคิดกับสำนักเบญจา และบงการฆ่าน้องสาวผม”
ณัฐเดชเข้ามาคว้าข้อมือสุพิชชาจะจับสวมกุญแจแต่สุพิชชาสะบัดข้อมืออย่างคลั่ง
“ไม่...นังเนตรมันต้องตาย”
สุพิชชาสะบัดหลุดวิ่งเข้าไปบีบคอเนตรสิตางศุ์ถอยหนีไม่ได้เพราะหลังชนฝา
“คุณพีช...อย่าทำ...อย่างทำงี้เลย เนตร...ไม่โกรธ...เนตรจะอโหสิ...ให้คุณ” เนตรสิตางศุ์ร้องบอก
“อีบ้ามาโหสิอะไรให้กู กูจะฆ่ามึง มึงต้องตาย...มึงต้องตาย”
ณัฐเดชกับวรวรรธรีบถลาเข้ามาช่วยแยกสุพิชชาออกจากเนตรสิตางศุ์
“พีช...ปล่อยเนตรเดี๋ยวนี้นะ...ปล่อย”
“พีช...ปล่อยเนตร...ปล่อย”
วรวรรธตวาด แต่พลังคนบ้าของสุพิชชามือเหนียวมากและคลั่งสุดขีดเส้นเลือดปูดโปนขึ้นที่กลางแสกหน้าของสุพิชชา
“มึงต้องตาย...มึงต้องตาย...โอ๊ะ”
เส้นเลือดในสมองของสุพิชชาแตกโพล๊ะสุพิชชาตาตั้ง ทรุดร่วงทันที พร้อมปากที่เริ่มเบี้ยว มือและขาข้างซ้ายกระตุกเกร็งแต่ไม่มีเรี่ยวแรง
ภายในโรงพยาบาล...เบญจานอนอยู่บนเตียงในห้องICU สภาพร่างกายบอบช้ำมาก ชีพจรเต้นอ่อน ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจสลบไม่ได้สติ
ติณห์ญาณิน ไตรรัตน์ และสุคนธรสที่ได้รับบาดเจ็บแต่ทำแผลเสร็จเรียบร้อยแล้วยืนมองอยู่อย่างให้อภัยและเวทนา
“คิดว่า...เบญจาจะรอดไหม” ติณห์ถาม
คำถามของติณห์ทำลายความเงียบขึ้น ทั้งสามหันมามอง
“เบญจาคงกำลังรับผลจากกรรมที่ตัวเองก่อเอาไว้” สุคนธรสบอก
“แม้ว่าจะทำไปเพราะถูกไอ้หมอสมคิดบังคับให้ทำก็ตาม..งั้นเหรอ” ไตรรัตน์ถาม
“จะด้วยความเต็มใจทั้งหมดหรือถูกหมอสมคิดบังคับก็ตาม เวรกรรมก็ไม่เคยละเว้นคนที่ทำชั่วหรอก มันแค่หนักหรือเบา มาช้าหรือมาเร็วเท่านั้นเอง” สุคนธรสอธิบาย
อ่านละคร สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ตอนที่ 25 วันที่ 21 พ.ย. 56
บทประพันธ์โดย:ณารา/ร่มแก้ว/ซ่อนกลิ่น/เก้าแต้ม/แพรณัฐ จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 3บทโทรทัศน์ : ทิพย์ธิดา ศรัทธาทิพย์, สุธิสา วงษ์อยู่, เบญจมาศ ดาลหิรัญรัตน์, ศักดิ์ชาย เกียรติปัญญาโอภาส, โรจนินทร์ และ ณัชชานิษฐ์ จิรรุ่งโรจน์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2กำกับการแสดง : ตระกูล อรุณสวัสดิ์
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ผลิต : ค่ายชลลัมพี โปรดั๊กชั่น จำกัด
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 แนวละคร : คอเมดี้
สื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 วันเวลาออกอากาศทุกวันศุกร์ -เสาร์ และอาทิตย์ เริ่มเวลา 20.15
ติดตามชมสื่อรักสัมผัสหัวใจ 2 ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ